การสร้างเสริมความโปร่งใสและความสามารถรัฐบาลไทยในการจัดการ ในยุคการแข่งขันจักรวรรดิ์นิยมใหม่
คำสำคัญ:
การสร้างเสริมความโปร่งใส, ความสามารถรัฐบาลไทย, การจัดการบทคัดย่อ
บทความวิชาการนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาความสำคัญของความโปร่งใสการจัดการกิจการสาธารณะ การทุจริตในประเทศกำลังพัฒนาและความสามารถรัฐบาลไทยในการจัดการความโปร่งใส ความโปร่งใสมีส่วนสำคัญในการป้องกันการทุจริตที่มีผลกระทบต่อการพัฒนาประเทศในหลายด้าน ประเทศไทยตระหนักถึงผลกระทบจากการทุจริตมาตั้งแต่สมัยสุโขทัยจนถึงปัจจุบันจึงพยายามแก้ไขป้องกันโดยใช้ทั้งหลักพุทธธรรมและกฎหมาย แต่การทุจริตไม่ได้ลดลง อาจมีสาเหตุทำนองเดียวกับประเทศกำลังพัฒนาที่การทุจริตเกิดจากความบกพร่องของสภาพแวดล้อมทางการเมืองและเศรษฐกิจ จรรยาบรรณวิชาชีพ การตรากฎหมาย นิสัย ขนบธรรมเนียม ประเพณี และประชากรศาสตร์ ที่สำคัญขาดผู้นำที่เสียสละเพื่อชาติบ้านเมือง รัฐบาลไม่มีความสามารถและจริงใจในการแก้ไข หลายฝ่ายเรียกร้องให้มีการจัดการกิจการสาธารณะด้วยความโปร่งใส จึงได้ตั้งหน่วยงานป้องกันและปราบการทุจริตแห่งชาติ (ป.ป.ช.) และตราพระราชบัญญัติข้อมูลข่าวสารของราชการ พ.ศ.2540 เพื่อให้พนักงานหน่วยงานรัฐเปิดเผยข้อมูลข่าวสารเป็นหลัก อีกส่วนหนึ่งได้นำหลักธรรมาภิบาลมาเป็นกรอบในการดำเนินงาน แต่ยังห่างไกลจากความสำเร็จ
การสร้างเสริมความโปร่งใสภายใต้การเมืองเศรษฐกิจที่เป็นอยู่ควรดำเนินการ 1) การสร้างกลไกการเปิดเผยข้อมูลข่าวสาร 2) พัฒนากฎหมายให้มีความชัดเจน 3) จัดการข้อมูลข่าวสารให้มีความเป็นจริง และ 4) บ่มเพาะจิตใจเจ้าหน้าที่รัฐและสมาชิกสังคมด้วยหลักพุทธธรรมให้สื่อสารด้วยความจริง
References
ญาดา ประภาพันธ์. (2524). ระบบเจ้าภาษีนายอากรสมัยกรุงเทพฯยุคต้น. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์สร้างสรรค์.
สนิท เจริญรัฐ. (2507). โอ้ว่าอาณาประชาราษฎร์. กรุงเทพฯ: แพร่พิทยา.
สำนักงานคณะกรรมการป้องกันและปราบปรามการทุจริตแห่งชาติ. (2562). ประวัติความเป็นมา. สืบค้น 25 เมษายน 2565, จาก https://www.nacc.go.th/categorydetail/ 2019112416310492/20191124163234?
Bansal, P., & Kistruck, G. (2006). Seeing is (not) believing: Managing the impressions of the firm’s commitment to the natural environment. Journal of Business Ethics, 67(2), 165-180.
Global, W. (2017). Spotlight on Corruption: Annual Report 2017. Retrieved April 29, 2022, from file:///G:/GlobalWitness_ Annual Review2017.pdf
Goel R.K. & Nelson M.A. (2005). Economic freedom versus political freedom: Cross-country influences on corruption. Australian Economic Papers, 44(2), 121-133
Madhavan, A. et al. (2005). Should securities markets be transparent. Journal of Financial Markets, 8(3), 265-287.
Mayer, R.C., et al. (1995). An integrative model of organizational trust. Academy of Management Review, 20(3), 709-734.
Nicolaou, A. I., & McKnight, D. H. (2006). Perceived information quality in data exchanges: Effects on risk, trust, and intention to use. Information Systems Research, 17(4), 332-351.
Pagano, M., & Roell, A. (1996). Transparency and liquidity: A comparison of auction and dealer markets with informed trading. Journal of Finance, 51(2), 579-611.
Pirson, M. & Malhotra, D. (2011). Foundations of organizational trust: What matters to different stakeholders? Organization Science, 22(4), 1087-1104.
Sheng, Y.K. (2022). What is Good Governance?. Retrieved April 27, 2022, from https://www.unescap.org/sites/default/files/good-governance.pdf
Svensson J. (2005). Eight questions about corruption. The Journal of Economic Perspectives, 19(3), 19-42.
United Nation Office on Drugs and Crime. (2022). Effects of corruption. Retrieved April 27, 2022, from https://shorturl.asia/lhe2o
United States Institute of Peace. (2010). Group Inequality and Conflict: Some Insights for Peacebuilding. Retrieved April 30, 2022, from https://shorturl.asia/zNhLP
Downloads
เผยแพร่แล้ว
How to Cite
ฉบับ
บท
License
Copyright (c) 2022 วารสาร มจร สังคมศาสตร์ปริทรรศน์

This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
เพื่อให้เป็นไปตามกฎหมายลิขสิทธิ์ ผู้นิพนธ์ทุกท่านต้องลงลายมือชื่อในแบบฟอร์มใบมอบลิขสิทธิ์บทความให้แก่วารสารฯ พร้อมกับบทความต้นฉบับที่ได้แก้ไขครั้งสุดท้าย นอกจากนี้ ผู้นิพนธ์ทุกท่านต้องยืนยันว่าบทความต้นฉบับที่ส่งมาตีพิมพ์นั้น ได้ส่งมาตีพิมพ์เฉพาะในวารสาร มจร สังคมศาสตร์ปริทรรศน์ เพียงแห่งเดียวเท่านั้น หากมีการใช้ภาพหรือตารางหรือเนื้อหาอื่นๆ ของผู้นิพนธ์อื่นที่ปรากฏในสิ่งตีพิมพ์อื่นมาแล้ว ผู้นิพนธ์ต้องขออนุญาตเจ้าของลิขสิทธิ์ก่อน พร้อมทั้งแสดงหนังสือที่ได้รับการยินยอมต่อบรรณาธิการ ก่อนที่บทความจะได้รับการตีพิมพ์ หากไม่เป็นไปตามข้อกำหนดเบื้องต้น ทางวารสารจะถอดบทความของท่านออกโดยไม่มีข้อยกเว้นใดๆ ทั้งสิ้น