Cooking Terms in Tai Yai Language: An Ethnosemantic Study
Main Article Content
Abstract
This article studies the semantic components of cooking terms in the Tai Yai language and the food culture surrounding them by using componential analysis, which is an ethnosemantic approach. The data were collected through observation, participation in meal preparations and interviews with ten Tai Yai informants who were culinary experts in Pang Moo Village, Pang Moo Subdistrict, Mueng District, Mae Hong Son Province. Results show that there are 23 cooking terms that differ along eight dimensions: purpose, main ingredients, curry pastes, utensils, heat, water, oil, and duration of cooking. Results also show four major findings regarding Tai Yai’s food culture. First, vegetables are the main ingredient, reflecting a simple way of life. Second, fermented beans are used in almost every dish. Third, both single method cooking and combination methods are used and heat is commonly used in both process. Fourth, some cooking term and ingredients reflect Tai Yai’s beliefs.
Downloads
Article Details
References
โกสินทร์ ปัญญาอธิสิน. (2552). การศึกษาคำเรียกการทำอาหารในภาษาไทยถิ่นเหนือตามแนวอรรถศาสตร์ชาติพันธุ์ (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต). จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย, กรุงเทพฯ.
จรัลวิไล จรูญโรจน์, ม.ล. (2559). ภาษาในปริบทสังคมและวัฒนธรรม. กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัย เกษตรศาสตร์.
จารณี อินทรกำแหง. (2555). คำกริยาการีตเกี่ยวกับการประกอบอาหารในภาษาไทยถิ่นอีสานในหมู่บ้านมะค่าตำบลมะค่า อำเภอกันทรวิชัย จังหวัดมหาสารคาม (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต). มหาวิทยาลัยเชียงใหม่, เชียงใหม่.
ณัฏฐวี ทศรฐ และวีระพงศ์ มีสถาน. (2540). สารานุกรมกลุ่มชาติพันธุ์ :เมี่ยน(เย้า). นครปฐม: สถาบันวิจัยภาษาและวัฒนธรรมเพื่อพัฒนาชนบท มหาวิทยาลัยมหิดล.
ไทใหญ่ดอทเน็ต. (2551). เมนูอาหารรสเด็ดชาวไทยใหญ่. สืบค้นจาก http://www.taiyai.net/TAI%20food.html
นันทนา วงษ์ไทย. (2562). ภาษากับความหมาย. กรุงเทพฯ: เวิร์ค ออล พริ้นท์.
พัทยา สายหู. (2532). วัฒนธรรมอาหาร. ใน เอกสารการสอนชุดวิชาโภชนาการศึกษาเพื่อชุมชน หน่วยที่ 1-7. กรุงเทพฯ: ประชาชน.
วิราพร หงษ์เวียงจันทร์. (2556). การศึกษาคำศัพท์เกี่ยวกับการประกอบอาหารของชาวไทลื้อที่จังหวัดพะเยา (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต). มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์,กรุงเทพฯ.
วีระพงศ์ มีสถาน. (2544). สารานุกรมกลุ่มชาติพันธุ์ไทใหญ่. นครปฐม: มหาวิทยาลัยมหิดล.
สมพงศ์ วิทยศักดิ์พันธุ์. (2542). การศึกษาประวัติศาสตร์สังคมและวัฒนธรรมชนชาติไท. เชียงใหม่: มหาวิทยาลัยเชียงใหม่.
สายฝน ตุ๊ดคง. (2555). คำกริยาการีตเกี่ยวกับการประกอบอาหารในภาษาไทยถิ่นเหนือในหมู่บ้านเวียงหนองล่อง ตำบลวังผาง อำเภอเวียงหนองล่อง จังหวัดลำพูน (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต). มหาวิทยาลัยเชียงใหม่, เชียงใหม่.
สิริรักษ์ บางสุด และคณะ. (2558). โอชะแห่งล้านนา: มรดกวัฒนธรรมอาหารเมือง. กรุงเทพฯ: แสงแดด.
สุดาวดี เตชานันท์ และคณะ. (2555). กะเหรี่ยง. กรุงเทพฯ: กรมพัฒนาสังคมและสวัสดิการ กระทรวงการพัฒนาสังคมและความมั่นคงของมนุษย์.
สุวิไล เปรมศรีรัตน์ และคณะ. (2547). แผนที่ภาษาของกลุ่มชาติพันธุ์ต่าง ๆ ในประเทศไทย. กรุงเทพฯ: สำนักงานคณะกรรมการวัฒนธรรมแห่งชาติ.
อมรา ประสิทธิ์รัฐสินธุ์ และคณะ. (2555). บุคคลสำคัญและความคิดหลักในอรรถศาสตร์ชาติพันธุ์: การเข้าถึงวัฒนธรรมโดยผ่านภาษา. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
Leavitt, J. (2015). Ethnosemantics. In The routledge handbook of language and culture. London: Routledge.
Nida, E. (1975). Componential analysis of meaning: an introduction to semantic structures. Hague: Mouton.
Orawan Poo-Israkij. (1985). The phonology of Tai Yai at amphoe Mae La Noi, Mae Hong Son province (Master’s thesis). Mahidol University, Nakhon Pathom.
Kumtanode, S. (2006). Thai regional cooking terms: an ethnosemantic study (Doctoral dissertation). Mahidol University, Nakhon Pathom.