Problematic Behavior of Society
Keywords:
สังคมและวัฒนธรรม, ปัญหาสังคมAbstract
การเปลี่ยนแปลงของสถานการณ์สังคมและวัฒนธรรมที่เป็นอยู่ในปัจจุบันนับวันยิ่งทวีความวิกฤติและรากเหง้าของวัฒนธรรมถูกทำลายจนส่งผลกับชีวิตของคนในสังคม ตลอดความเป็นอยู่ของผู้คนก็พบว่าไม่มีความปลอดภัยมากขึ้น ในส่วนพฤติกรรมของผู้คนก็พบว่ามีความเบี่ยงเบนไปจากบรรทัดฐานที่เคยยึดถือปฏิบัติและมีค่านิยมเปลี่ยนแปลงไปจากเดิมเมื่อมีการเปลี่ยนแปลงในเรื่องใดเรื่องหนึ่งย่อมมีผลไปถึงสิ่งอื่น ๆ ด้วย บางเรื่องการเปลี่ยนแปลงช้า ๆ บางเรื่องเป็นไปอย่างรวดเร็ว การเปลี่ยนแปลงดังกล่าวส่งผลต่อสังคมทำให้เกิดปัญหาสังคมเป็นวงกว้างที่ทำให้ต้องแก้ไขอย่างเป็นกระบวนการ พฤติกรรมที่เป็นปัญหามีหลากหลายลักษณะล้วนแล้วเกิดจากตัวตัวบุคคล ครอบครัว สังคมและสภาพแวดล้อม ส่งผลให้ลักษณะทางอารมณ์รุนแรง อาจเกิดพฤติกรรมก่อกวน อยู่ไม่นิ่ง พฤติกรรมหลายอย่างที่มองเห็นไม่ชัดเจน ต้องใช้เวลาในการสังเกต อาจจะเป็นพฤติกรรมที่เป็นปัญหา แต่พฤติกรรมบางอย่างที่ดูเหมือนเป็นปัญหา ก็อาจจะไม่ใช่พฤติกรรมที่เป็นปัญหาที่แท้จริง การศึกษาพฤติกรรมที่เป็นปัญหานับเป็นส่วนหนึ่งของการศึกษาบุคลิกภาพของบุคคลเพราะทำให้เราเข้าใจการกระทำของบุคคลยิ่งขึ้น
References
blogspot.com/2013/01/blog-post_28.html
ความรุนแรงในครอบครัวกับการป้องกันปัญหาในระดับชุมชน. (2553, มกราคม-มิถุนายน). วารสารวิชาการ
ศิลปะศาสตร์ประยุกต์,3(1),34-37.
จรวยพร สุภาพ. (2548). การพัฒนารูปแบบการป้องกันจากองค์ความรู้ความรุนแรงทางเพศและทางร่างกาย
ต่อเด็กและสตรี (รายงานวิจัย) ภาควิชาอนามัยครอบครัวคณะสาธารณสุขศาสตร มหาวิทยาลัยมหิดล.
จำนงค์ อดิวัฒนสิทธิ์. (2546). สังคมวิทยา (พิมพ์ครั้งที่ 8). กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์.
ชนัญชิดา จุฑาสงฆ์. (2555). รูปแบบการป้องกันพฤติกรรมทางเพศไม่เหมาะสมของวัยรุ่นในสถานศึกษา
อำเภอคำเขื่อนแก้ว จังหวัดยโสธร (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต). มหาสารคาม:
มหาวิทยาลัยมหาสารคาม.
ชาญวิทย์ พรนพดล. (2547, 4 กุมภาพันธ์). เด็กติดเกม. เดลินิวส์, น. 4.
ทิชา ณ นคร. (2550). มุมมองใหม่ในเรื่องเพศกับเยาวชน. กรุงเทพฯ: พิมพ์ดี.
ทัศนีย์ ทองสว่าง. (2537). สังคมไทย [The Thai society]. กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ
ประสานมิตร.
