The Human Resource Management Preparation of The Enterprises in Surat Thani Province to Step into ASEAN Economic Community
Main Article Content
Abstract
This research aimed to study the human resource management preparation of the enterprises in Surat Thani Province to step into ASEAN Economic Community. 396 samples from human resource department in the organizations were selected as the sample by employing the quota sampling method. Percentage, mean, standard deviation, One-way ANOVA and Content Analysis were applied to analyze the data. The results showed that the most enterprises perceived the information about AEC from television and prepared themselves by developing staffs' efficiency and skill (work skill/language). In addition, the analysis of variance found that there were statistically significant differences among the enterprises for the preparedness for AEC based on the potential of the enterprises, type of the enterprises, size of the enterprises, and the capability of the enterprises. However, the enterprises in Surat Thani have providently prepared the human resource department in 5 aspects such as human resource recruitment and selection, utilization of human resource, human resource development, human resource retention, and employee relations and communication. The study expected to be useful for the enterprises in Surat Thani and other provinces. However, the preparation for AEC depended on the policy and the vision of the organization in human resource development.
Article Details
References
กุลธิดา สิงห์สี. (2557). บทความวิชาการเรื่อง อุดมศึกษาไทยในอาเซียน รูปแบบ แนวโน้มและทิศทางการปรับตัวในอนาคต. วารสารมหาวิทยาลัยราชภัฏลำปาง, 2(2).
เกรียงศักดิ์ เจริญวงศ์ศักดิ์. (2555). การเตรียมความพร้อมประเทศไทยสู่ประชาคมอาเซียน. วารสารสถาบันพระปกเกล้า, 10(3).
เขมมารี รักษ์ชูชีพ และคณะ. (2562). การจัดตั้งสถาบันพัฒนาฝีมือแรงงานนานาชาติภาคตะวันออกเฉียงเหนือ. วารสารการเมือง การบริหาร และกฎหมาย, 11(1).
ชนัญญา มาพุทธ, สมหมาย แจ่มกระจ่าง และพรรัตน์ แสดงหาญ. (2557). ความต้องการพัฒนาทรัพยากรมนุษย์ของพนักงานมหาวิทยาลัยแห่งหนึ่งในภาคตะวันออกเพื่อเข้าสู่การเป็นประชาคมอาเซียน. วารสารการศึกษาและการพัฒนาสังคม, 10(1).
ชลธิศ ดาราวงษ์. (2556). การบริหารพนักงานข้ามชาติในยุคการค้าเสรีอาเซียน. วารสารบริหารธุรกิจ. 36(138). 30 - 37.
ชัยชนะ ศรีมงคล และวิรัช วิรัชนิภาวรรณ. (2560). การบริหารทรัพยากรมนุษย์ของบริษัท ปตท. จำกัด(มหาชน) ตามแนวคิดการบริหารจัดการที่ยั่งยืน. วารสารวิชาการมหาวิทยาลัยราชภัฏพระนคร, 8(2).
ณัฐธภรณ์ โรจน์สัญญากุล. (2559). การเตรียมความพร้อมในการเข้าสู่ประชาคมเศรษฐกิจอาเซียนของโรงแรมและรีสอร์ทในจังหวัดประจวบคีรีขันธ์. วารสารวิทยาลัยดุสิตธานี, 10(1).
ดนัย เทียนพุฒ. (2541). การบริหารทรัพยากรบุคคลในทศวรรษหน้า. กรุงเทพฯ : จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ดาวรุวรรณ ถวิลการ. (2559). กระบวนทัศน์การบริหารจัดการคนเก่งของสถานศึกษาในศตวรรษที่ 21. วารสารศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยขอนแก่น, 39(2).
ทรรศนีย์ คีรีศรี, กันทริน รักษ์สาคร และ ศักดิ์ชัย คีรีศรี. (2560). การเตรียมความพร้อมด้านภาษาอังกฤษสู่ประชาคมอาเซียนของอาจารย์คณะศิลปศาสตร์ มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลศรีวิชัย. วารสารศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยทักษิณ, 17(1).
ทายาท ศรีปลั่ง.(2558). แนวทางการจ้างงานในการเป็นประชาคมอาเซียน (ASEAN Community). JOURNAL OF HR Intettigence, 10(2).
ธิติมา เสาวยงค์, อัจฉรา ศรีพันธ์ และณัฐเชษฐ์ พูลเจริญ. (2560). แนวโน้มการพัฒนากำลังคนสายอาชีวศึกษาประเภทวิชาพาณิชยกรรม ระดับประกาศนียบัตรวิชาชีพ (ปวช.) ภาคเหนือตอนล่าง เพื่อรองรับการเข้าสู่ประชาคมอาเซียน. วารสารสักทอง, 23(1).
