ปัจจัยที่มีผลต่อการปรับตัวให้อยู่รอดในสถานการณ์การระบาดของเชื้อไวรัสโควิด-19

ผู้แต่ง

  • ณฐมน บัวพรมมี คณะบริหารธุรกิจ มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลธัญบุรี
  • พูนศักดิ์ พูลเมืองรัตน์ คณะบริหารธุรกิจ มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลธัญบุรี
  • พิมพา หิรัญกิตติ คณะบริหารธุรกิจ มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลธัญบุรี

คำสำคัญ:

การรับรู้ , การปรับตัว , การระบาด , ไวรัสโควิด-19

บทคัดย่อ

การวิจัยเชิงปริมาณนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาปัจจัยส่วนบุคคล เปรียบเทียบปัจจัยส่วนบุคคลและศึกษาความสัมพันธ์ของการรับรู้เกี่ยวกับเชื้อไวรัสโควิด-19 กับการปรับตัวให้อยู่รอดในสถานการณ์โควิด-19 ด้านสังคมและวัฒนธรรม ประชากรคือ ผู้ที่ติดตามข่าวสารเกี่ยวกับการระบาดของเชื้อไวรัสโควิด-19 กลุ่มตัวอย่างจำนวน 400 คน ใช้แบบสอบถามในการเก็บข้อมูล ใช้การสุ่มแบบหลายขั้นตอน คือ การสุ่มอย่างง่าย การสุ่มแบบใช้โควตา และการสุ่มแบบตามสะดวก สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูล ได้แก่ สถิติเชิงพรรณนา ค่าความถี่ ค่าร้อยละ ค่าส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน สถิติที่ใช้ทดสอบสมมติฐาน ได้แก่ การหาค่าที สถิติเอฟ และการหาค่าสัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์  

ผลการวิจัยพบว่า เพศ สถานภาพ และอาชีพที่แตกต่างกันมีการปรับตัวให้อยู่รอดในสถานการณ์โควิด-19 แตกต่างกัน นอกจากนี้การรับรู้เกี่ยวกับเชื้อไวรัสโควิด-19 มีความสัมพันธ์กับการปรับตัวให้อยู่รอดในสถานการณ์โควิด-19 ด้านสังคมและวัฒนธรรม ในทิศทางบวกระดับสูง ที่ระดับนัยสำคัญทางสถิติ 0.05

References

กรมควบคุมโรค กระทรวงสาธารณสุข. (2563). คู่มือการป้องกันและควบคุมโรคติดเชื้อไวรัสโคโรนา 2019 สำหรับประชาชน. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์ชุมนุมสหกรณ์การเกษตรแห่งประเทศไทย.

กรมควบคุมโรค. (2564). แนวทางปฏิบัติเพื่อการป้องกันโรคติดเชื้อไวรัสโคโรนา 2019 (COVID-19) หรือโควิด-19 สำหรับประชาชนทั่วไปและกลุ่มเสี่ยง. สืบค้นจาก https://ddc.moph.go.th/viralpneumonia/file/int_protection/int_protection_030164.pdf

กรมสุขภาพจิต. (2564). เผย 3 วิธีปรับตัวรับโควิดง่าย ๆ เริ่มจากพื้นฐานภายในครอบครัว. สืบค้นจาก https://dmh.go.th/news-dmh/view.asp?id=31115

กองยุทธศาสตร์และสารสนเทศที่อยู่อาศัย. (2565). รายงานข้อมูลประชากรและบ้าน 2564. กรุงเทพมหานคร. ผู้แต่ง.

ทนงศักดิ์ แสงสว่างวัฒนะ, ณิชนันทน์ ศิริไสยาสน์ และโชติ บดีรัฐ. (2563). “New Normal” วิถีชีวิตใหม่ และการปรับตัวของคนไทยหลังโควิด-19: การงานการเรียน และธุรกิจ. วารสารการบริหารการปกครองและนวัตกรรมท้องถิ่น, 4(3), 371-386.

วหทัยกาญจน์ พันธ์ศรีนิรมล. (2559). การเปิดรับ การรับรู้ ทัศนคติ การมีส่วนร่วมและนำทรัพย์สินทางปัญญาไปใช้ประโยชน์ในประชาชนของกรมทรัพย์สินทางปัญญา. (วิทยานิพนธ์ปริญญาวารสารศาสตรมหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์).

วิเชียร มันแหล่, บุญยิ่ง ประทุม, สุรศักดิ์ แก้วอ่อน และกรกฎ จำเนียร. (2564). ผลกระทบและการปรับตัวของประชาชนในสถานการณ์การแพร่ระบาด ของโรคโควิด-19 จังหวัดนครศรีธรรมราช. วารสารมหาจุฬานาครทรรศน์, 8(11). 327-340.

สุพานี สฤษฎ์วานิช. (2552). พฤติกรรมองค์กรสมัยใหม่: แนวคิดและทฤษฎี (พิมพ์ครั้งที่ 2). กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.

อภิสิทธิ์ คุณวรปัญญา. (2565). การปรับตัวในสถานการณ์การระบาดของโรคติดเชื้อไวรัสโคโรนา 2019 (COVID-19) เพื่อเตรียมพร้อมสู่ NEW NORMAL สำหรับผู้ปฏิบัติงานตำแหน่งประเภทสนับสนุน มหาวิทยาลัยมหิดล. วารสารสถาบันวิจัยญาณสังวร, 13(1), 83-104.

อัญชลี กตัญญูและ พงศกร เขมวัฒน์เดชา. (2564). ศักยภาพการปรับตัวเพื่อรองรับสถานการณ์โรคติดเชื้อไวรัสสายพันธุ์ใหม่ 2019 (COVID-19) ในกลุ่มอุตสาหกรรมผลิตเครื่องจักรกลในประเทศไทย. วารสารบริหารธุรกิจอุตสาหกรรม, 3(1), 35-58.

อุบลวรรณา ภวกานันท์, จิราภา เต็งไตรรัตน์, นพมาศ อุ้งพระ, รัจรี นพเกตุ, รัตนา ศิริพานิช, วารุณี ภูวสรกุล, ศรีเรือน แก้วกังวาล, ศันสนีย์ ตันติวิท และสิริอร วิชชาวุธ. (2554). จิตวิทยาทั่วไป. (พิมพ์ครั้งที่7). กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.

Bernard, Harold W. Mental. (1960). Health for Classroom. New York: McGraw-Hill.

Cochran, W. G. (1977). Sampling techniques (3rd ed.). New York: John Wiley & Sons.

Coleman, J. C. (1981). Abnormal Psychology and Modern Life. New York: Bombay.

Schiffman, G., & Kanuk, L. L. (2000). Customer Behavior. (7th ed.). New Jersey: Prentice-Hall.

Thai PBS. (2563). วันที่ไทยรู้จัก COVID-19. สืบค้นจาก https://www.thaipbs.or.th/news/content/290347

The standard team. (2564). 12 มกราคม 2563 – พบผู้ป่วยโควิด-19 รายแรกในประเทศไทย. สืบค้นจาก https://thestandard.co/onthisday120163/

Downloads

เผยแพร่แล้ว

2023-08-31