ธงชัย อุ่นเอดลาภ. (2546). ตำราการบำบัดรักษาผู้ติดยาเสพติด (พิมพ์ครั้งที่ 2) . กรุงเทพฯ :
สำนักกิจการโรงพิมพ์ องค์กรสงเคราะห์ทหารผ่านศึก.
นิภา มนตรีพงษ์. (2545). พฤติกรรมที่เป็นปัญหาของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาตอนต้นโรงเรียนกู่
สวนแตงพิทยาคม จังหวัดบุรีรัมย์มหาวิทยาลัยมหาสารคาม (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต).
มหาสารคาม: มหาวิทยาลัยมหาสารคาม
บุญเสริม หุตะแพทย์. (2547). ประมวลสาระชุดวิชาจิตวิทยาครอบครัวและครอบครัวศึกษา หน่วยที่ 9
หน้า 117–119. นนทบุรี: มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช สาขาวิชาคหกรรมศาสตร์.
ปัญหาพฤติกรรมวัยรุ่น. (2556). สืบค้น 22 กันยายน 2556, จาก http://www.psyclin. co.th/
new_page_57.htm.
พรรณพิมล หล่อตระกูล. (2554). ปัญหาวัยรุ่นกับยาเสพติด. สืบค้น 22 กันยายน 2556, จาก
http://www.Ramamental.com/pan/addict.htm
พัชรินทร ตวงแก้ว. (2549). พฤติกรรมเสี่ยงทางเพศและการรับรู้ภาวะเสี่ยงของนักศึกษาวิทยาลัยเทคนิค
จังหวัดเชียงราย (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต). เชียงใหม่: มหาวิทยาลัยเชียงใหม่.
พฤติกรรมวัยรุ่นที่ก่อให้เกิดปัญหา. (2556). สืบค้น 22 กันยายน 2556, จาก http://pe-knowledge
Teen-problem.blogspot.com/
ยงยุทธ แสนประสิทธิ์. (2553). รูปแบบการปองกันปญหาความรุนแรงในครอบครัว โดยกระบวนการการมี
สวนรวมของครอบครัวและชุมชน : กรณีศึกษาชุมชนแหงหนึ่งในจังหวัดปทุมธานี
(ปริญญานิพนธ์ปริญญาดุษฎีบัณฑิต). กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.
ระบบจิตและพฤติกรรม. (2556). สืบค้น, จาก http://www.sso.go.th/sites/default.
สุพัตรา สุภาพ. (2546). สังคมวิทยา (พิมพ์ครั้งที่ 21). กรุงเทพฯ: ไทยวัฒนาพานิช.
อังคณา ช่วยค้ำชูม. (2556). ความรุนแรงในครอบครัว: สาเหตุ ผลกระทบ และแนวทางการช่วยเหลือ. สืบค้น
23 กันยายน 2556, จาก file:///C:/Users/Biw/Downloads/220-315-1-PB.pdf
อุดม เพชรสังหาร. (2550). คอมพิวเตอร์สร้างสรรค์หรือทำลายสมองลูก. สืบค้น 12 กันยายน 2555,
จาก http://www.thaipr.net/general/129401
Ferris, J. R. (2003). Internet addiction disorder : causes symptom and consequences.
Retrieved December, 20,2009, from http : //www. Rider.edu/suler/psycuber/cybaddict.html
United Nations Office on Drugs and Crime. (2008). Amphetamines and ecstasy.
Veinna: United Nations.
Downloads
Published
Issue
Section
License
บทความ ข้อความ ภาพประกอบ และตารางประกอบที่ลงพิมพ์ในวารสารเป็นความคิดเห็นส่วนตัวของผู้นิพนธ์ กองบรรณาธิการไม่จำเป็นต้องเห็นตามเสมอไป และไม่มีส่วนรับผิดชอบใดๆ ถือเป็นความรับผิดชอบของผู้นิพนธ์เพียงผู้เดียว
