การใช้มาตรการ ลด-เปลี่ยน-ปรับปรุง ในการประเมินผลเพื่อบรรลุเป้าหมายระบบขนส่ง อย่างยั่งยืนของแผนพัฒนากรุงเทพมหานครระยะ 12 ปี (พ.ศ.2552-2563)
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
งานวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อวิเคราะห์แผนพัฒนากรุงเทพมหานครระยะ 12 ปี (พ.ศ.2552 – 2563) และเพื่อเสนอแนะแนวทางการปรับปรุงแผนสู่การเป็นระบบขนส่งสาธารณะอย่างยั่งยืน ผู้วิจัยใช้ระเบียบวิธีวิจัยเชิงคุณภาพโดยการสัมภาษณ์เชิงลึกกับผู้ให้ข้อมูลสำคัญ 15 คน จากภาครัฐ ภาคเอกชน และภาควิชาการ ผลจากการศึกษาวิจัยพบว่า ในเนื้อหาของแผนพัฒนากรุงเทพมหานครระยะ 12 ปี มีการกล่าวถึงมาตรการด้านการขนส่งอย่างยั่งยืน คือ ลด เปลี่ยน และ ปรับปรุง (Avoid-Shift-Improve) แต่ในทางปฏิบัติพบว่าภาคการขนส่งยังต้องมีการพัฒนาเพื่อให้บรรลุเป้าหมายในการเป็นระบบขนส่งอย่างยังยืน ในเรื่องลดการเดินทางที่ไม่จำเป็น (Avoid) ในทางปฏิบัติยังไม่สามารถลดการเดินทางได้ เนื่องจากขาดการพัฒนาการใช้ประโยชน์ที่ดินให้เป็นแหล่งอยู่อาศัยหนาแน่นสูงที่ในพื้นรอบสถานีขนส่งมวลชนเพื่อลดการเดินทางหรือระยะทางการเดินทาง สำหรับการเปลี่ยน (Shift) รูปแบบการเดินทางนั้น มีความพยายามเปลี่ยนสู่การใช้ระบบขนส่งสาธารณะ แต่ยังขาดประสิทธิภาพในการเชื่อมโยงระบบขนส่งต่าง ๆ การเดินทางยังมีราคาสูง จึงไม่สามารถจูงใจให้ประชาชนเปลี่ยนมาใช้ระบบขนส่งสาธารณะ ในเรื่องการพัฒนา (Improve) รูปแบบการเดินทางด้วยพลังงานทางเลือก พบว่ามีการสนับสนุนให้มีการใช้รถยนต์พลังงานทางเลือกโดยการลดภาษี แต่ยังไม่มากพอที่จะจูงใจให้ประชาชนหันมาใช้รถพลังงานทางเลือกที่เป็นมิตรกับสิ่งแวดล้อม ผู้วิจัยมีข้อเสนอแนะจากการวิจัย 6 ข้อ คือ 1) ส่งเสริมการพัฒนาแบบผสมผสาน (Mixed-use) 2) เพิ่มจำนวนและเชื่อมโยงระบบขนส่งมวลชนสาธารณะ 3) บูรณาการระบบตั๋วเดินทางและลดค่าเดินทาง 4) ปรับปรุงคุณภาพรถสาธารณะ และ 5) ปรับปรุงโครงสร้างภาษีรถยนต์ไฟฟ้า และ 6) ปรับเปลี่ยนแนวทางการใช้ระบบขนส่งมวลชนสาธารณะหลังการแพร่ระบาดของเชื้อไวรัสโคโรนา 2019 (COVID-19)
Article Details
เอกสารอ้างอิง
Curtis, C. (2012). Delivering the 'D' in transit-oriented development Examining the town planning challenge. Journal of Transport and Land Use, 5(3), 83-99. Retrieved from www.jstor.org/stable/26201703
Dhar, S. (2016). A Toolkit for Preparation of Low Carbon Mobility Plan: United Nations Environment Programme, Nairobi.
Dias, L. P., Simões, S., Gouveia, J. P., & Seixas, J. (2019). City energy modelling - Optimising local low carbon transitions with household budget constraints. Energy Strategy Reviews, 26, 100387. doi:https://doi.org/10.1016/j.esr.2019.100387
Energy Sector Management Assistance Program. (2014). Toward Sustainable and Energy Efficient Urban Transport: The World Bank.
Farzaneh, H. (2019). Energy Systems Modeling - Principles and Applications. Singapore: Springer.
