กระบวนการสื่อสารในการหาเสียงเลือกตั้งของนักการเมืองท้องถิ่น

สุพรรณา ภัทรเมธาวรกุล; วิทยาธร  ท่อแก้ว; กรกช  ขันธบุญ

ผู้แต่ง

สุพรรณา ภัทรเมธาวรกุล มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช
วิทยาธร ท่อแก้ว มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช
กรกช ขันธบุญ มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช

คำสำคัญ:

กระบวนการสื่อสาร, การหาเสียงเลือกตั้ง, นักการเมืองท้องถิ่น

บทคัดย่อ

กระบวนการในการหาเสียงเลือกตั้งของนักการเมืองท้องถิ่น เป็นการสื่อสารทางการเมืองระหว่างกลุ่มนักการเมืองกับผู้รับสาร โดยมีการประชาสัมพันธ์ทางการเมืองเป็นเครื่องมือในการเชื่อมโยงข้อมูลจากฝ่ายการเมืองไปยังประชาชนผู้รับสาร ซึ่งการสื่อสารในการหาเสียงเลือกตั้งนั้นจำเป็นที่จะต้องใช้กระบวนการสื่อสารในการหาเสียง เพื่อสร้างการรับรู้ และเกิดความรู้ความเข้าใจในทิศทางเดียวกันทั้งผู้ส่งสารและผู้รับสาร จนเกิดการปฏิบัติ (KAP) โดยกระบวนการสื่อสารในการหาเสียงเลือกตั้งประกอบด้วย การวิจัย การตั้งเป้าหมาย การกำหนดเป้าหมายผู้มีสิทธิเลือกตั้ง การพัฒนาข้อความแคมเปญ การพัฒนาแผนการติดต่อผู้มีสิทธิเลือกตั้งและทำให้เกิดขึ้น ซึ่งเป็นกระบวนการตั้งแต่การประเมินหรือการวิเคราะห์ข้อมูลตามความเป็นจริงที่เกี่ยวข้องกับการเลือกตั้งท้องถิ่น การกำหนดสิ่งที่ต้องทำเพื่อให้ได้รับชัยชนะ และการบูรณาการข้อมูลทุกอย่างเข้าไว้ด้วยกันเพื่อกำหนดและพัฒนาแคมเปญเลือกตั้ง อีกทั้งยังต้องมีการพัฒนาแผนการติดต่อผู้มีสิทธิเลือกตั้ง ซึ่งจะต้องใช้วิธีการสื่อสารที่แตกต่างกันไปตามกลุ่มเป้าหมายที่คาดว่าจะเลือกรับสาร นอกจากนี้ยังต้องทำให้มันเกิดขึ้น ซึ่งจำเป็นจะต้องดำเนินการให้สมบูรณ์ โดยมีการพบปะ การชักชวนผู้คน และการปฏิบัติตามแผนปฏิบัติการที่วางไว้อย่างเคร่งครัด ระมัดระวัง จริงใจ และตรงไปตรงมากับผู้มีสิทธิเลือกตั้ง เพื่อให้ได้รับชัยชนะในการเลือกตั้งท้องถิ่นตามที่ตั้งเป้าหมายไว้ในท้ายที่สุด

References

นันทนา นันทวโรภาส. (2562). การรณรงค์หาเสียงเลือกตั้งของพรรคการเมืองภายใต้รัฐธรรมนูญปี พ.ศ.2560: ศึกษากรณีการเลือกตั้งทั่วไป วันที่ 24 มีนาคม 2562. วารสาร มจร สังคมศาสตร์ปริทรรศน์, 8(2), 274-288.

พัชรีภรณ์ ยุทธนาพงศ์กิตติ. (2563). การศึกษากลวิธีการโน้มน้าวใจจากข้อความบนป้ายโฆษณาหาเสียงเลือกตั้งสมาชิกสภาผู้แทนราษฎร เขต 1 จังหวัดจันทบุรี พ.ศ. 2562. วารสารวิชาการมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์รำไพพรรณี (ออนไลน์), 1(1), 61-75.

สิทธิพงษ์ เกตุประยูร. (2559). กลยุทธ์การรณรงค์หาเสียงเลือกตั้งนายกองค์การบริหารส่วนจังหวัดสงขลา :ศึกษากรณีการเลือกตั้ง ปี พ.ศ. 2556 (ดุษฎีนิพนธ์ปรัชญาดุษฎีบัณฑิต สาขาสื่อสารการเมือง). กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยเกริก, น.1-341.

สุรพงษ์ โสธนะเสถียร. (2541). การสื่อสารกับการเมือง พิมพ์ครั้งที่ 3. กรุงเทพฯ: ประสิทธิ์ภัณฑ์แอนด์พริ้นติ้ง.

Abubakar, H., et al. (2020). Effect Of Negative Campaign Strategy of Election Algorithm in Solving Optimization Problem. Journal of Quality Measurement and Analysis JQMA, 16(2), 171-181.

Bene, M., et al. (2021). Same Strategy, but Different Content. Hungarian Parties’ Facebook Campaign During the 2019 EP Election. In Campaigning on Facebook in the 2019 European Parliament Election. Palgrave Macmillan, Cham,

De Sio, L., & Weber, T. (2020). Issue yield, campaign communication, and electoral performance: a six-country comparative analysis. West European Politics, 43(3), 720-745.

Hendricks, J. A., & Schill, D. (2017). The social media election of 2016. The 2016 US presidential campaign.

Newman, B. J., Shah, S., & Collingwood, L. (2018). Race, place, and building a base: Latinopopulation growth and the nascent Trump campaign for president. Public Opinion Quarterly, 82(1), pp. 122-134.

O'Day, J. B. (2003). Political Campaign Planning Manual. A Step by Step Guide to Winning Elections. National Democratic Institute for International Affairs, 6(3), 217–223.