Bodhisattava Ideology and Pilgrimage Routes of Kruba Chao Srivichai as the Merit Monk of Lanna and the Development of Religious Tourism in Lampang
Article Sidebar
Main Article Content
Abstract
This research aims to study the Bodhisattva ideology and the pilgrimage route honoring Kruba Chao Srivichai, the great monk of Lanna, in order to develop religious tourism in Lampang by using historical methods and participatory action research to study the history and art related to Kruba Chao Srivichai and to manage tourism along the pilgrimage route. The results of the study found that the pilgrimage to sites related to Kruba Chao Srivichai has led people to restore important religious sites in Lampang. Buddhist legends or important historical sites came from the Bodhisattva ideology that emphasized the accumulation of merit to wish to become a Buddha in the future. This pilgrimage route has been developed into a religious tourism route in Lampang called “Lampang Roy Tang Bun” by selecting important temples with attractions such as beautiful architecture, sacred religious sites, and shadows of chedis, as well as other types of tourist attractions to create tourism diversity and will be beneficial to local economic development.
Downloads
Article Details
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
References
กฤษณา หงษ์อุเทน. (2564). อนุสาวรีย์ครูบาเจ้าศรีวิชัย ณ เชิงดอยสุเทพ จังหวัดเชียงใหม่ : ปิดตำนานปาฏิหาริย์แห่งอมตะวาจาของครูบาศรีวิชัย. วารสารวิจิตรศิลป์, 12(2), 223-256.
คณปกรณ์ จันทร์สมบูรณ์. (2567). ค่าวซอตำนานแลส้างวัดสวนดอกไม้นครเชียงใหม่ : หลักฐานศาสนศรัทธาภาคประชาชนในการบูรณะวัดสวนดอก พ.ศ. 2474. วารสารภาษา-จารึก, 1(1), 155-180.
ชินชัย แก้วเรือน. (2565). วิธีการสร้างศรัทธาในทางพระพุทธศาสนาของครูบาศรีวิชัย. วารสารศาสตร์แห่งพุทธ, 1(1), 33-47.
ณีรนุช แมลงภู่. (2565). จากภูมิทัศน์อันศักดิ์สิทธิ์สู่เส้นทางท่องเที่ยวทัวร์ไหว้พระกับเศรษฐกิจการเมืองของการท่องเที่ยวเชิงพุทธศาสนา. วารสารสังคมวิทยามานุษยวิทยา, 41, 9-41.
ธนพร เรือนคำ, พระครูสมุห์ธนโชติ จิรธมฺโม, และ ประทีป พืชทองหลาง. (2564). การท่องเที่ยวเชิงพุทธตามคัมภีร์ใบลานพระเจ้าเลียบโลกในจังหวัดเชียงใหม่. วารสารปณิธาน, 7(2), 203-232.
นวัชโรจน์ อินเต็ม, พระมหาฐิติพงษ์ วรทสี (ผาสุก), และ เสริมศิลป์ ศุภเมีสกุล. (2562). บทบาทการเชื่อมโยงภูมิภาคของครูบาเจ้าศรีวิชัย. วารสารบัณฑิตศึกษาปริทรรศน์ มจร.วิทยาเขตแพร่, 5(1), 149-164.
ประทีป พืชทองหลาง, เพราพิลาส ประสิทธิ์บุรีรักษ์, และ ญาตาวีมินทร์ พืชทองหลาง. (2561). วัดงาม นาม มงคล : แนวทางการพัฒนาการท่องเที่ยวเชิงศาสนาของวัดนามมงคลในเขตอำเภอเมือง จังหวัดเชียงใหม่. วารสารภาษา ศาสนาและวัฒนธรรม, 7(1), 212-242.
พระครูโสภณวีรบัณฑิต, พระมหาธนวุฒิ ญาณโสภโณ (อินทนนท์), และ พระปลัดศิวนัฐ เมธีปัชโชโต (ทนันศรี). (2568). ปัญญาล้านนาสู่ปัญญาสากล ตามวิถีครูบาเจ้าศรีวิชัย. วารสาร มจร.หริภุญชัยปริทรรศน์, 9(1), 328-342.
