การบริหารค่าตอบแทนเพื่อกระตุ้นการสร้างผลงานให้กับองค์กร
คำสำคัญ:
การบริหารค่าตอบแทน, แรงจูงใจของพนักงาน, สวัสดิการและผลประโยชน์บทคัดย่อ
การบริหารค่าตอบแทน (Compensation Management) เป็นกลไกสำคัญในการส่งเสริมแรงจูงใจและประสิทธิภาพการทำงานของบุคลากร ซึ่งส่งผลโดยตรงต่อการสร้างผลงานและความสามารถในการแข่งขันขององค์กร บทความนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1. อธิบายแนวคิดและความสำคัญของการบริหารค่าตอบแทนในบริบทการพัฒนาองค์กร 2. สังเคราะห์ปัจจัยที่มีผลต่อการบริหารค่าตอบแทนที่สามารถกระตุ้นการสร้างผลงาน และ 3. เสนอแนวทางการบริหารค่าตอบแทนที่สอดคลัองกับบริบทเศรษฐกิจ สังคม และเทคโนโลยีในยุคปัจจุบัน โดยใช้วิธีการสังเคราะห์ข้อมูลจาก การสัมภาษณ์ผู้ประกอบการ นักวิชาการ และผู้เชี่ยวชาญด้านทรัพยากรมนุษย์ ผ่านช่องทางการสื่อสารทางออนไลน์ รวมถึงการทบทวนวรรณกรรมจากตำราและงานวิจัยที่เกี่ยวข้อง ผลการวิเคราะห์พบว่า การบริหารค่าตอบแทนที่มีประสิทธิภาพควรพิจารณาจาก 4 ปัจจัยหลัก ได้แก่ 1. โครงสร้างและระบบค่าตอบแทนที่ชัดเจนและยืดหยุ่น 2. การประเมินค่างานและผลการปฏิบัติงานอย่างเป็นธรรม 3. การสำรวจค่าตอบแทนในตลาดแรงงานเพื่อความสามารถในการแข่งขัน และ 4. การส่งเสริมทักษะ Hard Skills และ Soft Skills และความรู้ด้านเทคโนโลยีดิจิทัลหรือปัญญาประดิษฐ์ (AI) ที่จำเป็นในยุคปัจจุบัน เพื่อสร้างแรงจูงใจในการพัฒนาตนเองอย่างต่อเนื่อง สรุปได้ว่าการบริหารค่าตอบแทนที่เชื่อมโยงกับกลยุทธ์องค์กรและบริบทสมัยใหม่จะช่วยสร้างความยั่งยืนในการเติบโตและเพิ่มขีดความสามารถขององค์กรได้อย่างมีประสิทธิภาพ
เอกสารอ้างอิง
กระทรวงแรงงาน. (2567). พิพัฒน์ดันมาตรการกระตุ้นเศรษฐกิจภาคแรงงาน เร่งสร้างงานลดค่าใช้จ่าย เพิ่มทักษะ. https://www.mol.go.th/news/พิพัฒน์ดันมาตรการกระตุ้นเศรษฐกิจภาคแรงงาน-เร่งสร้างงาน-ลดค่าใช้จ่าย-เพิ่มทักษะ
เกียรติก้อง มูลเมือง, ปาณัสม์กัญ เจิมพิพัฒน์, และบุญมาก กันหาสาย. (2566). ปัญหาและอุปสรรคของการจัดสวัสดิการสังคมในองค์การบริหารส่วนตำบล. วารสารวิจัยวิชาการ, 7(4), 99-112.
จตุรงค์ นภาธร. (2562). การบริหารทรัพยากรมนุษย์: หลักการ ทฤษฎี และแนวปฏิบัติ. สำนักพิมพ์จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ฐานิดา มั่นคง, และวิไลวรรณ อิศรเดช. (2565). การบริหารจัดการกลุ่มสัจจะสะสมทรัพย์เพื่อสวัสดิการชุมชมอย่างยั่งยืน. วารสารวิจัยวิชาการ, 5(1), 67-80.
ณัฐวลัญธ์ โพธิ์ไพจิตร. (2565). ปัจจัยค่าตอบแทนในบริษัทเอกชนรูปแบบใดส่งผลต่อความจงรักภักดีในองค์กรของพนักงานเจนเนอร์เรชั่นวาย [วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต]. มหาวิทยาลัยมหิดล.
บริษัท เอช อาร์ เซ็นเตอร์ จำกัด. (2563). ผลการสำรวจค่าจ้างและ HR Benchmark ปี 2563/2564.
รณชาติ ผาติหัตถกร. (2567). สัดส่วนรายได้แรงงานของไทย: พัฒนาการและปัจจัยที่ส่งผลกระทบ. https://www.bot.or.th/th/research-and-publications/research/economic-pulse/economic-pulse-202408.html
สมศักดิ์ เจตสุรกานต์. (2559). เอกสารการสอนชุดวิชาการจัดการทรัพยากรมนุษย์ หน่วยที่ 1-7 (พิมพ์ครั้งที่ 4). มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช.
สำนักงานสภาพัฒนาการเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ. (2566). แผนพัฒนาเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ ฉบับที่ 13 พ.ศ.2566-2570. https://www.nesdc.go.th/the-national-economic-and-social-development-plan/the-thirteenth-plan-2023-2027/
สุภาวดี ศรีมันตะ. (2560). การบริหารค่าตอบแทนที่มีผลต่อการปฏิบัติงานของข้าราชการสายงานป้องกันและบรรเทาสาธารณภัย กรุงเทพมหานคร [วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต]. มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
อาภรณ์ ภู่วิทยพันธุ์. (2566). คู่มือการกำหนดสมรรถนะตามลักษณะงาน ภาคปฏิบัติ. ไทยสกิลล์พลัส.
Gary, D. (2000). Human resource management (8th ed.). Prentice Hall.
Khan, R. I., Aslam, H. D., & Lodhi, I. (2011). Compensation management: A strategic conduit towards achieving employee retention and job satisfaction in banking sector of Pakistan. International Journal of Human Resource Studies, 1(1), 89.
Taylor, F. W. (1991). The principles of scientific management. Harper & Brothers.
