การเกษตรแบบพันธสัญญา : ปัญหาอุปสรรคและข้อเสนอแนะเพื่อลดความเสี่ยง ของเกษตรกรผู้เลี้ยงไก่เนื้อของไทย
บทคัดย่อ
อุตสาหกรรมการเลี้ยงไก่เนื้อถือเป็นอีกอุตสาหกรรมีหนึ่งที่มีความสำคัญในประเทศไทยซึ่งในประเทศไทยมีทั้ง
ผู้ประกอบการฟาร์มเลี้ยงไก่เนื้อรายใหญ่เกษตรกรผู้เลี้ยงไก่เนื้อที่เป็นฟาร์มีขนาดเล็กและเกษตรกรผู้เลี้ยงแบบครัวเรือนอยู่
จำนวนมากซึ่งเกษตรกรผู้เลี้ยงไก่เนื้อที่เป็นฟาร์มีขนาดเล็กและเกษตรกรผู้เลี้ยงแบบครัวเรือันมกไม่ชอบความเสี่ยงหรือความ
แปรปรวนด้านผลผลิต หรือราคาการเกษตรแบบพันธสัญญาจึงเป็นทางเลือกที่สำคัญอีกทางหนึ่งสำหรับเกษตรกรผู้เลี้ยงไก่
ซึ่งแม้ว่าการเกษตรแบบพันธสัญญาที่เป็นทางเลือกดังกล่าวจะมีทั้งผลดีและผลเสียต่อภาคเกษตรกรรมทั้งเกษตรกรและนายทุน
เองก็ตาม
ดังนั้นในบทความนี้จึงขอนำเสนอการเกษตรแบบพันธสัญญา : ปัญหาอุปสรรคและข้อเสนอแนะเพื่อลดความเสี่ยง
ของเกษตรกรผู้เลี้ยงไก่เนื้อของไทยเพื่อใช้เป็นข้อมูลและแนวทางในการพัฒนาการเกษตรแบบพันธสัญญา ให้มีความเหมาะสม
กับเกษตรกรผู้เลี้ยงไก่เนื้อของไทยโดยบทความมีเนื้อหาสาระประกอบด้วยความหมายของเกษตรแบบพันธสัญญาสาเหตุที่เกิด
เกษตรแบบพันธสัญญารัฐบาลกับการช่วยแก้ปัญหาเกี่ยวกับเกษตรแบบพันธสัญญา การยอมรับเกษตรแบบพันธสัญญา กรณี
เกษตรกรผู้เลี้ยงไก่เนื้อของไทย การนำแนวคิดเศรษฐศาสตร์สถาบันและเศรษฐศาสตร์จุลภาคมาใช้การแก้ไขปัญหาเกษตรกรผู้
เลี้ยงไก่เนื้อด้วยการเกษตรแบบพันธสัญญา ปัญหาอุปสรรคและข้อเสนอแนะเพื่อลดความเสี่ยงของเกษตรกรผู้เลี้ยงไก่เนื้อของ
ไทย
References
กลุ่มงานเศรษฐกิจการปศุสัตว์กองส่งเสริมการปศุสัตว์กรมปศุสัตว์กระทรวงเกษตรและสหกรณ์ . (2539). การผลิตและ การตลาดไก่เนื้อ : สถานภาพและแนวนโยบาย. กรุงเทพฯ : ชุมนุสหกรณ์ณ์การเกษตรแห่งประเทศไทย.
ชีวิน อริยะสุนทร. (2555). เกษตรพันธสัญญากับการปรับตัวทางสังคมและเศรษฐกิจของเกษตรกรและชุมชน : ศึกษากรณี การเลี้ยงไก่เนื้อ ตำบลท้ายตลาด อำเภอเมืองจังหวัดลพบุรี. วิทยบริการ, 23 (2),89"
ณัชฐาภรณ์ เลียมจรัสกุล. (2552). ซีพีกับอุตสาหกรรมไก่เนื้อ. ในซีพีกับเกษตรกรรมไทย. กลุ่มติดตามบทบาทบรรษัท., หน้า 79-108. กรุงเทพฯ : มูลนิธิชีววิถี.