พระนฤพันธ์ ญาณิสสโร. (2562). วิถีครูบา : แนวคิดและกลไกการพัฒนาสังคมแบบมีส่วนร่วม.วารสารศิลปการจัดการ, 3(3), 205-222.
พระพิชัย ปิยสีโล (อินต๊ะซาว). (2561). การสร้างพลังชุมชนของครูบาศรีวิชัย [วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต]. มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
พระมหารังสรรค์ ธีรวฑฺฒโน, พิสิฏฐ์ โคตรสุโพธิ์, และ สมหวัง แก้วสุฟอง. (2561). คุณค่าบทสวดบารมีตามแนวครูบาศรีวิชัย. วารสารพุทธศิลปกรรม, 1(1), 98-111.
พระมหาสมเจต สมจารี (หลวงกัน). (2564). แนวคิดพระโพธิสัตว์ในฐานะรากฐานทางปรัชญาสังคมและการเมือง. วารสารมหาจุฬาวิชาการ, 8(2), 21-36.
พระมหาอังคาร ญาณเมธี. (2567). มรดกทางวัฒนธรรมล้านนา : การศึกษาคติการสร้างผลงานของครูบาเจ้าศรีวิชัย. วารสารพุทธศิลปกรรม, 7(1), 101-117.
เพ็ญสุภา สุขคตะ. (2562). ครูบาเจ้าศรีวิชัย เป็นบุคคลสำคัญของโลกต่อองค์การยูเนสโก. วารสาร มจร.หริภุญชัยปริทรรศน์, 3(2), 106-118.
เพลินพิศ สังข์บุญลือ และ ส่งเสริม แสงทอง. (2563). พระโพธิสัตว์กับการสร้างบารมี. วารสารปรัชญาอาศรม, 2(1), 1-12.
ไพโรจน์ ไชยเมืองชื่น, พรพิมล อริยะวงษ์, และ นริศรา หงสกุล. (2564), พัฒนาการทางสังคมและวัฒนธรรมในเขตเมืองเก่านครลำปาง. วารสารสาระศาสตร์ : วารสารสถาปัตยกรรมและการออกแบบ, 4(2), 341-327.
ไพโรจน์ ไชยเมืองชื่น, ทักษิณา บุญบุตร, ภักดีกุล รัตนา, เพียงกานต์ นามวงศ์, ศิริขวัญ ปัญญาเรียน, พรพิมล อริยะวงษ์, และ เอมอร พิพัฒน์วัฒนะโยธิน. (2566). ลำปางรอยทางบุญ. วนิดาการพิมพ์.
ภักดีกุล รัตนา และ ไพโรจน์ ไชยเมืองชื่น. (2566). การศึกษาคุณลักษณะของครูบาเจ้าศรีวิชัยในฐานะต้นแบบพลเมืองโลกด้านจริยธรรมและคุณธรรม. วารสารสังคมศาสตร์บูรณาการ มหาวิทยาลัยมหิดล, 10(1), 127-157.
มนวัธน์ พรหมรัตน์. (2560). ขบวนการครูบาศรีวิไชย : เงินตรา บุญบารมีบนความเปลี่ยนแปลงทางเศรษฐกิจของล้านนา. วารสารมนุษยศาสตร์สาร, 18(2), 84-103.
สมจันทร์ ศรีปรัชยานนท์, พระมหาสุพัตร์ วชิราวุโธ, ปาณิสรา เทพรักษ์, และ เบญญาดา กระจ่างแจ้ง. (2565ก). วัด 9 ศรี : การท่องเที่ยวบนคติความเชื่อแห่งเส้นทางบุญในจังหวัดลำปาง. วารสารสันติศึกษา ปริทรรศน์ มจร, 10(3), 1299-1314.
สมจันทร์ ศรีปรัชยานนท์, พระมหาสุพัตร์ วชิราวุโธ, ประทีป พืช ทองหลาง, สหัทยา วิเศษ, และ ปาณิสรา เทพรักษ์. (2565ข), แนวทางการพัฒนาเส้นทางการท่องเที่ยวตามความเชื่อของวัดท่องเที่ยวในจังหวัดลำปาง. วารสารบัณฑิตแสงโคมคำ, 7(3), 500-512.
