Image and Role of Women in Thai Country Song from 2014 to 2018
Keywords:
Image, Women role, Thai country musicAbstract
This research aims to study the Image and Role of Women in Thai Country Song from 2014 to 2018, in total 59 songs. The result showed that the Image of women were classified into 3 points as; 1) the Image of unfaithful and immoral woman which was found the most in this research. The samples of this image are
such as being unfaithful, ignoring her lover or falling out of love. 2) The Image of negative-speech woman which was found the second, such as cursing, grumbling, insulting men as animals, satirizing and being sarcastic. And 3) the image of expressive and confident woman such as showing her love and desires. There are 2 roles of woman found in this research 1) the role of building the negotiation power, which has been found the most in this research such as woman has a freedom of thought and strong, self-respected woman. And 2) the role of woman as a lover such as a faithful lover, an unfaithful one and temporary lover.
References
ปวิณรัตน์ จันทร์สดใส. (2554). บทบาททางสังคมของสตรีในบทเพลงลูกทุ่งไทย
(วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต). เชียงใหม่: มหาวิทยาลัยแม่โจ้.
สันติ ทิพนา, ราตรี ทิพนา. (2560, ธันวาคม). วาทกรรมผัวเมียในวรรณกรรมเพลงลูกทุ่งอีสานที่มี
อิทธิพลต่อสังคมไทย. วารสารวิชาการ กสทช,1(1), 1-18.
อภิวัฒน์ สุธรรมดี. (2550). การศึกษาวิเคราะห์เพลงลูกทุ่งที่จินตหรา พูนลาภ ขับร้อง.
(ปริญญาศิลปศาสตรมหาบัณฑิต). กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยรามคำแหง.
----------. (2556). ภาพชีวิตสตรีในเมืองหลวงจากบทเพลงลูกทุ่งที่แต่งโดยสลา คุณวุฒิ. ทีทัศน์วัฒนธรรม,12(1), 75-88.
อรวรรณ ชมดง, อรทัย เพียยุระ. (2557). เพศวิถีและสังคมไทยในวรรณกรรมเพลงลูกทุ่ง.
วารสารบัณฑิตศึกษา มนุษยศาสตร์ สังคมศาสตร์,3(2), 77-98.
เอี่ยม อามาตย์มุลตรี. (2560, กรกฎาคม-พฤศจิกายน). กลวิธีทางภาษา : การสื่อความทางเพศใน
เพลงลูกทุ่งอีสาน. วารสารมหาวิทยาลัยมหามกุฏราชวิทยาลัย วิทยาเขตร้อยเอ็ด,6(2), 196-205
Downloads
Published
How to Cite
Issue
Section
License
บทความ ข้อความ ภาพประกอบ และตารางประกอบที่ลงพิมพ์ในวารสารเป็นความคิดเห็นส่วนตัวของผู้นิพนธ์ กองบรรณาธิการไม่จำเป็นต้องเห็นตามเสมอไป และไม่มีส่วนรับผิดชอบใดๆ ถือเป็นความรับผิดชอบของผู้นิพนธ์เพียงผู้เดียว
