บทบาทของกองทุนคุ้มครองพันธุ์พืชกับชุมชนตามพระราชบัญญัติคุ้มครองพันธุ์พืช พ.ศ.2542

Abstract

กองทุนคุ้มครองพันธุ์ พืช เป็นกองทุนที่จัดตั้งขึ้นตามมาตรา ๕๔ แห่งพระราชบัญญัติคุ้มครองพันธุ์พืช พ.ศ. ๒๕๔๒ โดยเจตนารมณ์ ของกฎหมายฉบับนี้ มีวัตถุประสงค์ หลักเพื่อส่งเสริมให้มีการปรับปรุงพันธุ พืชและพัฒนา พันธุ พืชให้มีพันธุ พืชใหม่เพิ่มเติมจากที่มีอยู่เดิม อันเป็นการส่งเสริมการพัฒนาทางด้านเกษตรกรรมโดยการส่งเสริม และสร้างแรงจูงใจด้วยการให้สิทธิและคุ้มครองพันธุ พืชตามกฎหมาย ตลอดจนเพื่อเป็นการอนุรักษ และพัฒนาการใช้ ประโยชน์ พันธุ พืชพื้นเมืองเฉพาะถิ่น พันธุ พืชพื้นเมืองทั่วไป และพันธุ พืชุปา เพื่อให้ชุมชนมีส่วนร่วมในการดูแล บำรุงรักษา และใช้ประโยชน์ พันธุ พืชอย่างยั่งยืน โดยใช้เงินจากกองทุนคุ้มครองพันธุ พืช เพื่อช่วยเหลือและอุดหนุน กิจการใด ๆ ของชุมชนท้องถิ่นที่เกี่ยวกับการอนุรักษ การวิจัยและการพัฒนาพันธุ พืชทั่วประเทศ และเพื่อเป็นเงิน ช่วยเหลืออุดหนุน้องค ๑กรปกครองส่วนท้องถิ่นที่มีกิจกรรมเกี่ยวกับการอนุรักษ การวิจัยและการพัฒนาพันธุ พืชของ ชุมชนทุกภูมิภาคทั่วประเทศ การบริหารจัดการกองทุนคุ้มครองพันธุ พืชอยู่ภายใต้การดำเนินงานของคณะกรรมการคุ้มครองพันธุ พืช และอยู่ในความรู้รับผิดชอบในการปฏิบัติงานของฝ่ายบริหารทั่วไป สำนักคุ้มครองพันธุ พืช กรมวิชาการเกษตร ชุมชนที่ได้รับการคุ้มครองสิทธิสำหรับพันธุ พืชสำหรับพันธุ พืชพื้นเมืองเฉพาะถิ่น จะต้องมีเฉพาะในชุมชน นั้นเทานั้น ชุมชนจะต้องมีคุณสมบัติดตามกฎหมายุค้มครองพันธุ พืช นอกจากคุณสมบัติของพืช ชุมชนนั้นต้องตั้ง ถิ่นฐานและสืบทอดวัฒนธรรมร่วมกันมาอย่างต่อเนื่อง และได้ขึ้นทะเบียนตามพระราชบัญญัตินี้ เมื่อได้จดทะเบียน คุ้มครองพันธุ พืชพื้นเมืองเฉพาะถิ่นของชุมชนใดแล้วให้ชุมชนนั้นมีสิทธิแต่ผู้เดี่ยวในการปรับปรุงพันธุ ศึกษา ค้นคว้า ทดลอง วิจัย ผลิต ขาย ส่งออก นอกราชอาณาจักร หรือจำหนายด้วยประการใดซึ่งส่วนขยายพันธุ ของพันธุ พืช พื้นเมืองเฉพาะถิ่น