Gössling, S. (2018). ICT and transport behavior: A conceptual review. International Journal of Sustainable Transportation, 12(3), 153-164. doi:10.1080/15568318.2017.1338318
Granjo, J. F. O., Nunes, D. S., Duarte, B. P. M., & Oliveira, N. M. C. (2020). A comparison of process alternatives for energy-efficient bioethanol downstream processing. Separation and Purification Technology, 238, 116414. doi:https://doi.org/10.1016/j.seppur.2019.116414
Haugneland, P., Bu, C., & Hauge, E. (2016). The Norwegian EV success continues. Paper presented at the EVS29 International Battery, Hybrid and Fuel Cell Electric Vehicle, Montréal, Québec, Canada.
Loo, B. P. Y., & du Verle, F. (2017). Transit-oriented development in future cities: towards a two-level sustainable mobility strategy. International Journal of Urban Sciences, 21(sup1), 54-67. doi:10.1080/12265934.2016.1235488
Martins, V. W. B., Anholon, R., & Quelhas, O. L. G. (2019). Sustainable Transportation Methods. In W. Leal Filho (Ed.), Encyclopedia of Sustainability in Higher Education (pp. 1847-1853). Cham: Springer International Publishing.
Nakamura, K., & Hayashi, Y. (2013). Strategies and instruments for low-carbon urban transport: An international review on trends and effects. Transport Policy, 29, 264-274. doi:https://doi.org/10.1016/j.tranpol.2012.07.003
Ng, W. (2019). Fuel efficiency standards’ roles in reducing greenhouse gas emissions and air pollutants. PeerJ PrePrints.
OECD. (2017). Urban Transport Governance and Inclusive Development in Korea.
Office of the National Economic and Social Development Board. (2013). Population Projections for Thailand 2010 - 2040. Bangkok Retrieved from http://social.nesdb.go.th/social/Portals/0/Documents/การคาดประมาณ%20e-book.pdf
Pollution Control Department. (2017). Thailand State of Pollution Report 2017. Bangkok: Wongsawang Publishing & Printing CO.,LTD Retrieved from http://www.pcd.go.th/file/AW-Pollution-Report2017.pdf
Prasertsubpakij, D., & Nitivattananon, V. (2013). Assessment of Bangkok Metro Accessibility for Developing Integrated Strategies Using Sustainable Indicators. In (pp. 169-193).
Pyddoke, R., Swärdh, J.-E., Algers, S., Habibi, S., & Zadeh, N. S. (2019). Long-term responses to car-tax policies : distributional effects and reduced carbon emissions. Paper presented at the Working Papers in Transport Economics
Satiennam, T., Jaensirisak, S., Satiennam, W., & Detdamrong, S. (2016). Potential for modal shift by passenger car and motorcycle users towards Bus Rapid Transit (BRT) in an Asian developing city. IATSS Research, 39(2), 121-129. doi:https://doi.org/10.1016/j.iatssr.2015.03.002
Sirikijpanichkul, A., Winyoopadit, S., & Jenpanitsub, A. (2017). A multi-actor multi-criteria transit system selection model: A case study of Bangkok feeder system. Transportation Research Procedia, 25, 3736-3755. doi:https://doi.org/10.1016/j.trpro.2017.05.228
Starkey, & Hine. (2014). Poverty and sustainable transport: How transport affects poor people with policy implications for poverty reduction. UN-Habitat, SLoCaT and ODI.
Strategy and Evaluation Department Bangkok Metropolitan Administration. (2016). Statistical Profile of Bangkok Metropolitan Administration. Bangkok: Religion Affairs Printing Press Office of National Buddhism Retrieved from http://203.155.220.230/m.info/bkkstat/stat_2559_eng.pdf
Sustainable Urban Transport Project. (2011). Sustainable Urban Transport: Avoid-Shift-Improve (A-S-I). Deutsche Gesellschaft für Internationale Zusammenarbeit.
UNDESA. (2014). Results Framework for Sustainable Transport. Retrieved from https://sustainabledevelopment.un.org/content/documents/3817unhabitat.pdf
United Nations. (2012). The Future We Want. Paper presented at the United Nations Conference on Sustainable Development, Rio de Janeiro, Brazil. https://sustainabledevelopment.un.org/content/documents/733FutureWeWant.pdf
Wismans, J., Grahn, M., & Denbratt, I. (2015, 17–20 November, 2015). Low-Carbon Transport: Health and Climate Benefits. Paper presented at the Intergovernmental Ninth Regional Environmentally Sustainable Transport (EST) Forum, Chalmers University of Technology, Gothenburg, Sweden.
Wu, I., & Pojani, D. (2016). Obstacles to the creation of successful bus rapid transit systems: The case of Bangkok. Research in Transportation Economics, 60, 44-53. doi:https://doi.org/10.1016/j.retrec.2016.05.001
Yang, K., & Pojani, D. (2017). A Decade of Transit Oriented Development Policies in Brisbane, Australia: Development and Land-Use Impacts. Urban Policy and Research, 35(3), 347-362. doi:10.1080/08111146.2017.1294537
