ความท้าทายในการทำความเข้าใจนิพพานในยุคปัจจุบัน
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
บทความนี้มุ่งศึกษาความท้าทายในการทำความเข้าใจนิพพานในยุคปัจจุบัน โดยมีวัตถุประสงค์หลักคือการวิเคราะห์ปัจจัยที่ทำให้แนวคิดนิพพาน ซึ่งหมายถึงการหลุดพ้นจากทุกข์และการเวียนว่ายตายเกิด มีความซับซ้อนมากขึ้นเมื่อถูกตีความในบริบทของสังคมและวัฒนธรรมสมัยใหม่ งานวิจัยจะสำรวจความแตกต่างในการตีความนิพพานตามสำนักและการศึกษาต่าง ๆ ตลอดจนผลกระทบจากการเปลี่ยนแปลงทางสังคม เช่น ความก้าวหน้าทางเทคโนโลยีและวิถีชีวิต ที่มีต่อการปฏิบัติธรรมและการเข้าใจนิพพาน ผลการวิจัยพบว่า การตีความนิพพานในปัจจุบันมีความหลากหลายและซับซ้อนมากขึ้น เนื่องจากความแตกต่างในการสอนและการปฏิบัติธรรมในแต่ละสำนัก การเปลี่ยนแปลงทางสังคมและวัฒนธรรม รวมถึงการมุ่งเน้นที่วัตถุนิยมและเหตุผลนิยมในยุคสมัยใหม่ ทำให้การอธิบายและเข้าใจนิพพานยิ่งห่างไกลจากการตีความดั้งเดิม นอกจากนี้ การขยายตัวของเทคโนโลยีและการเปลี่ยนแปลงวิถีชีวิตยังทำให้ความเข้าใจนิพพานถูกเชื่อมโยงกับความสุขทางโลกมากขึ้น การศึกษานี้เสนอแนวทางในการปรับการตีความและการปฏิบัติธรรม เพื่อให้สอดคล้องกับการเปลี่ยนแปลงของสังคมและช่วยให้สามารถนำหลักธรรมไปใช้ในการดำเนินชีวิตในยุคปัจจุบันได้ดีขึ้น
Downloads
Article Details
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
เอกสารอ้างอิง
พระพุทธโฆษาจารย์. (2554). คัมภีร์วิสุทธิมรรค (สมเด็จพระพุฒาจารย์ (อาจ อาสโภ), ผู้แปล) (พิมพ์ครั้งที่ 10). ธนาเพรส.
พระมหาสราวุธ โพธิ์ศรีขาม. (2561). แนวคิดเรื่อง ตัวกู ของกู ในทัศนะของพุทธทาสภิกขุ [วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์]. Thammasat University Digital Collections.
พุทธทาสภิกขุ. (2546). สุญญตาปริทรรศน์ เล่ม 1 (พิมพ์ครั้งที่ 2). ธรรมทานมูลนิธิ.
มหามกุฏราชวิทยาลัย (2541). คัมภีร์พระไตรปิฎกภาษาไทย ฉบับหลวง. โรงพิมพ์มหามกุฏราชวิทยาลัย.
วิทย์ วิศทเวทย์. (2553). ปรัชญาปริทรรศน์: พุทธปรัชญา. โครงการเผยแพร่ผลงานวิชาการ คณะอักษรศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
วัชระ งามจิตรเจริญ. (2561). พุทธศาสนาเถรวาท (พิมพ์ครั้งที่ 4). สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
วัชระ งามจิตรเจริญ. (2565). ความเป็นอนัตตาของนิพพาน. ศยาม.
สมเด็จพระพุทธโฆษาจารย์ (ป.อ. ปยุตฺโต). (2564). พจนานุกรมพุทธศาสตร์ ฉบับประมวลธรรม (พิมพ์ครั้งที่ 43). สหธรรมิก.
Anālayo, B. (2003). Satipatthāna: The direct path to realization. Windhorse.
Bronkhorst, J. (1993). The two traditions of meditation in ancient India. Motilal Banarsidass.
Chattopadhyaya, D., & Gangopadhyaya, M. (1990). Cārvāka/Lokāyata: An Anthology of Source Materials and Some Recent Studies. Indian Council of Philosophical Research.
Collins, S. (1998a). The basic teachings of the Buddha. Pali Text Society.
Collins, S. (1998b). Nibbāna and other Buddhist felicities: Utopias of the Pali imaginaire. Cambridge University Press.
Davidson, R. J., & Goleman, D. (2017). Altered traits: Science reveals how meditation changes your mind, brain, and body. Avery.
Dundas, P. (1992). The Jains. Routledge.
Gombrich, R. (2009). What the Buddha thought. Equinox.
Gethin, R. (1998). The foundations of Buddhism. Oxford University Press.
Goleman, D. (2003). Destructive emotions: How can we overcome them?. Bantam Books.
Goyal, M., Singh, S., Sibinga, E. M., Gould, N. F., Rowland-Seymour, A., Sharma, R., Berger, Z., Sleicher, D., Maron, D. D., Shihab, H. M., Ranasinghe, P. D., Linn, S., Saha, S., Bass, E. B., & Haythornthwaite, J. A. (2014). Meditation programs for psychological stress and well-being: A systematic review and meta-analysis. JAMA Internal Medicine, 174(3), 357-368.
Harvey, P. (2000). The selfless mind: Personality, consciousness and Nibbāna in early Buddhism. Curzon Press.
Harvey, P. (2013). An Introduction to Buddhism: Teachings, History and Practices (2nd ed.). Cambridge University Press.
Hirakawa, A. (1990). A History of Indian Buddhism: From Śākyamuni to Early Mahāyāna. University of Tokyo Press.
Kabat-Zinn, J. (2003a). Full catastrophe living: Using the wisdom of your body and mind to face stress, pain, and illness. Bantam Books.
Kabat-Zinn, J. (2003b). Mindfulness-based stress reduction (MBSR). In A. R. Lang, M. P. H. M. VanDerLinden, & E. K. K. A. (Eds.), Handbook of self-regulation: Research, theory, and applications (pp. 553-585). Academic Press.
Koller, J. M. (2006). Asian Philosophies (5th ed.). Pearson Prentice Hall.
Kuan, P. C. (2005). The concept of Bodhisattva in the Mahayana Buddhist tradition. Journal of Chinese Philosophy, 32(2), 145-165.
Lai, K. K. (2006). The Philosophy of the Bodhisattva: A Study of Mahayana Buddhism. Buddhist Studies Review, 23(2), 221-241.
Lutz, A., Dunne, J. D., & Davidson, R. J. (2007). Meditation and the neuroscience of consciousness: An introduction. In P. D. Zelazo, M. Chandler, & J. R. A. (Eds.), The Cambridge handbook of consciousness (pp. 499-553). Cambridge University Press.
Nāgārjuna. (1995). Mulamadhyamakakarika (J. Wu, Trans.). Dharma.
Rahula, W. (1974). What the Buddha taught. Grove Press.
Schumann, H. (1993). Buddhism in India: Continuities and discontinuities. Journal of the International Association of Buddhist Studies, 16(2), 128-136.
Williams, P. (2002). Buddhist thought: A complete introduction to the Indian tradition. Routledge.
Williams, P. (2009). Mahāyāna Buddhism: The Doctrinal Foundations (2nd ed.). Routledge.
Zeidan, F., Johnson, S. K., Diamond, B. J., David, Z., & Goolkasian, P. (2010). Mindfulness meditation improves cognition: Evidence of brief mental training. Consciousness and Cognition, 19(2), 597-605.
