ภาพลักษณ์ด้านสุขลักษณะและความปลอดภัยของอุตสาหกรรมนวดไทยเพื่อสุขภาพในยุควิถีปกติใหม่ (New Normal) จังหวัดเชียงใหม่
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
บทความวิจัยเรื่องนี้เป็นงานวิจัยเชิงปริมาณ โดยมีวัตถุประสงค์เพื่อประเมินภาพลักษณ์ของอุตสาหกรรมนวดไทยเพื่อสุขภาพในยุควิถีปกติใหม่ (New Normal) และเพื่อสำรวจความคิดเห็นที่มีต่อมาตรฐานด้านสุขลักษณะและความปลอดภัยของอุตสาหกรรมนวดไทยเพื่อสุขภาพในยุควิถีปกติใหม่ รวมถึงเพื่อทดสอบอิทธิพลของคุณลักษณะที่ส่งผลต่อภาพลักษณ์ของอุตสาหกรรมนวดไทยเพื่อสุขภาพในยุควิถีปกติใหม่ในจังหวัดเชียงใหม่ เก็บรวบรวมข้อมูลจากผู้ใช้บริการ จำนวน 400 คน วิเคราะห์ข้อมูลด้วยสถิติเชิงพรรณนา เพื่อหาค่าร้อยล่ะ ค่าเฉลี่ยและสถิติอนุมานด้วยการวิเคราะห์ปัจจัยและวิเคราะห์การถดถอยเชิงพหุคูณ
ผลการวิจัยพบว่า ภาพลักษณ์ของอุตสาหกรรมนวดไทยเพื่อสุขภาพในยุควิถีปกติใหม่ (New Normal) ในมุมมองผู้ใช้บริการส่วนใหญ่อยู่ในระดับปานกลาง โดยความคิดเห็นที่มีต่อมาตรฐานด้านสุขลักษณะของสถานประกอบการและความปลอดภัยในการเข้ารับบริการ รวมถึงมาตรฐานการให้บริการของสถานประกอบการนวดไทยเพื่อสุขภาพในยุควิถีปกติใหม่ทั้ง 3 คุณลักษณะ อยู่ในระดับปานกลาง
ส่วนผลการทดสอบอิทธิของคุณลักษณะที่ส่งผลต่อภาพลักษณ์ของอุตสาหกรรมนวดไทยเพื่อสุขภาพในยุควิถีปกติใหม่ของจังหวัดเชียงใหม่ พบว่า มี 2 คุณลักษณะที่ส่งผลต่อภาพลักษณ์ของอุตสาหกรรมนวดไทยในยุควิถีปกติใหม่ คือ มาตรฐานด้านสุขลักษณะของสถานประกอบการ และ มาตรฐานความปลอดภัยในการเข้ารับบริการ โดยสามารถร่วมกันพยากรณ์ได้ คิดเป็นร้อยละ 20.30
Article Details
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
ลิขสิทธ์ที่ผู้เขียนบทความต้องยอมรับ
References
กรรณิการ์ พุ่มทอง. (2559). โรคเบาหวานและการกระตุ้นการไหลเวียนเลือดด้วยการนวดไทย. วารสารหมอยา
ไทยวิจัย. ปีที่ 2 ฉบับที่ 2 (กรกฎาคม-ธันวาคม 2559).
กานดา ธีระนนท์. (2561). การท่องเที่ยวเชิงสุขภาพของประเทศไทย: สถานการณ์และศักยภาพทางการ
แข่งขันในภูมิภาคอาซียน. วารสารวิชาการมหาวิทยาลัยฟาร์อีสเทอร์น. ปีที่ 12 ฉบับ (Supplement). 22-34.
