การมีส่วนร่วมของคณะกรรมการชุมชนกับการพัฒนาท้องถิ่นเขตบึงกุ่ม กรุงเทพมหานคร

บทคัดย่อ

บทความวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์ 1. ศึกษาสภาพปัญหา 2. ศึกษาบทบาทการมีส่วนร่วมของคณะกรรมการชุมชน และ 3. ศึกษาการนำหลักอิทธิบาทธรรมพัฒนาบทบาทของคณะกรรมการชุมชนท้องถิ่นเขตบึงกุ่ม กรุงเทพมหานคร เป็นการวิจัยเชิงคุณภาพ เก็บข้อมูลจากผู้ให้ข้อมูลสำคัญ 4 กลุ่ม คือ นักวิชาการด้านพระพุทธศาสนา นักวิชาการด้านรัฐศาสตร์ ข้าราชการของสำนักงานเขตบึงกุ่ม และกรรมการชุมชน ด้วยการเลือกแบบเจาะจงตามลักษณะการเป็นตัวแทนกลุ่มที่เหมาะสม จำนวน 27 รูปหรือคน ใช้แบบสัมภาษณ์แบบมีโครงสร้าง มีค่าความเที่ยงตรงเชิงเนื้อหาทั้งฉบับ เท่ากับ 1.00 เป็นเครื่องมือในการเก็บข้อมูล และการสนทนากลุ่มเฉพาะโดยผู้ทรงคุณวุฒิ จำนวน 8 คน วิเคราะห์ข้อมูลจากเนื้อหาประกอบบริบท

ผลการวิจัยพบว่า 1. สภาพปัญหา การจัดการขยะยังไม่มีประสิทธิภาพ การจราจรขาดความร่วมมือกับหน่วยงานที่เกี่ยวข้องในพื้นที่ ปัญหายาเสพติดจากความหนาแน่นของประชากรและสภาพแวดล้อม ถนนซอยและทางเดินในหมู่บ้านขาดการซ่อมแซมถนนซอยที่ดินเอกชน
น้ำท่วมขังในระยะสั้น ๆ ปัญหาอากาศเสียจากหลายแหล่ง ท่อไอเสียของรถยนต์ ควันจากเรือโดยสารในคลองแสนแสบ และการก่อสร้างขาดการควบคุมเท่าที่ควร 2. การมีส่วนร่วมของคณะกรรมการชุมชน เป็นกลไกขับเคลื่อนการพัฒนาชุมชน เป็นคนกลางในการรับรายงานปัญหาจากประชาชนและประสานกับสำนักงานเขตหรือองค์กรในพื้นที่ ตั้งกลุ่มอาสาสมัครในชุมชน เพื่อร่วมมือกันติดตามการแก้ปัญหาในชุมชน 3. คณะกรรมการชุมชนกับการพัฒนาชุมชน โดยยึดหลักอิทธิบาท 4 หลักฉันทะ มีความพอใจอาสาสมัครเพื่อช่วยชุมชนแก้ปัญหา หลักวิริยะ มีความเพียรพยายามประสานและหาแนวทาง วิธีการแก้ไขปัญหาของชุมชน หลักจิตตะ เอาใจใส่ชุมชนร่วมรับฟังวางแผน จัดกิจกรรมสร้างการตระหนักรู้ในชุมชนและส่งเสริมให้ประชาชนร่วมมือกันติดตามการแก้ปัญหาในชุมชน และหลักวิมังสา พิจารณาไตร่ตรองติดตามศึกษาผลกระทบต่อชุมชนเพื่อการพัฒนาระยะยาว