The Intimate Relationship between Fascist Italy and the Government of Phibunsongkhram in Printed Media
Article Sidebar
Main Article Content
Abstract
This research explores the intimate relationship between the Italian Fascist Government of Benito Mussolini and Phibunsongkhram’s Thai Government after he became Prime Minister (his first tenure 1938–1944) until the end of the Second World War, focusing on the unspoken process of interaction and the distribution of propaganda through printed media such as posters, booklets, and books sent from Fascist Italy to Thailand. The researcher used primary sources, particularly the diplomatic correspondences between the Italian Ambassadors to Thailand and the Ministers of Foreign Affairs and Popular Culture, including the General Directorate for the Fascist Propaganda, as raw evidence to analyze and interpret the past. I see this research as a search for jigsaw puzzle pieces that can be used to fill in and interlock historical blanks. Such research can confirm the strong diplomatic ties between Italy and Thailand in the past and be used to explore current ties to Fascist propaganda strategies overseas. Furthermore, the argument not only highlights the historical development of Italian Fascism in Thailand, but also studies the possibility of inspiration resulting from Fascist propaganda, and how much the Thai government’s leader and intellectuals were influenced by the Fascist regime of Benito Mussolini.
Downloads
Article Details
References
ชาตรี ประกิตนนทการ. (2550). การเมืองและสังคมในศิลปสถาปัตยกรรมสยาม สมัยไทยประยุกต์ชาตินิยม (พิมพ์ครั้งที่ 2). กรุงเทพมหานคร: มติชน.
ชาตรี ประกิตนนทการ. (2552). ศิลปะสถาปัตยกรรมคณะราษฎร: สัญลักษณ์ทางการเมืองในเชิงอุดมการณ์. กรุงเทพมหานคร: มติชน.
ณัฐพล ใจจริง. (2563). ตามรอยอาทิตย์อุทัย: แผนสร้างชาติไทย สมัยคณะราษฎร. กรุงเทพฯ: มติชน.
ดำริห์ ปัทมะศิริ. (2491). บันทึกความจำและกรณีสวรรคต. กรุงเทพฯ: สุรีรัตน์.
ประอรรัตน์ บูรณมาตร์. (2528). หลวงวิจิตรวาทการกับบทละครประวัติศาสตร์. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
ผาสุก พงษ์ไพจิตร และคริส เบเคอร์. (2542). เศรษฐกิจการเมืองไทยสมัยกรุงเทพฯ. เชียงใหม่: ตรัสวิน.
พรเลิศ พันธุ์วัฒนา. (2521). โครงการย้ายเมืองหลวงจากกรุงเทพฯไปเพชรบูรณ์ของรัฐบาลจอมพล ป. พิบูลสงคราม (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต) มหาวิทยาลัยศิลปากร, กรุงเทพฯ.
พิมาน แจ่มจรัส. (2544). ชีวิต มันสมอง และการต่อสู้ของพลตรีหลวงวิจิตรวาทการ. กรุงเทพฯ: สร้างสรรค์บุ๊คส์.
ไมเคิล ไรท. (2535). “อนุสาวรีย์ ประชาธิปไตย อนุสาวรีย์โกหก ที่ถูกดัดแปลงให้พูดความจริง”. ศิลปวัฒนธรรม, 14(2), 178-181.
ศูนย์การศึกษานอกโรงเรียนจังหวัดสมุทรปราการ. (2547). สมุทรปราการเมืองแห่งการเรียนรู้. กรุงเทพฯ: วิทยบรรณ.
ส.สีมา. (2553). สถาปัตย์ อาร์ต เดกอ (ที่ลพบุรี) กับ จอมพล ป. พิบูลสงคราม. ศิลปวัฒนธรรม, 41(7). สืบค้นเมื่อ 22 กรกฎาคม 2563, จาก https://www.silpa-mag.com/history/ article_50109.
สภาผู้แทนราษฎร. รายงานการประชุมสภาผู้แทนราษฎร. ครั้งที่ 4/ 2487, สมัยที่ 2 ชุดที่ 3, 20 กรกฎาคม, 2487.
สวัสดิ์ จงกล. (2553). วังวินด์เซอร์. กรุงเทพฯ: หอประวัติจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย. สืบค้นเมื่อ 1 กรกฎาคม 2563, จาก http://www.memohall.chula.ac.th/article/วังวินด์เซอร์.
สุธาชัย ยิ้มประเสริฐ. (2551). สายธารประวัติศาสตร์ประชาธิปไตย. กรุงเทพฯ: พี.เพรส.
สำนักเลขาธิการคณะรัฐมนตรี. หนังสือที่ 24/156 ของกรมเลขาธิการคณะรัฐมนตรี เรื่อง รัฐนิยม ฉบับที่ 11 ว่าด้วยกิจวัตรประจำวันของคนไทย, 8 กันยายน พ.ศ. 2484.