นิภา วิริยะพิพัฒน์. (2559). บทบาทของการบริหารทรัพยากรมนุษย์: ปรับกลยุทธ์รับมือ AEC. วารสารวิชาการมหาวิทยาลัยหอการค้าไทย, 36(2).
นิรันดร์ จุลทรัพย์. (2557). การพัฒนาทรัพยากรมนุษย์ส่ปู ระชาคมอาเซียน. วารสารศึกษาศาสตร์มหาวิทยาลัยทักษิณ, 14(1).
พิชิต เทพวรรณ์. (2554). การจัดการทรัพยากรมนุษย์เชิงกลยุทธ์. กรุงเทพฯ : ซีเอ็ดยูเคชั่น.
ภูสิทธิ์ คฤหัสถ์ และอำนวย คำตื้อ. (2557). การพัฒนากลยุทธ์การบริหารงานบุคคลในศูนย์หัวใจสิริกิติ์ภาคตะวันออกเฉียงเหนือ คณะแพทยศาสตร์ มหาวิทยาลัยขอนแก่น. วารสารวิจัยและพัฒนามหาวิทยาลัยราชภัฏเลย, 9(30).
รัชฎา อสิสนธิสกุล. (2553). เจเนอเรชั่นวาย...ท?ำไมน่าสนใจ?. เฮชอาร์รีซอส โฟกัส, ฉบับที่ 59.
รัชดาพร ใจสว่าง และดนัย ปัตตพงศ์. (2561). ทัศนคติ และความพร้อม การเข้าสู่ตลาดแรงงานประชาคมอาเซียนของประชาชน พื้นที่อำเภอพนมสารคาม จังหวัดฉะเชิงเทรา. วารสารวิชาการมหาวิทยาลัยอีสเทิร์นเอเชีย ฉบับสังคมศาสตร์และมนุษยศาสตร์, 8(1).
รัตนาวดี กล่อมเกลี้ยง. (2557). การสื่อสารเพื่อเสริมสร้างความรู้ความเข้าใจเกี่ยวกับประชาคมอาเซียนของนักศึกษามหาวิทยาลัยในจังหวัดเชียงใหม่. วารสารบัณฑิตวิจัยมหาวิทยาลัยราชภัฏเชียงใหม่, 5(1).
วาสนา นัยพัฒน์. (2558). พยาบาลกับการเคลื่อนย้ายแบบไร้พรหมแดนในยุค AEC: ความท้าทายของพยาบาล. วารสารพยาบาลและการศึกษา, 8(1).
วิภาวรรณ กลิ่นหอม.(2558). การจัดการทรัพยากรมนุษย์เชิงกลยุทธ์เพื่อรองรับการเข้าสู่ประชาคมเศรษฐกิจอาเซียนของอุตสาหกรรมยางพาราในประเทศไทย. JOURNAL OF HR Intelligence, 10(2).
ศักดิ์ดา สิริภัทรโสภณ. (2559). ศักยภาพในการแข่งขันและความพร้อมของวิสาหกิจขนาดกลางและขนาดย่อมของไทยในการเข้าสู่ประชาคมเศรษฐกิจอาเซียน. วารสารสมาคมนักวิจัย, 21(1).
สุดารัตน์ โยธาบริบาล.(2557). สิงค์โปร์กับสงครามการแย่งชิงคนเก่งทั่วโลกสู่ ศูนย์กลางคนเก่งสิงค์โปร์: บทเรียนและความท้าทายสู่แนวทางสร้าง ศูนย์กลางคนเก่งภาครัฐไทย ในบริบทอาเซียน. วารสารมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์, 31(2).
สำนักงานสถิติจังหวัดสุราษฎร์ธานี. (2560). สำมะโนอุตสาหกรรม พ.ศ. 2560 ข้อมูลพื้นฐาน จ.สุราษฎร์ธานี. วันที่ค้นข้อมูล 20 ตุลาคม 2561. เว็บไซต์ https://surat.nso.go.th.
อภิญญา เลื่อนฉวี. (2553). เคลื่อนย้ายแรงงานเสรีในอาเซียน:ผลกระทบอย่างไรกับคนไทย. วารสารพระปกเกล้า, 8(3).
Aminuddin, M. (2011). Human resource management Principle and Practices (2nd ed.). Malaysia. Oxford.
Byars L.L. & Rue L.W. (2008). Human Resource Management. (9 th.ed.). Boston : McGraw-Hill.
Kisumbe, L., Sanga, D. & Kasubi, J.W. (2014). Effective human resource utilization for service delivery improvement: The need to re-balance organizational and an employee’s objectives realization. International Journal of Scientific and Research Publications : IJSRP, 4(12).
Piez, G.L. (2009). Exploring the collaborative process in the context of a cross - cultural team from the United States and Zambia. The University of the Incarnate Word.