การวิเคราะห์ความเป็นไปได้ทางเศรษฐศาสตร์ของโครงการปลูกผักสลัดด้วยโรงเรือนอัจฉริยะ

บทคัดย่อ

กระแสการบริโภคผักปลอดสารพิษมีแนวโน้มเพิ่มสูงขึ้น โรงเรือนอัจฉริยะถูกนำมาประยุกต์ใช้ในการควบคุมคุณภาพและปริมาณ การใช้โรงเรือนอัจฉริยะมีค่าใช้จ่ายการลงทุนต่างๆ เกษตรกรจึงมีความกังวลต่อความคุ้มค่าในการลงทุน การศึกษานี้จึงวิเคราะห์ความเป็นไปได้ทางเศรษฐศาสตร์จากการปลูกผักสลัดด้วยโรงเรือนอัจฉริยะ โดยเปรียบเทียบกับการปลูกผักสลัดแบบไม่ใช้โรงเรือนอัจฉริยะ การวิเคราะห์ใช้ข้อมูลปฐมภูมิจากจากการสัมภาษณ์เชิงลึกเกษตรกรผู้ปลูกผักสลัดแบบไม่ใช้โรงเรือนอัจฉริยะ จำนวน 10 ราย และใช้โรงเรือนอัจฉริยะ จำนวน 10 ราย และการวิเคราะห์ใช้การวิเคราะห์ต้นทุน-ผลประโยชน์ ผลการศึกษา พบว่า ต้นทุนเฉลี่ยต่อไร่ของเกษตรกรที่ใช้โรงเรือนอัจฉริยะมีค่าสูงกว่ากลุ่มที่ไม่ใช้โรงเรือนอัจฉริยะ ซึ่งเป็นผลจากค่าใช้จ่ายสำหรับโรงเรือนอัจฉริยะ แต่ผู้ปลูกพืชด้วยโรงเรือนอัจฉริยะได้รับรายได้เฉลี่ยมากกว่าผู้ไม่ใช้โรงเรือนอัจฉริยะ ส่งผลให้การใช้โรงเรือนอัจฉริยะเพื่อปลูกผักสลัดจึงก่อให้เกิดกำไรมากกว่าการไม่ใช้โรงเรือนอัจฉริยะ ซึ่งสอดคล้องกับการวิเคราะห์ความคุ้มค่าในการลงทุน NPV และ B/C ratio ของการปลูกพืชด้วยโรงเรือนอัจฉริยะสูงกว่ากรณีไม่ใช้โรงเรือนอัจฉริยะ NPV ของเกษตรกรที่ใช้โรงเรือนอัจฉริยะมากกว่าเกษตรกรไม่ใช้โรงเรือนประมาณ 2,185,576 บาท หรือคิดเป็นร้อยละ 311.30 และค่า B/C ratio มากกว่าประมาณ 2.11 เท่า การใช้โรงเรือนอัจฉริยะในการปลูกผักสลัดมีความคุ้มค่า เกษตรได้รับผลตอบแทนสุทธิมากกว่ากรณีไม่ใช้โรงเรือนอัจฉริยะ แต่เกษตรกรไทยยังเผชิญปัญหาด้านเงินทุนสำหรับลงทุนโรงเรือนอัจฉริยะ รัฐบาลควรให้การส่งเสริมเกษตรกรในการเข้าถึงเงินทุนสำหรับการสร้างโรงเรือนอัจฉริยะ พร้อมทั้งการให้ความรู้เกี่ยวกับการเพาะปลูกด้วยโรงเรือนอัจฉริยะ