ความรับผิดชอบต่อสังคมขององค์กรภาคอุตสาหกรรมในช่วงวิกฤต COVID-19
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
การวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์ 1) เพื่อศึกษาระดับการดำเนินงานด้านความรับผิดชอบต่อสังคมขององค์กรในช่วงวิกฤต COVID-19 และ 2) เพื่อวิเคราะห์ปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อการดำเนินงานด้านความรับผิดชอบต่อสังคมขององค์กรในช่วงวิกฤต COVID-19 เป็นการศึกษาเชิงปริมาณ เก็บรวบรวมข้อมูลโดยใช้แบบสอบถามการวิจัยจากองค์กรภาคอุตสาหกรรมขนาดใหญ่ในเขตกรุงเทพมหานครและปริมณฑล โดยมีผู้บริหารองค์กรเป็นผู้ตอบแบบสอบถามการวิจัย สถิติที่ใช้ในการทดสอบสมมติฐานการวิจัย คือการวิเคราะห์การถดถอยพหุคูณแบบขั้นตอน ผลการวิจัยพบว่า องค์กรมีการดำเนินงานด้านความรับผิดชอบต่อสังคมในช่วงวิกฤต COVID-19 โดยรวมอยู่ในระดับปานกลาง และพบว่าองค์กรส่วนใหญ่มีการดำเนินงานความรับผิดชอบต่อสังคมในช่วงวิกฤตมากกว่าก่อนเกิดวิกฤต นอกจากนี้พบว่า ปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อการดำเนินงานด้านความรับผิดชอบต่อสังคมขององค์กรในช่วงวิกฤต COVID-19 ได้แก่ ปัจจัยด้านภาวะผู้นำการเปลี่ยนแปลง ปัจจัยด้านนโยบายความรับผิดชอบต่อสังคม และปัจจัยด้านการสร้างความผูกพันกับผู้มีส่วนได้ส่วนเสีย ดังนั้น ผลการวิจัยครั้งนี้ได้สะท้อนถึงองค์ความรู้เกี่ยวกับการดำเนินงานด้านความรับผิดชอบต่อสังคมขององค์กรในช่วงวิกฤต ผ่านการศึกษาเชิงประจักษ์ภายใต้สถานการณ์วิกฤต COVID-19 ซึ่งถือเป็นการต่อยอดองค์ความรู้จากการศึกษาของนักวิชาการในอดีต นอกจากนี้ผลการวิจัยยังสามารถนำไปประยุกต์ใช้ในด้านการดำเนินงานด้านความรับผิดชอบต่อสังคม โดยเฉพาะในช่วงสถานการณ์วิกฤตได้ต่อไป
Article Details
เอกสารอ้างอิง
10 พฤษภาคม 2563 จาก https://thaicsr.sharefile.com/share/view/sc11fa6d66064146b
สานิตย์ หนูนิล วิโรจน์ เจษฎาลักษณ์ และจันทนา แสนสุข. (2560). ปัจจัยเชิงสาเหตุและผลลัพธ์ของความ
รับผิดชอบต่อสังคมเชิงกลยุทธ์: การศึกษาเชิงประจักษ์ธุรกิจโรงแรมในประเทศไทย. จุฬาลงกรณ์ธุรกิจ
ปริทัศน์. 39(153), 59-84.
AccountAbility. (2011). AA1000 stakeholder engagement standard 2011. Retrieved from
http://www.accountability.org/images/content/3/6/362/AA1000SES%202010%20PRINT.PDF
Aaker D. A., Kumar, V., & Day, G. S. (2001). Marketing Research. (7th ed.). New York: John Wiley &
Son Inc.
Aldrich, H., & Auster, E. R. (1986). Even dwarfs started small: Liabilities of age and size and their
strategic implications. Research in Organizational Behavior, 8, 165–198.
Bass, B. M. (1985). Leadership and performance beyond expectations. New York: Free Press.
Bass, B. M., & Avolio, B. J. (1990). The implications of transactional and transformational leadership for
individual, team and organizational development. Research in Organizational Change and
Development, 4, 231-272.
Bowen, H. R. (1953). Social responsibilities of the businessman. New York: Harper and Row.
Cronbach, L. J. (1970). Essentials of psychological Test (5th ed.). New York: Harper Collins.
Dias, A., Rodrigues, L. L., & Craig, R. (2016). Global financial crisis and corporate social responsibility
disclosure. Social Responsibility Journal, 12(4), 654-671.
Fehre, K., & Weber, F. (2015). Challenging corporate commitment to CSR Do CEOs keep talking about
corporate social responsibility (CSR) issues in times of the global financial crisis?. Management
Research Review, 39(11), 1410-1430.
Freeman, R. E. (1984). Strategic management: A stakeholder approach. MA: Pitman.
Galbreath, J. (2010). Drivers of corporate social responsibility: The role of formal strategic planning and
firm culture. British Journal of Management, 21, 511-525.
Hair, F. J., Black, C. W., Babin, J. B., & Anderson, E. R. (2010). Multivariate Data Analysis (7th ed.).
Upper Saddle River, NJ: Pearson Prentice Hall.
Hu, Y., Chen, S., & Wang, J. (2018). Managerial humanistic attention and CSR: Do firm characteristics
matter?. Sustainability, 10, 1-18.
International Labour Organization. (2020). Family-friendly policy and other good workplace practices in
the context of COVID-19. Retrieved from http://www.ilo.org/gender/WCMS_740831/lang--
en/index.htm
Jnaneswar, K., & Ranjit, G. (2020). Effect of transformational leadership on job performance: Testing the
mediating role of corporate social responsibility. Journal of Advances in
Management Research, 17(5), 605-625.
Kalyar, N. M., Rafi, N., & Kalyar, N. A. (2013). Factor affecting corporate social responsibility: An
empirical study. Systems Research and Behavioral Science, 30, 495-505.
Lindgreen, A., & Swaen, V. (2010). Corporate social responsibility. International Journal of Management
Reviews, 12(1), 1-7.
Organisation for Economic Co-operation and Development. (2020). COVID-19 and responsible business
conduct. Retrieved from https://www.businesshumanrights.org/sites/default/files/documents/OECD_COVID-19%20and%20Responsible%20Business%20Conduct_Full%20Note.pdf
Ramasamy, R. (2020). Mapping the road to recovery for the industrial and energy markets amid
COVID-19. Retrieved from https://ww2.frost.com/frost-perspectives/mapping-the-road-to-covid-19-recovery-for-the-industrial-and-energy-markets/
Rodríguez, M. M. D. M. (2013). Is CSR in crisis?. Developments in Corporate Governance and
Responsibility, 5, 19-32.
Rovinelli, R., & Hambleton, R. K. (1977). On the use of content specialists in the assessment of
criterion-referenced test item validity. Tijdschrift voor Onderwijsresearch, 2(2), 49-60.
Seles, P. R. M. B., Jabbour, S., de. L. B. A., Jabbour C. J. C., & Jugend, D. (2018). “In sickness and in
health, in poverty and in wealth?” Economic crises and CSR change management in difficult
times. Journal of Organizational Change Management, 31(1), 4-25.
Tee, E., Asare, B. L., Opoku, T. R., & Tabitha, O-D. (2017). The effect of the 2008 financial crisis on
corporate social responsibilities: Evidence from multinational companies. Research Journal of
Finance and Accounting, 8(16), 20-30.
Weiers, R. M. (2005). Introduction to business statistics (5th ed.). Pennsylvania: Duxbury Press.
