กระบวนทัศน์ใหม่ของมหาวิทยาลัยราชภัฏเพื่อการพัฒนาท้องถิ่น
คำสำคัญ:
กระบวนทัศน์ใหม, มหาวิทยาลัยราชภัฏ, การพัฒนาท้องถิ่นบทคัดย่อ
มหาวิทยาลัยราชภัฏจะพัฒนาเป็นมหาวิทยาลัยเพื่อการพัฒนาท้องถิ่นตามหลักการของ พระราชบัญญัติมหาวิทยาลัยราชภัฏ พ.ศ. 2547 อย่างแท้จริงจ าเป็นต้องปรับตัวในหลายมิติ ดังนี้ (1) การวางนโยบายและการบริหาร ; ควรเสริมสร้างแนวนโยบายในการบริหารมหาวิทยาลัยเพื่อให้ สอดคล้องกับภารกิจของมหาวิทยาลัยเพื่อการพัฒนาท้องถิ่น (2) การผลิตบัณฑิต; ควรปรับปรุงหลักสูตร ให้สอดคล้องกับปัญหาและความต้องการของท้องถิ่นนั้นๆ (3) การวิจัย; วางแนวทางส่งเสริมการวิจัยโดย การตั้งกรอบการวิจัยที่เกี่ยวข้องกับการวิจัยเพื่อการพัฒนาท้องถิ่นโดยเฉพาะ (4) การบริการวิชาการ : ควรมีการก าหนดแผนกลยุทธ์เกี่ยวกับการบริการวิชาการโดยมีการก าหนดหน่วยงานขึ้นเฉพาะเพื่อท า หน้าที่บริการวิชาการ (5) การท านุบ ารุง ศิลปวัฒนธรรมท้องถิ่น : ควรมีการค้นคว้าวิจัยและเก็บรวบรวม ข้อมูลเกี่ยวกับศิลปวัฒนธรรมท้องถิ่นเพื่อ น ามายกระดับเป็นสินค้าวัฒนธรรมให้เกิดมูลค่าเพิ่ม (6) การ อนุรักษ์พลังงานและสิ่งแวดล้อม : ควรมีการจัดการอนุรักษ์พลังงานและสิ่งแวดล้อมอย่างจริงจัง (7) การ ปรับปรุงถ่ายทอดและพัฒนาเทคโนโลยีและนวัตกรรม : ควรเสริมสร้างความรู้เกี่ยวกับเทคโนโลยีและ นวัตกรรมให้กับชุมชน และ (8) การพัฒนาความสัมพันธ์ระหว่างมหาวิทยาลัยและท้องถิ่น: ควรมีการ ส่งเสริมให้คนในท้องถิ่นรู้เท่าทันการเปลี่ยนแปลง เป็นต้น
References
ทศพร ศิริสมัพันธ์. (2549). ความรู้เบื้องต้นเกี่ยวกับการบริหารราชการแนวใหม่. (พิมพ์ครั้งที่ 2). กรุงเทพ ฯ : สำนักงานคณะกรรมการพัฒนาระบบราชการ.
นิตยา พรหมวนิช. (2547). การสังเคราะห์การปรับบทบาทของสถาบันราชภัฏ. วิทยานิพันธปริญญา ครุศาสตร์ดุษฎีบัณฑิต. กรุงเทพ ฯ : จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ปรีชา อุยตระกลู, ชคัตตรัย รยะสวัสดิ์, เอกรัตน์ เอกศาสตร์, และพชัชยา ทรงเที่ยงไชย. (2551). การ ปฏิรูปการเรียนการสอนของมหาวิทยาลัยราชภัฎนครราชสมีา โดยใช้กระบวนการจัดการความรู้. ทุนอุดหนุนงบประมาณแผ่นดิน : มหาวิทยาลยัราชภฏันครราชสีมาผดุงชาติ.
ราชกิจจานุเบกษา. (2538). พระราชบัญญัตสิถาบันราชภฏั พ.ศ. 2538. ฉบับกฤษฎีกา 112 ตอนที่ 4 ก : หน้า 1 - 21.
ราชกิจจานุเบกษา. (2547). พระราชบัญญัติมหาวิทยาลยัราชภฏั พ.ศ. 2547. กรุงเทพ ฯ : สำนักพิมพ ์ คณะรัฐมนตรี.
วรวุฒิ โรมรัตนพันธ์. (2548). ทนทางสังคม. กรุงเทพ ฯ : โรงพิมพ์เตือนตุคา
วิริยะ ฤาชัยพาณิชย์. (2559). “เปิดมุมมองปัญหาการศึกษาไทยสู่แนวทางพัฒนาการศึกษาที่มี คุณภาพ”, วารสารวิจัยเพื่อพัฒนาสังคมและชุมชน มหาวิทยาลยัราชภัฏมหาสารคาม, 3 (2) : กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2559 – กรกฎาคม พ.ศ. 2559
สงบ ลักษณะ. (2545). แนวคิดเกยี่วกับการใช้เทคโนโลยีช่วยการเรยีนรู้. หน้า 31 - 34. ในการประชมุ ใหญ่ สามญัประจําปี 2545 และประชุมวิชาการห้องสมุดยุคใหม่ : ผนู้ําแห่งการเรยีนรู้. กรุงเทพ ฯ : สมาคมห้องสมดุแห่งประเทศไทย.
สำนักงานคณะกรรมการกฤษฎีกา. (2547). พระราชบัญญตัิมหาวิทยาลัยราชภัฏ พ.ศ. 2547. กรุงเทพ ฯ : สำนักงานคณะกรรมการกฤษฎีกา
อุบลวรรณ กิจคณะ และประสพสขุ ฤทธิเดช. (2557). “การปฏิรปูการศึกษาด้วยการเสริมสรา้งศักยภาพ การเรยีนรู้การคิดแก้ปัญหา”. วารสารวิจัยเพื่อพัฒนาสังคมและชุมชน มหาวิทยาลัยราชภัฏ มหาสารคาม, 1 (1) : สิงหาคม พ.ศ. 2556 - มกราคม พ.ศ. 2557
Van, Dusen. (1997). Virtual Campus: Technology and Reform in Higher Education. [Online] https://www.gov/databases/ERICDigests/ed412815.html [25 November 2006]
เผยแพร่แล้ว
How to Cite
ฉบับ
บท
License
บทความที่ได้รับการตีพิมพ์เป็นลิขสิทธิ์เป็นของผู้ประพันธ์บทความ
