การพัฒนาอัตลักษณ์องค์กรสาขาวิชานิเทศศาสตร์ดิจิทัล มหาวิทยาลัยนครพนม ผ่านการออกแบบเชิงปฏิบัติการแบบมีส่วนร่วม
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
การวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาและวิเคราะห์ความต้องการของผู้มีส่วนได้ส่วนเสียในการสร้างอัตลักษณ์องค์กร เพื่อออกแบบและสร้างสรรค์อัตลักษณ์องค์กร โดยใช้กระบวนการออกแบบเชิงปฏิบัติการแบบมีส่วนร่วมและเพื่อประเมินประสิทธิภาพและความพึงพอใจต่ออัตลักษณ์องค์กรสาขาวิชานิเทศศาสตร์ดิจิทัล มหาวิทยาลัยนครพนม กลุ่มเป้าหมายประกอบด้วยผู้มีส่วนได้ส่วนเสีย จำนวน 47 คน รวมถึงนักศึกษา อาจารย์ ศิษย์เก่า ผู้ใช้บัณฑิต และผู้บริหาร เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัยประกอบด้วยแบบสัมภาษณ์กึ่งโครงสร้าง แบบบันทึกการสังเกตแบบมีส่วนร่วม และแบบประเมินผลงานออกแบบ ผลการวิจัยพบว่า 1) กระบวนการออกแบบแบบมีส่วนร่วมนำไปสู่การสร้างตราสัญลักษณ์และสื่ออัตลักษณ์ที่สะท้อนความเป็นสาขาวิชาได้อย่างมีประสิทธิภาพ โดยตราสัญลักษณ์ได้รับคะแนนเฉลี่ยรวม 4.48 (S.D. = 0.59) 2) สื่ออัตลักษณ์ ได้รับคะแนนเฉลี่ยรวม 4.57 (S.D. = 0.55) จากผู้เชี่ยวชาญ ทั้งในด้านความสวยงาม ความเหมาะสม และประสิทธิภาพ ในการสื่อสาร อย่างไรก็ตาม 3.ความคิดเห็นในด้านความสอดคล้องของสื่ออัตลักษณ์กับวัฒนธรรมองค์กรและบริบทของมหาวิทยาลัย ได้รับคะแนนเฉลี่ยรวมต่ำสุด 4.20 (S.D. = 0.84)
Article Details
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
เอกสารอ้างอิง
Aaker, D. (1996). Building Strong Brands. New York : Free Press.
Best, W. J. (1997). Research in Education. New Jersey : Prentice-Hell, lnc.
Boonyaratavedej, D. (2020). Building a brand with storytelling is not as effective as taking action. Bangkok : Amarin Printing.
Chaisaeng, R. (2012). Corporate communication. Bangkok : University of the Thai Chamber of Commerce.
Euachongprasit, S. (2008). Essentials of employee participation. Bangkok : Samcharoenpanit.
Khemglad, C. & Pangkham, S. (2004). Practical participatory action research. Bangkok : Sematham.
Kiatnakin, S. (2011). @design: Principles of design. Bangkok : Wailai.
Kotler, P. (2003). Marketing insights from A to Z: 80 concepts every manager needs to know. NJ : John Wiley & Sons.
Hall, S. & Du Gay, P. (1996). Questions of cultural identity. London : SAGE.
Li, S. (2019). The corporate identity design of Chinese culture restaurant for Thai teenagers (Unpublished master’s thesis). Burapha University, Chonburi, Thailand
Phuangsomjit. (2014). Participatory Action Research on Research in Educational Administration (Book 2 (Unit 6-10). (3rd ed.). Bangkok : Sukhothai Thammathirat Open University.
Pleumcharoen, W. (2019). Participatory. Bangkok : V.J. Printing.
Ramitannon, C. (2007). Identity, culture, and change. Chiang Mai : Women's Studies Center, Faculty of Social Sciences, Chiang Mai University.
Schmitt, B. & Simonson, A. (1997). Marketing aesthetics: The strategic management of brands, identity, and image. United States of America : Free Press.
Srikalayanabutr, A. (1998). Logo design. Bangkok : Chulalongkorn University.
Srifa, K. (2023). Identity design branding to promote creative tourism based on local cultural ecology in Lad E-Tan Island community, Nakhon Pathom province. Siam Communication Review, 22(2),314-328.
Srisaard, B. (2002). Preliminary research. (7th ed.). Bangkok : Suweeriyasarn.
Tangcharoen, V. (2002). Graphic design. Bangkok : E&I Q.
Theppithak, T. (2015). Graphics for communication. Phitsanulok : Naresuan University.
Viriyayudthama, E. (2019). Communication factors influencing decision making to pursue bachelor's degree under Thai education crisis of private universities (Unpublished master’s thesis). National Institute of Development Administration, Bangkok, Thailand
Worawat, P. & Thanannon, T. (2020). What is corporate identity (CI)? Why is it necessary for creating a brand?. Retrieved August 2023, from https://noria.co.th/th/corporate-identity-ci.