สมาคมชาวลำพูน. (2561ก). ครูบาเจ้าศรีวิชัย : สิริชีวประวัติ หลักธรรมคำสอนและมงคลบารมี. พี.พี.เค.การพิมพ์.
สมาคมชาวลำพูน. (2561ข). ครูบาเจ้าศรีวิชัย : ตามรอยการปฏิสังขรณ์ก่อสร้างปูชนียสถานโบราณวัตถุจังหวัดลำปาง เชียงราย พะเยา แพร่ แม่อ่องสอน ตากและสุโขทัย. พี.พี.เค.การพิมพ์.
สุวพันธ์ จันทรวรชาต. (2560). อิทธิพลศิลปะรัตนโกสินทร์ในงานบูรณปฏิสังขรณ์วิหารของครูบาศรีวิชัย. วารสารสถาบันวัฒนธรรมและศิลปะ, 18(2), 17-24.
สุวิญ รักสัตย์. (2559). ภาวะผู้นำของพระโพธิสัตว์. วารสารบัณฑิตศาส์น มหาวิทยาลัยมหามกุฏราชวิทยาลัย, 14(2), 36-45.
โสภา ชานะมูล โคล. (2565). ครูบาศรีวิชัย ตนบุญแห่งล้านนา. มูลนิธิสถาบันครูบาเจ้าศรีวิชัย.
อุดม รุ่งเรืองศรี. (2550). หนังสือคร่าวซอเรื่องตำนานแลส้างวัดสวนดอกไม้นครเชียงใหม่. โครงการจัดทำเอกสารข้อมูลเพื่อการอนุรักษ์ต้นฉบับและเป็นฐานในการสร้างนักวิชาการด้านล้านนารุ่นใหม่.
Bowie, K. A. (2023). Dating the first arrest of Khruba Srivichai, the saint of northern Thailand. The Journal of the Siam Society, 111(1), 1-22.
Murashima, E. (2022). Background, process, and end of Khruba Srivichai’s second house arrest in Bangkok (November 1935–May 1936): Thoroughness of the central sangha elite’s repressive disposition of the Srivichai Sect. Journal of Asia-Pacific Studies, 45, 1-43. https://doi.org/10.57278/wiapstokyu.45.0_1
Giusca, M. (2020). Religious tourism and pilgrimage at Prislop Monastery, Romania: motivations, faith and perceptions. Human Geographies - Journal of Studies and Research in Human Geography, 14(1), 149-167. http://doi.org/10.5719/hgeo.2020.141.9
Hassan, T., Carvache-Franco, M., Carvache-Franco, W., & Carvache-Franco, O. (2022). Segmentation of religious tourism by motivations: A study of the pilgrimage to the city of Mecca. Sustainability, 14(13), 1-19.
Moira, P., Mylonopoulos, D., & Konstantinou, G. (2021). Tourists, pilgrims and cultural routes: The case of the Kumano Kodo route in Japan. International Journal of Religious Tourism and Pilgrimage, 9(3), 35-48.
Pageh, I., Rahmawati, P. I., & Jiang, M. (2022), Ancient religious sites as tools for sustainable tourism development: An empirical study in the north of Bali. International Journal of Religious Tourism and Pilgrimage, 10(1), 77-92.
Prasetio, A. P., Tai, T. D., Opulencia, M. J. C., Abbas, M., El-Ebiary, Y. A. B., Abbas, S. F., & Iswanto, A. H. (2022). Impact of the COVID-19 pandemic on religious tourism amongst muslims in Iraq. HTS Teologiese Studies/Theological Studies, 78(4), 1-6. https://doi.org/10.4102/hts.v78i4.7565
Ruttanavisanon, W., & Agmapisarn, C. (2022). Religious tourism in Thailand-a review of Thai literature from 2012-2021. Social Science Asia, 8(1), 12-25.
Schedneck, B. (2021). Religious tourism in northern Thailand : Encounters with buddhist monks. University of Washington Press.
Wilfred, E. M., Ernest, N., & Joyce, G. (2021). Tourism development in northern circuit of Tanzania and its contribution in improving local people’s livelihood. Applied Economics and Finance, 8(4), 56-76. https://doi.org/10.11114/aef.v8i4.5311
