การเปรียบเทียบความแตกต่างของลักษณะประชากร กับการรู้เท่าทันโฆษณาพนันออนไลน์ของนักศึกษา
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
ผลการวิจัยพบว่า 1) นักศึกษามีระดับการรู้เท่าทันสื่อพนันออนไลน์อยู่ในระดับปานกลาง (X= 3.20, S.D.=1.29) โดยอันดับแรกสามารถตีความข้อความที่ชักจูงใจให้เล่นพนันออนไลน์ได้ว่าไม่ควรเชื่อ รองลงมาสามารถแยกแยะได้ว่าเว็บไซต์ใดแฝงโฆษณาการพนันออนไลน์ และ สามารถเปรียบเทียบความจริงและความคิดเห็นว่าโฆษณาพนันออนไลน์ใดผิดกฎหมายหรือไม่ผิดกฎหมาย ตามลำดับ ทั้งนี้ ควรมีการส่งเสริมการเรียนรู้เท่าทันสื่อในกลุ่มนักศึกษา เพื่อป้องกันการตกเป็นเหยื่อของโฆษณาพนันออนไลน์ และ 2) แหล่งที่มาของรายได้ในแต่ละเดือนแตกต่างกันในการรู้เท่าทันโฆษณาพนันออนไลน์แตกต่างกัน อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ
Article Details
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
ลิขสิทธ์ที่ผู้เขียนบทความต้องยอมรับ
เอกสารอ้างอิง
กรมประชาสัมพันธ์. (2566, 6 กรกฎาคม). พนันออนไลน์กับดักร้ายของเยาวชน. PRD. https://www.prd.go.th/th/content/category/detail/id/31/iid/195678
ณัฐนันท์ ศิริเจริญ และ วรลักษณ์ วงศ์โดยหวัง ศิริเจริญ. (2566). การรู้เท่าทันสื่อชวนพนันออนไลน์ของนักศึกษามหาวิทยาลัยในเขตกรุงเทพมหานครและปริมณฑล. คณะเศรษฐศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ธนากร คมกฤศ. (2563, 6 มิถุนายน). กลวิธีการโฆษณาพนันออนไลน์. Thai PBS. https://www.thaipbs.or.th/program/MediaLiteracy/episodes/69957
ธนาพันธ์ ชัยเทพ และ กิตติมา ชาญวิชัย. (2564). การศึกษาการรู้เท่าทันสื่อของนักศึกษาระดับอุดมศึกษาในเขตภาคเหนือ. วารสารบริหารธุรกิจ เศรษฐศาสตร์และการสื่อสาร, 16(2), 97-106.
ปรมะ สตะเวทิน. (2546). หลักและทฤษฎีการสื่อสาร. มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช.
ปัทมาภรณ์ สุขสมโสด และ ปฐมพงษ์ พุ่มพฤกษ. (2563). ผลกระทบของการใช้สื่อสังคมออนไลน์ต่อการเปลี่ยนแปลงค่านิยมวัยรุ่นในพระนครศรีอยุธยา. วารสารวิชาการอยุธยาศึกษา, 13(1), 119-137.
ภรณี วิรเศรณี. (2561). ปัจจัยด้านสภาพแวดล้อมทางสังคมและด้านบุคคลที่เกี่ยวข้องกับพฤติกรรมหลีกเลี่ยงการพนันบอลของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาตอนปลาย ในโรงเรียนสังกัดกรุงเทพมหานคร [วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต]. มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.
ภุชพงค์ โนดไธสง. (2564, 12 กุมภาพันธ์). อัดโซเซียมีเดีย ไม่รับผิดชอบ บล็อกพนันออนไลน์. ฐานเศรษฐกิจ. https://www.thansettakij.com/general-news/468163
รจนา พึ่งสุข, สิริวิมล เทพหัสดิน, นฤวรรณ รักสกุล, และ ชุติมันต์ เหลืองทองคำ. (2567). ปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อทัศนคติและพฤติกรรมการเล่นพนันออนไลน์ของนักศึกษาระดับปริญญาตรี ในเขตกรุงเทพมหานคร. วารสารวิจัยวิทยาการจัดการ มหาวิทยาลัยราชภัฏสุรินทร์, 8(2), 381-394.
