ภาพลักษณ์ความเป็นไทยในภาพยนตร์รักแนวท่องเที่ยวของไทย
Main Article Content
บทคัดย่อ
งานวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์ 2 ข้อ คือ 1) เพื่อศึกษาภาพลักษณ์ความเป็นไทยในภาพยนตร์รักแนวท่องเที่ยวของไทย และ 2) เพื่อศึกษากลวิธี การนำเสนอภาพลักษณ์ความเป็นไทยในภาพยนตร์รักแนวท่องเที่ยวของไทย ใช้วิธีการวิจัยเชิงคุณภาพด้วยการวิเคราะห์เนื้อหา (Content Analysis) และเสนอผลการวิจัยแบบพรรณนาวิเคราะห์ โดยศึกษาภาพยนตร์ 11 เรื่อง ที่ฉายในโรงภาพยนตร์ในประเทศไทยระหว่าง พ.ศ. 2547-2566 ผลการวิจัยพบว่า ภาพยนตร์รักแนวท่องเที่ยวของไทยสะท้อนให้เห็นภาพลักษณ์ความเป็นไทย 3 ลักษณะ ได้แก่ 1) เมืองไทยเป็นเมืองที่มีภูมิทัศน์ธรรมชาติ สวยงาม 2) เมืองไทยเป็นเมืองที่มีศิลปวัฒนธรรมงดงามและรุ่งเรือง และ 3) เมืองไทยเป็นเมืองที่มีประเพณีเก่าแก่และมีเสน่ห์ซึ่งสืบทอดมาจนปัจจุบัน ส่วนกลวิธีการนำเสนอภาพลักษณ์ความเป็นไทยในภาพยนตร์รักแนวท่องเที่ยวของไทยพบ 3 กลวิธี คือ 1) กลวิธีการนำเสนอผ่านฉาก 2) กลวิธีการนำเสนอผ่านเสียง และ 3) กลวิธีนำเสนอผ่านโครงเรื่อง การนำเสนอผ่านฉากแบ่งออกเป็นฉากธรรมชาติและฉากวัฒนธรรม การนำเสนอผ่านเสียงแบ่งออกเป็นการใช้ภาษาท้องถิ่น บทสนทนา และดนตรีประกอบ ส่วนการนำเสนอผ่านโครงเรื่อง ภาพยนตร์ใช้วิธีนำเสนอความเป็นไทยผ่านการเปิดเรื่อง นำเสนอภาพลักษณ์ความเป็นไทยผ่านการสร้างเหตุการณ์ในระหว่างการเดินทางท่องเที่ยวของตัวละครเอก และนำเสนอความเป็นไทยผ่านการปิดเรื่อง เนื้อหาภาพยนตร์รักแนวท่องเที่ยวนั้นได้นำเสนอความเป็นไทยด้วยโครงเรื่องง่าย ๆ เกี่ยวกับธรรมชาติ ภูมิอากาศ เกี่ยวกับมนุษย์และสิ่งรอบตัว โดยได้แสดงออกถึงลักษณะ และวิถีชีวิตของคนไทยทั้งสิ้น การสร้างภาพลักษณ์ความเป็นไทยผ่านภาพยนตร์ทำให้ผู้ชมได้รับภาพอย่างสมจริง นับเป็นการประชาสัมพันธ์ประเทศไทยในอีกทางหนึ่งโดยผ่านภาพยนตร์รักแนวท่องเที่ยวนี้
Downloads
Article Details

อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
เอกสารอ้างอิง
กำจร หลุยยะพงศ์ และ สมสุข หินวิมาน. (2552) หลอน รัก สับสน ในหนังไทย : ภาพยนตร์ไทยในรอบสามทศวรรษ (พ.ศ. 2520-2547) กรณีศึกษาตระกลูหนังผี หนังรัก และหนังยุคหลังสมัยใหม่. สำนักพิมพ์ศยาม.
จิรายุทธ์ สนดา. (2557). ภาพลักษณ์ของการท่องเที่ยว และการรับรู้การประชาสมพันธ์ทางการตลาดที่ส่งผลต่อการกลับมาท่องเที่ยวซ้ำของนักท่องเที่ยวไทยในจังหวัดจันทบุรี[วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต]. มหาวิทยาลัยกรุงเทพ.
ปรัชญา เปี่ยมการุณ. (2560). การประกอบสร้างสุนทรียะแห่งรักและภาพสะท้อนสังคมในภาพยนตร์รักของไทย พ.ศ. 2548-2552. วารสารวิชาการนวัตกรรมสื่อสารสังคม, 5(1), 62-71.
ประชา สุวีรานนท์. (2554). อัตลักษณ์ไทยจากไทยสู่ไทย ๆ (พิมพ์ครั้งที่ 2). ฟ้าเดียวกัน.
ปัณฑ์ชนิต นันตติกูล. (2561). การท่องเที่ยวตามรอยภาพยนตร์: กรณีศึกษา ภาพยนตร์แฟนเดย์..แฟนกันแค่วันเดียว [สารนิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต]. มหาวิทยาลัยมหิดล.
พลอยชมพู เชาวนปรีชา. (2561). ภาพลักษณ์ประเทศไทยในภาพยนตร์ฮอลลีวูด. ใน มหาวิทยาลัยรังสิต, บัณฑิตวิทยาลัย, รายงานสืบเนื่องจากการประชุมนําเสนอผลงานวิจัยระดับบัณฑิตศึกษา ครั้งที่ 13 ปีการศึกษา 2561 (น. 2040-2051). ผู้แต่ง.
นวพล กรรณมณีเลิศ. (2563). การศึกษาวัฒนธรรมความเป็นไทยในภาพยนตร์ตะวันตก.วารสารรัตนปัญญา, 5(1), 77-96.
ศวิตา ศีลตระกูล. (2563). การสร้างสรรค์ภาพยนตร์สารคดีสั้นที่มีเนื้อหาเกี่ยวกับผู้ที่มีภาวะดาวน์ซินโดรม [วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ]. DSpace at Srinakharinwirot University.
อุสุมา สุขสวัสดิ์. (2561). รัฐกับศึกยภาพของภาพยนตร์.วารสารวิชาการนวัตกรรมสื่อสารสังคม, 6(1), 115-125.
อำนวย วีรวรรณ. (2540). การแก้วิกฤติการณ์และสร้างภาพพจน์ให้แก่องค์การ. ประกายพรึก.
เอกลักษณ์ อนันตสมบููรณ์. (2566). ความเป็นไทยที่ถููกเลือกสรรในภาพยนตร์พริกแกง. วารสารวิชาการนวัตกรรมสื่อสารสังคม, 11(1) ,134-144.
อนงค์นาฏ รัศมีเวียงชัย. (2560). ประเทศไทยในภาพยนตร์ต่างประเทศ. วารสารศาสตร์, 10(1), 151-199.
Boorstin, D. J. (1973). The image: A guide to pseudo-events in America. Athenneum.
Boulding, K. E. (1975). The image: Knowledge in life and society. The University of Michican Press.