การสื่อความหมายทางวัฒนธรรมในพธิกีรรมและตัวบทแต่งแก้เสียเคราะห์ของชาวไทพวนบานผื้อ อำเภอบ้านผือจังหวัดอุดรธานี

ผู้แต่ง

  • วรรณภา จันทร์อ่อน นักศึกษาปริญญาโทสาขาวิชาภาษาไทย คณะมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์มหาวิทยาลัยขอนแก่น
  • ดร.อุมารินทร์ ตุลารักษ์ อาจารย์ดร. สาขาวิชาภาษาไทย คณะมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์มหาวิทยาลัยขอนแก่น

คำสำคัญ:

การสื่อความหมายทางวัฒนธรรมในพิธีกรรม, ตัวบทแต่งแก้เสียเคราะห์

บทคัดย่อ

บทความนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อวิเคราะห์การสื่อความหมายทางวัฒนธรรมในพิธีกรรมและตัวบทแต่งแก้เสีย
เคราะห์ของชาวไทพวนบ้านผืออำเภอบ้านผือจังหวัดอุดรธานีเนื่องจากผู้คนในชุมชนบ้านผือตำบลบ้านผืออำเภอบ้านผือ
จังหวัดอุดรธานี มีความเชื่อเกี่ยวกับเคราะห์และโชคลาง อย่างเหนียวแน่น ผ่านพิธีกรรมแต่งแก้เสียเคราะห์เก็บข้อมูลจาก
การสัมภาษณ์และสังเกตการณ์อย่างมีส่วนร่วม โดยใช้แนวคิดวัฒนธรรมกับการสื่อความหมายของคลิฟฟอร์ดเกี่ยซ (Clifford
Geetz) นำเสนอผลการศึกษาแบบพรรณนาวิเคราะห์
ผลการศึกษาพบว่า รูปแบบและองค์ประกอบของพิธีกรรมแต่งแก้เสียเคราะห์ของชาวไทพวนบ้านผืออำเภอบ้านผือ
แบ่งออกเป็น 4 ประเภท ประกอบด้วย 1. พิธีกรรมแต่งแก้เสียเคราะห์เมื่อมีเหตุไม่ดีเกิดกับบุคคล 2. พิธีกรรมแต่งแก้เสีย
เคราะห์ต่ออายุ 3. พิธีแต่งแก้เสียเคราะห์เพื่อรับโชค 4. พิธีกรรมส่งราหูซึ่งทั้ง 4 ประเภทเป็นการผสมผสำนักันระหวาง
พิธีกรรมดั้งเดิมของชาวไทพวนและพิธีกรรมที่ได้รับอิทธิพลมาจากชุมชนชาวอีสาน ซึ่งมีระบบความคิดความเชื่อที่มาจาก
พุทธศาสนาและศาสนาฮินดูส่วนผลการศึกษาการสื่อความหมายทางวัฒนธรรมของพิธีกรรมแต่งแก้เสียเคราะห์ของชาว
ไทพวนบ้านผืออำเภอบ้านผือจังหวัดอุดรธานีแสดงให้เห็นว่า องค์ประกอบของพิธีกรรมและเครื่องประกอบพิธีทำหน้าที่
เป็นสื่อความหมายไปยังสิ่งที่เชื่อว่ามีอำนาจในการช่วยปัดเป่าเคราะห์ออกจากตัว ต่ออายุหรือต่อชะตาให้ตนได้อันแสดงให้
เห็นความสัมพันธ์ระหว่างคนกับสิ่งเหนือธรรมชาติและก่อเกิดพลังทางสังคม นอกจากนี้พิธีกรรมการแต่งแก้เสียเคราะห์ยังมี
ความสำคัญต่อชุมชนไทพวนบ้านผือในฐานะเป็นเครื่องมือควบคุมสังคมให้อยู่เป็นปกติสุข เป็นเครื่องปลอบประโลมใจมิให้
วิตกหวั่นไหวกับลางร้าย เป็นเครื่องมือในการสร้างความสามัคคีให้กำลังใจซึ่งกันและกันในชุมชน และพิธีกรรมนี้จะยังคงมีการ
สืบทอดและดำรงอยู่คู่ชุมชนไทพวนบ้านผือตราบเท่าปัจจุบัน

เอกสารอ้างอิง

โควิน ศรีสว่าง. (2556). ปราชญชาวบ์ ้านด้านประเพณีวัฒนธรรม (30 ธันวาคม 2556). สัมภาษณ์ . ราษฎร. 201 หมู่ 14 บ้านผืออำเภอบ้านผือจังหวัดอุดรธานี.

บุญยงค์ เกศเทศ. (2539). พิธีกรรมสะเดาะเคราะห์ชนพื้นถิ่นอีสาน. วารสารมหาวิทยาลัยมหาสารคาม. ปีที่ 1. ฉบับที่ 1. หน้า 62-63.

ปรีชา พิณทอง. (2495). ประเพณีโบราณไทยอีสาน. กรุงเทพฯ : วัดมหาธาตุ.

พ.สุวรรณ. (2546). สะเดาะเคราะห์แบบไม่ต้องทำพิธี. กรุงเทพ. สำนักพิมพ์บ้านมงคล. หน้า 33-34"

มณี พยอมยงค์ . (2536). วัฒนธรรมพื้นบ้าน : คติความเชื่อ. กรุงเทพฯ : จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

ฤดีมน ปรีดีสนิท. (2539). การศึกษาวิจัยเรื่อง วิถีชีวิต สังคม วัฒนธรรมประเพณีและประวัติศาสตร์ชุมชนกรณีไทพวน
อำเภอบ้านผือ. ศูนย์ศิลปวัฒนธรรม สถาบันราชภัฏอุดรธานี.

ดาวน์โหลด

เผยแพร่แล้ว

2015-01-31

รูปแบบการอ้างอิง

จันทร์อ่อน ว., & ตุลารักษ์ ด. (2015). การสื่อความหมายทางวัฒนธรรมในพธิกีรรมและตัวบทแต่งแก้เสียเคราะห์ของชาวไทพวนบานผื้อ อำเภอบ้านผือจังหวัดอุดรธานี. Journal for Developing the Social and Community, 2(1), 26–35. สืบค้น จาก https://so03.tci-thaijo.org/index.php/rdirmu/article/view/211413

ฉบับ

ประเภทบทความ

บทความวิจัย