พฤติกรรมการบริโภคผักปลอดสารพิษของผู้บริโภคในอำเภอเมืองสุราษฎร์ธานี จังหวัดสุราษฎร์ธานี
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
งานวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาพฤติกรรมการบริโภคผักปลอดสารพิษของผู้บริโภคในอำเภอเมือง จังหวัดสุราษฎร์ธานี ศึกษาปัจจัยด้านจิตวิทยาที่ส่งผลต่อพฤติกรรมการบริโภคผักปลอดสารพิษของผู้บริโภคในอำเภอเมือง จังหวัดสุราษฎร์ธานี และศึกษาปัจจัยด้านส่วนประสมทางการตลาดที่ส่งผลต่อพฤติกรรมการบริโภคผักปลอดสารพิษของผู้บริโภคในอำเภอเมือง จังหวัดสุราษฎร์ธานี ใช้แบบสอบถาม จำนวน 415 คน วิเคราะห์โดยสถิติเชิงพรรณนา ค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย ค่าเบี่ยงเบนมาตรฐาน และสถิติเชิงอนุมาน Chi – Square กำหนดนัยสำคัญทางสถิติที่ 0.05
ผลการศึกษา พบว่า ผู้ตอบแบบสอบถามส่วนใหญ่เป็นเพศหญิง อายุ 31-40 ปี สมรส ศึกษาระดับปริญญาตรี ประกอบธุรกิจส่วนตัว รายได้เฉลี่ยต่อเดือน 21,001 บาทขึ้นไป และไม่มีเด็กในครัวเรือน พบว่าปัจจัยส่วนบุคคลสัมพันธ์กับพฤติกรรมการบริโภคผักปลอดสารพิษในอำเภอเมือง จังหวัดสุราษฎร์ธานี อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ 0.05 เพศหญิงมีอิทธิพลในการเลือกซื้อผักปลอดสารพิษมากที่สุด ในขณะที่จำนวนเด็กในครัวเรือนไม่มีความสัมพันธ์ ส่วนปัจจัยด้านจิตวิทยา พบว่า การรับรู้อยู่ในระดับมาก แรงจูงใจอยู่ในระดับมาก และทัศนคติเห็นด้วยกับการบริโภคผักปลอดสารพิษ ซึ่งสัมพันธ์กับพฤติกรรมการบริโภคผักปลอดสารพิษในอำเภอเมือง จังหวัดสุราษฎร์ธานี อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ 0.05 และปัจจัยส่วนผสมทางการตลาดผู้บริโภคมีระดับความคิดเห็นอยู่ในระดับมากสัมพันธ์กับพฤติกรรมการบริโภคผักปลอดสารพิษในอำเภอเมือง จังหวัดสุราษฎร์ธานี อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ 0.05
Article Details
เอกสารอ้างอิง
กรมส่งเสริมการเกษตร กองป้องกันและกำจัดศัตรูพืช. (2539). คู่มือการปลูกผักให้ปลอดจากสารพิษ.กรุงเทพมหานคร : โรงพิมพ์กรุงเทพ.
กัลยา วานิชย์บัญชา. (2549). สถิติสำหรับการวิจัย. พิมพ์ครั้งที่ 2 : โรงพิมพ์จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ฐิติมา เทียนไพร. (2550). พฤติกรรมการเลือกซื้อผักปลอดสารพิษของผู้บริโภคในอำเภอเมือง จังหวัดสุราษฎร์ธานี. หลักสูตรปริญญาบริหารธุรกิจมหาบัณฑิต. มหาวิทยาลัยแม่โจ้.
ธงชัย สันติวงษ์. (2539). พฤติกรรมผู้บริโภคทางการตลาด. (พิมพ์ครั้งที่ 7). กรุงเทพมหานคร : โรงพิมพ์ไทยวัฒนาพานิช.
ธวัลยา สิทธิยศ และธีรเวช ทิตย์สีแดง. (2557). ปัจจัยด้านความคิดเห็นที่มีผลต่อพฤติกรรมการซื้อข้าวอินทรีย์ของผู้บริโภค. วท.บ.: สถานบันเทคโนโลยีพระจอมเกล้าคุณทหารลาดกระบัง.กรุงเทพมหานคร.
นงนุช โกสียรัตน์. (2553). การศึกษาความต้องการบริโภคผักปลอดสารพิษของผู้บริโภคในร้านค้าเพื่อสุขภาพ แขวงศิริราช. วิทยานิพนธ์ หลักสูตรปริญญาศิลปศาสตรมหาบัณฑิต.: มหาวิทยาลัยศิลปากร.
ประทานทิพย์ กระมล. (2557). ปัจจัยที่มีผลต่อพฤติกรรมการซื้อผลผลิตเกษตรอินทรีย์ และปลอดสารพิษในตลาดเกษตรกรในจังหวัดเชียงใหม่. วารสารแก่นเกษตร: มหาวิทยาลัยเชียงใหม่, 42(2), 227 – 234.