นนท์ นุชหมอน. (2556). เกษตรพันธสัญญา : ภาพรวมและบทสำรวจประเด็นปัญหาในประเทศไทย. กรุงเทพฯ : สำนักงานปฏิรูป.
นักสื่อสารแรงงาน. (2555). เกษตรกรขอนแก่นเสนอเกษตรพันธสัญญาที่ปลอดภัย- เป็นธรรม. วันที่ค้นข้อมูลเมื่อ 5 มี.ค. 2557. เข้าถึงข้อมูลได้จาก http://www.voicelabour.org.
บุศรา ลิ้มนิรันดร์กุล และคณะ.(2549). เกษตรพันธสัญญากับโอกาสการพัฒนาของเกษตรกรรายย่อย. รายงานการประชุมวิชาการศวพก. ปี 2549. ม.ป.พ.
มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช. (2012). แนวคิดเศรษฐศาสตร์สถาบัน. วันที่ค้นข้อมูลเมื่อ 5 มี.ค. 2557. เข้าถึงข้อมูลได้จาก http://www.stou.ac.th/stouonline/lom/data/sec/Alternative/02-02-02.html.
รุ่งรัตน์ ชมาฤกษ์ . (2539). อำนาจต่อรองในระบบการเกษตรแบบมีพันธสัญญาของกลุ่มชาวนาในจังหวัดเชียงใหม่.
วิทยานิพันธศิลปศาสตร์มหาบัณฑิต สาขาสังคมวิทยา. มหาวิทยาลัยเชียงใหม่.
สมภพ มานะรังสีรรค์ . (2534). รายงานการวิจัยเรื่องระบบการผลิตแบบมีสัญญาผู้กพัน : ทางออกของเกษตรกรไทย.
กรุงเทพฯ : จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
โสภิณ ทองปาน. (2536). นโยบายเกษตรไทย. กรุงเทพฯ : เลิศชัยการพิมพ์2.
สาคร สำนักับ้านโคก. (2543). ผลกระทบของระบบการเกษตรแบบมีสัญญาผู้กพันต่อชุมชนและครอบครัวของเกษตรกร : กรณีศึกษาที่จังหวัดสกลนคร.วิทยานิพันธศลปศาสตร์มหาบัณฑิต สาขาวิชาสังคมวิทยาการพัฒนา.
มหาวิทยาลัยขอนแก่น.
สุดใจ จงวรกิจวัฒนา. (2555). เกษตรพันธสัญญาเพื่อบรรเทาความยากจน (กรณีศึกษา จังหวัดเชียงใหม่). วันที่ค้นข้อมูลเมื่อ
5 มี.ค. 2557. เข้าถึงข้อมูลได้จาก http://www.v-reform.org/u-knowledge%E0%B9%80%E0%.
วอลเดนเบลโล, เชียร์คันนิงแฮมและสีเค็งปอห์ . (2542). โศกนาฏกรรมสยาม : การพัฒนาและการแตกสลายของสังคมไทย
สมัยใหม่. กรุงเทพฯ : มูลนิธิโกมลคีมทอง.
อรรถวุฒิ ไสยเจริญ. (2537). โครงสร้างตลาด อตสาหกรรมไก่เนื้อในประเทศไทย. วิทยานิพันธวิทยาศาสตร์มหาบัณฑิต
สาขาวิชาเศรษฐศาสตร์สหกรณ์ . มหาวิทยาลัยแม่โจ้.
Setboonsarng, Sununtar, Pingsun Leung, & Adam Stefan. (2008). Rice contract farming inLao PDR :
Moving from subsistence to commercial agriculture. Asian Development Bank.
Setboonsarng, Sununtar, Pingsun Leung, &JunningCai. (2005). Contract farming and poverty reduction :
A case of organic rice contract farming in Thailand. Asian Development Bank.
Downloads
เผยแพร่แล้ว
How to Cite
ฉบับ
บท
License
บทความที่ได้รับการตีพิมพ์เป็นลิขสิทธิ์เป็นของผู้ประพันธ์บทความ