คมชัดลึกออนไลน์. (2562). “มรดกโลก” ขึ้นทะเบียนมรดกทางวัฒนธรรมที่จับต้องไม่ได้ขององค์การการศึกษา
วิทยาศาสตร์ และวัฒนธรรมแห่งสหประชาชาติ หรือ ยูเนสโก ประจำปี 2562. สืบค้นเมื่อวันที่ 26 กรกฎาคม 2565, (https://www.komchadluek.net/scoop/405841)
จิตกร วิจารณรงค์, (2564). การจัดการท่องเที่ยวไทยในยุค NEW NORMAL. วารสาร มจร.สังคมศาสตร์
ปริทรรศน์. มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย. 10(4), 372-381
ไทยรัฐออนไลน์. (2563). นวดแผนไทยกระอัก เจ๊ง 50% เคยเฟื่องฟู 3 หมื่นล้าน รัฐเข้มเมินช่วย.
สืบค้นเมื่อวันที่ 19 เม.ย. 2565, (https://www.thairath.co.th/scoop/1864659)
ณัฏฐ์วรดี คณิตินสุทธิทอง และ จินตนา เลิศสกุล. (2564). ความต้องการของตลาดและศักยภาพการรองรับ
การท่องเที่ยวเชิงสุขภาพของจังหวัดนครศรีธรรมราช. วารสารสังคมศาสตร์และมานุษยวิทยาเชิงพุทธ. ปีที่ 6 ฉบับที่ 6, หน้า 77-93.
ธีรวุฒิ เอกะกลุ . (2543). ระเบียบวิธีวิจัยทางพฤติกรรมศาสตร์ และสังคมศาสตร์. อุบลราชธานี:
สถาบันราชภัฎอุบลราชธานี.
ธนพงษ์ ร่วมสุข และ พรธิภา องค์คุณารักษ. (2564). กรณีศึกษาการจัดการความเสี่ยงในธุรกิจสปาและนวด
เพื่อสุขภาพเพื่อรับมือกับสถานการณ์การแพร่ระบาดของไวรัสโคโรนาสายพันธุ์ใหม่. วารสาร
สหศาสตร์ศรีปทุม ชลบุรี. ปีที่ 7 ฉบับที่ 2 , หน้า 34-51.
ธนิต จึงดำรงกิจและศรีดารา ติเพียร. (2564). เปิดโมเดลร้านนวด-สปา ยุคใหม่. สืบค้นเมื่อ 18 มกราคม 2565,
(https://www.dpu.ac.th/research/8)
ผกากรอง เทพรักษ์. (2564). โควิดระลอก 3 ทำสปา นวดแผนไทย ร้านเหล้า โรงแรม ปิดกิจการมากที่สุด.
สืบค้นเมื่อวันที่ 18 มิถุนายน 2565, (https://www.khaosod.co.th/covid-19/news_6480621)
พรพิมล สัมพัทธ์พงศ์. (2565). การจัดการแบบ New Normal ต่อการพัฒนาธุรกิจร้านนวดสปาไทยในจังหวัด
นนทบุรี. วารสารมหาจุฬานาครทรรศน์. ปีที่ 9 ฉบับที่ 5 (พฤษภาคม 2565), หน้า 476-494.
พลแก้ว วัชระชัยสุรพล และ อัญชญา ดุจจานุทัศน์. (2563). การพัฒนารูปแบบบริการนวดไทยในสถาน
ประกอบการเพื่อสุขภาพจังหวัดเชียงใหม่. วารสารวิชาการกรมสนับสนุนบริการสุขภาพ. ปีที่ 16 ฉบับที่ 1. มกราคม - เมษายน 2563. หน้า 33-43.
ภักดี กลั่นภักดีและคณะ. (2563). การพัฒนาธุรกิจสถานประกอบการสปาเพื่อสุขภาพระดับสากลในประเทศ
ไทยสู่ความยั่งยืน. วารสารวิชาการสาธารณสุข. ปีที่ 29 ฉบับที่ 6. พฤศจิกายน - ธันวาคม 2563.
รัชนี จันทร์เกษ. (2556). รายงานการสาธารณสุขไทยด้านการแพทย์แผนไทย การแพทย์พื้นบ้าน และ
การแพทย์ทางเลือก ๒๕๕๔-๒๕๕๖. สำานักข้อมูลและประเมินผล กรมพัฒนาการแพทย์แผนไทยและ
การแพทย์ทางเลือก กระทรวงสาธารณสุข. นนทบุรี.