พรรณรินทร์ อภิรัตนอุดม. (2552). พฤติกรรมการบริโภคผักของประชาชนในจังหวัดสุราษฎร์ธานี. วิทยานิพนธ์ หลักสูตรบริหารธุรกิจมหาบัณฑิต.: มหาวิทยาลัยราชภัฎสุราษฎร์ธานี
พิมพ์กานต์ดา เทพวงษ์. (2013). การรับรู้ และพฤติกรรมการบริโภคผักปลอดสารพิษของครู โรงเรียนสังกัดเทศบาลนครขอนแก่น จังหวัดขอนแก่น. หลักสูตรบริหารธุรกิจมหาบัณฑิต.วิทยาลัยบัณฑิตศึกษาการจัดการ.: มหาวิทยาลัยขอนแก่น.
วีระพล สุทธิพรพลางกูร และเฉลี่ยว แก่นจันทร์. (2538). ปัจจัยที่มีผลกระทบต่อความสำเร็จขององค์กรชุมชน โครงการวนศาสตร์ชุมชนบนพื้นที่สูง จังหวัดเชียงใหม่.
ศิริวรรณ เสรีรัตน์ และคณะ. (2550). พฤติกรรมผู้บริโภค. กรุงเทพ : บริษัท ธีระฟิมล์ และไซเท็กซ์ จำกัด.
อารี พันธ์มณี. (2546). จิตวิทยาสร้างสรรค์การสอน. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์ใยใหมเอดดูเคท.
อดุลย์ จาตุรงคกุล และดลยา จาตุรงคกุล. (2550). พฤติกรรมผู้บริโภค. (พิมพ์ครั้งที่ 8). กรุงเทพ : โรงพิมพ์มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
อรนุช อาจประจญ. (2558). ความรู้ และพฤติกรรมการบริโภคผักปลอดสารพิษของผู้บริโภคในเขตกรุงเทพมหานคร. หลักสูตรบริหารธุรกิจมหาบัณฑิต.: มหาวิทยาลัยธุรกิจบัณฑิตย์.กรุงเทพมหานคร.
อริศรา รุ่งแสง. (2555). ปัจจัยที่มีผลต่อพฤติกรรมการซื้อผักปลอดสารพิษของผู้บริโภคในเขตกรุงเทพมหานคร. สารนิพนธ์ หลักสูตรปริญญาบริหารธุรกิจมหาบัณฑิต.: มหาวิทยาลัยศรีนครินทร์วิโรฒ.กรุงเทพฯ
อรุณี เอกพาณิชย์ถาวร และกิตติพันธ์ คงสวัสดิ์เกียรติ (2554). ปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อการตัดสินใจซื้อผักปลอดสารพิษของผู้บริโภคในเขตกรุงเทพมหานคร. วารสารการเงิน การลงทุน การตลาดและการบริหารธุรกิจ, 1(1), 72 – 91.
Ajzan Icek. (1991). The Theory of Planned behavior. Org. Behav Hum Decision Processes 50, 179 – 211.
Chiew Shi Wee, Khalid Ismail and Nawawi Ishak. (2014). Consumers Perception, Purchase Intention and Actual Purchase Behavior of Organic Food Products. Review of Integrative Business & Economics Research, 3(2), 378 – 397.
Henry, A. (1995). Consumer Behavior and Marketing Action. The United of America : International Thomson Publishing.
Kast, F.E., Rosenzweig and James E. (1985). Organization and Management : A system and Contingency Approach. New York: Mc Graw – Hill.
Kotler, P. (1997). Marketing management analysis, planning, implementation and control (9th ed.). Englewood Cliffs, NJ: Prentice-Hall.
Kotler Philip. (2009). Marketing Management. Peaso Prentice Hall.
Maria Magnasson. (2004). Consumer Perception of Organic and Genetically Modified Foods. Uppsala University. Sweden.
Parichard Sangkumchaling and Wen-Chi Huang. (2012). Consumers’ Perceptions and Attitudes of Organic Food Products in Northern Thailand. Journal International Food and Agribusiness Management Review, 15(1), 87 – 102.
Peeraya Somsak and Markus Blut. (2012). An Evaluation of Buying Behaviors and Perception of Organic Vegetable Consumer in Chiang Mai Province. The Asia Business and Management Conference 2012 Official Conference Proceedings, Osaka, Japan, 1 – 14.
Pittawat Ueasangkomsate and Salinee Santiteerakul. (2016). A Study of Consumers’ Attitudes and Intention to buy Organic Foods for Sustainability. Procedia Environmental Science, 34(2016), 423 – 430.
Sanjeev Kapoor and Niraj Kumar. (2015). Fruit and Vegetable Consumers’ Behavior : Implications for Organiaed Retailers in Emerging Market. Journal of Intenational Food & Agribusiness Marketing, page 1 – 25.
Schermerhorn, J.R., Hunt, J.G. & Osborn, R.N. (1982). Managing organizational behavior. Newyork : John Wiley and Sons.
Tina Vukasovic. (2015). Attitudes towards organic fruits and vegetables. Agricultural Economics Review, page 20 – 34.