หนึ่งฤดี โลหผล. (2553). ภราดามหามิตร ไทย-อิตาลี: 140 ปี ความสัมพันธ์ไทย-อิตาลี (Buon Fratello e Amico. Thailandia-Italia: 140 Anni di Relazioni Italo-Thailandesi. กรุงเทพฯ: สถานเอกอัครราชทูต ณ กรุงโรม.
หอจดหมายเหตุแห่งชาติ. หนังสือพิมพ์ศรีกรุง. 10 กุมภาพันธ์ 2478.
หอจดหมายเหตุแห่งชาติ. Bangkok Times. 3 ตุลาคม พ.ศ. 2478.
อดิศักดิ์ ทองบุญ. (2540). ปรัชญา อินเดียร่วมสมัย. กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
อติภพ ภัทรเดชไพศาล. (2556). เสียงเพลง วัฒนธรรม อำนาจ (พิมพ์ครั้งที่ 1). กรุงเทพฯ: งานดี.
อนันต์ธนา อังกินันทน์, และเกื้อกูล คุปรัตน์. (2530). สื่อสารมวลชนและประชาสัมพันธ์เพื่อการศึกษา (พิมพ์ครั้งที่ 6). กรุงเทพมหานคร: ชวนพิมพ์.
อาชญาสิทธิ์ ศรีสุวรรณ. (2561). เรื่อง (ที่คนอาจไม่ค่อยจะรู้) เกี่ยวกับเสนีย์ เสาวพงศ์ ในวาระครบรอบ 100 ปีชาตกาล. มติชนสุดสัปดาห์. ฉบับวันที่ 17-23 สิงหาคม 2561. สืบค้นเมื่อ 29 กรกฎาคม 2563, จาก https://www.matichonweekly.com/literature-book/ article_128350.
Baravelli, G. C. (1937). Land reclamation scheme in Italy. Firenze: Vallecchi Editore.
Collotti, E. (1982). Nazismo e Società tedesca (1933-1945). Torino: Loeschen.
De Grazia, V. (1981). The Culture of Consent: Mass Organizations of Leisure in Fascist Italy. Cambridge: Cambridge University Press.
Ferretti, V. (1986). Politica e cultura: origini e attività dell’IsMEO durante il regime fascista. Storia Contemporanea, 17, 779-819.
Garzarelli, B. (2002). “Fascismo e propaganda all’estero: Le origini della Direzione generale per la propaganda (1933-1934)”. Studi Storici, 43(2), 477-520.
Hell, S. M. (2007). Siam and the League of Nations: Modernization, Sovereignty and Multilateral Diplomacy 1920-1940, Proefschrift ter verkrijging van de graad van Doctor aan de Universiteit Leiden, Leiden.
Istituto poligrafico e zecca dello Stato. (1995). Fascismo e Società. Roma: Editalia.
Legge Mussolini del 1928 n. 3134 sulla bonifica integrale. Retrieved July 1, 2020, from http://it.wikipedia.org/wiki/Bonifica_agraria.
Lyttelton, A. (1973). The Seizure of Power: Fascism in Italy 1919-1929. New York: Charles’s Scribner’s Sons.
Major, J. R. (1844). A Guide to the Reading of the Greek Tragedians: Being a Series of Articles on the Greek Drama, Greek Metres, and Canons of Criticism. London: A. Spottiswoode.
Ministero della Cultura Popolare. (1938-1943). Propaganda. Busta 197. Fasc. «Siam». Roma: Archivio Centrale dello Stato.
Opera Nazionale Dopolavoro. (1937). The Opera nazionale dopolavoro: (National leisure hours institution in Italy). Roma: Novissima.
Reynolds, E. B. (2004). “Phibun Songkhram and Thai Nationalism in the Fascist Era”. European Journal of East Asian Studies, 3(1), 99-134.
Santoro, S. (2005). L’Italia e l’Europa orientale: diplomazia culturale e propaganda 1918-1943. Milano: FrancoAngeli.
Tachart, P. (2015). Il Cinema di propaganda italiano e thailandese dal 1934 al 1943. (Tesi di Dottorato di Ricerca in Italianistica). Università degli Studi di Roma “Tor Vergata”, Roma. United Press. January 30, 1935. Retrieved July 26, 2020, from https://news.google.com/newspapers?id=ozVPAAAAIBAJ&sjid=RyEEAAAAIBAJ&pg=5945,4192018&dq=richard+washburn+child&hl=en.
Zizzo, R. (2002). Mussolini Duce si diventa. Santarcangelo di Rimini: Rusconi Libri.