วิไลลักษณ์ ลังกา, พัชราภรณ์ ศรีสวัสดิ์, นริสรา พึ่งโพธิ์สภ, ชนชม ดิตถ์โภคินสกุล, และ ธนวรรณ วงษ์สวรรค์ (2563). พฤติกรรมการติดพนันออนไลน์: ปัจจัยเชิงสาเหตุ กระบวนการ ผลกระทบทางพฤติกรรมศาสตร์ และแนวทางการช่วยเหลือผู้เรียนที่ติดพนันออนไลน์สำหรับครูแนะแนวในสถานศึกษา. ศูนย์ศึกษาปัญหาการเสพติด (ศศก.).
ศิริวรรณ เสรีรัตน์, ปริญ ลักษิตานนท์, และ ศุภร เสรีรัตน์. (2552). การบริหารการตลาดยุคใหม่ (Marketing management). ธรรมสาร.
ศูนย์สื่อสารวาระทางสังคมและนโยบายสาธารณะ องค์การกระจายเสียงและแพร่ภาพสาธารณะแห่งประเทศไทย. (2566, 14 มีนาคม). โพลชี้ชัด ประชาชน ค้านนโยบาย “อบายมุขถูกกฎหมาย”. TheactivethaiPBS. https://theactive.net/news/politics-20230314
สุระชัย ชูผกา. (2558). มายาคติในการสื่อสารออนไลน์ในเว็บไซต์การพนัน. คณะสื่อสารมวลชน มหาวิทยาลัยรามคำแหง.
อัญมณี ภักดีมวลชน. (2566). บุคลิกภาพที่ส่งผลต่อความเป็นพลเมืองดิจิทัลมิติด้านการสื่อสารและมิติด้านมารยาทดิจิทัลของกลุ่มวัยรุ่นและวัยทำงาน ในเขตพื้นที่จังหวัดเชียงใหม่. วารสารการสื่อสารและสื่อบูรณาการ, 11(1), 1-32.
Amato, P. R., & Fowler, F. (2002). Parenting practices, child adjustment, and family diversity. Journal of Marriage and Family, 64(3),703-716.
Baumrind, D. (1991). The influence of parenting style on adolescent competence and substance use. Journal of Early Adolescence, 11(1), 56-95.
Belsky, J., Conger, R., & Capaldi, D. M. (2009). The intergenerational transmission of parenting: Introduction to the special section. Developmental Psychology, 45(5), 1201-1204.
Cronbach, L. J. (1951). Coefficient alpha and the internal structure of tests. Psychometrika, 16, 297–334.
Elder, G. H., Eccles, J. S., Ardelt, M., & Lord, S. (1995). Inner-city parents under economic pressure: Perspectives on the strategies of parenting. Journal of Marriage and the Family, 57(3), 771-784.
Gainsbury, S. M. (2012). Internet gambling current research findings and implications. Springer New York.
Gainsbury, S. M., Wood, R., Russell, A., Hing, A., & Blaszczynski, A. (2012). A digital revolution: comparison of demographic profiles. Computers in Human Behavior, 28(4), 1388-1398.
Kauffmann, G. B. (1968). Coordination compounds. Dover.
Knafo, A., & Plomin, R. (2006). Parental discipline and affection and children's prosocial behavior: Genetic and environmental links. Journal of Personality and Social Psychology, 90(1), 147-164.
Melvin, L. & Fleur, D. (1989). Theories of mass communication. Longman.
Patel, A. S., & Gordon, J. E. (1960). Some personal and situational determinantsof yielding to influence. The Journal of Abnormal and Social Psychology, 61(3), 411–418.
Rovinelli, R. J., & Hambleton, R. K. (1977). On the use of content specialists in the assessment of criterion-referenced test item validity. Tijdschrift voor Onderwijsresearch, 2(2), 49–60.
Ryan, R. M., & Deci, E. L. (2000). Self-determination theory and the facilitation of intrinsic motivation, social development, and well-being. American Psychologist, 55(1), 68-78.
Wood, R. T. & Williams, R. J. (2012). The Casino City Study a Large-scale International Study of Online Gamblers. Routledge.
Yamane, T. (1973). Statistics: an introductory analysis. Harper & Row.