ศิริวรรณ วรรณศิริ. (2564). การจัดการเชิงกลยุทธ์ของธุรกิจสปาไทยและนวดเพื่อสุขภาพช่วงเวลาวิกฤต
โควิด. สารนิพนธ์. การจัดการมหาบัณฑิต วิทยาลัยการจัดการ. มหาวิทยาลัยมหิดล. นครปฐม.
ศิโรช แท่นรัตนกุล. (2564). การบริหารงานสื่อสารเพื่อจัดการความเสี่ยงด้านชื่อเสียงของอุตสาหกรรมการ
ท่องเที่ยวเพื่อส่งเสริมสุขภาพ(Wellness) ในประเทศไทย. ดุษฎีนิพนธ์ ปรัชาญาดุษฎีบัณฑิต สาขาการสื่อสาร. มหาวิทยาลัยนเรศวร. พิษณุโลก.
สถาบันวิจัยเศรษฐกิจป๋วย อึ๊งภากรณ์. (2563). อุตสาหกรรมสปาและนวดแผนไทย. สืบค้นเมื่อ 10 มิถุนายน
, (https://www.pier.or.th/forums/2020/12/spa-and-thai-massage/)
สุเนตรตรา จันทบุรี. (2559). โอกาสและความสามารถในการแข่งขันของธุรกิจสปาและนวดแผนไทย. วารสาร
เกษมบัณฑิต. 17(2), 49-63.
ห้องข่าววาไรตี้, 2564. รายงานพิเศษ : ธุรกิจนวดแผนไทยยังซบเซา จ.เชียงใหม่. สิบค้นวันที่ 30 สิงหาคม
, (https://news.ch7.com/detail/467898).
อมราวดี ไชยโยและเมทนี มหาพรหม. (2563). การจัดการภาวะวิกฤตของธุรกิจที่พักแรมในประเทศไทย
ภายใต้วิกฤตการณ์ COVID-19. วารสารวิทยาลัยดุสิตธานี ปีที่ 14 ฉบับที่ 3, หน้า 685-700.
Chen, C. F. and Tsai, D. (2007). How Destination Image and Evaluative Factors Affect Behavioral
Intentions? Tourism Management, 28(4): 115-1122.
George, D. &Mallery,P. (2003). SPSS for Windows step by step: A simple guide and
reference. 11.0update.4th ed. Boston: Allyn & Bacon.
Hair, J., Black, W., Babin, B., Anderson, R. & Tatham, R. (2006). Multivariate Data Analysis.
th ed. New Jersey: Pearson Education.
Kotler, P. and Armstrong, G. (2004). Principles of Marketing (10th ed). Upper saddle River, NJ:
Pearson Education.
Lakkana Choojai. (2564). ความหวังทางรอดของธุรกิจสปาในยุคโควิด 19. สืบค้นเมื่อ 18 มิถุนายน 2565,
(https://spatown.shop/knowledge/spa-business-hope-covid19)
Nunnally, J. C. (1978). Psychometric theory. 2nd ed. New York : McGraw-Hill. Officeof the
Registrar ChiangMai Rajabhat University. (2019). Strategic Plan Chiang.
Oppermann, M. (2000). Tourism Destination Loyalty. Journal of Travel Research, 39: 78–84.
Rebecca Webb. (2018). 6 Ways to Manage Reputational Risk. RISK MANAGEMENT BLOG –
CLEARRISK, สืบค้นเมื่อ 18 มิถุนายน 2565, (https://www.clearrisk.com/risk-management-blog/manage-reputation-risk-0-0).
Vanichbuncha, K. (2011). Advanced Statistical Analysis with SPSS. 9th ed. Bangkok:
Dharmasarn Printing.
World Economic Forum. (2015). The travel & tourism competitiveness report. Geneva: World
Economic Form.