ปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อความผูกพันต่อองค์การของพนักงานในองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นจังหวัดมหาสารคาม

บทคัดย่อ

การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์ คือ 1. เพื่อศึกษาความผูกพันต่อองค์การของพนักงาน 2. เพื่อศึกษาปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อความผูกพันต่อองค์การของพนักงาน 3. เพื่อเสนอแนวทางการพัฒนาความผูกพันต่อองค์การของพนักงาน การวิจัยเป็นแบบผสานวิธี ระหว่างการวิจัยเชิงปริมาณและการวิจัยเชิงคุณภาพ สำหรับการวิจัยเชิงปริมาณเป็นการวิจัยแบบสำรวจโดยใช้แบบสอบถามในการเก็บรวบรวมข้อมูลจากกลุ่มตัวอย่างพนักงานจำนวน 348 คน ซึ่งคำนวณโดยใช้สูตรของ ทาโร ยามาเน่ จากประชากรพนักงาน จำนวน 2,670 คน สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูล ได้แก่ ความถี่ ร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน การถดถอยเชิงเส้นอย่างง่ายและการถดถอยแบบขั้นตอน ส่วนการวิจัยเชิงคุณภาพ ใช้การสัมภาษณ์เชิงลึกผู้ให้ข้อมูลสำคัญ จำนวน 20 คน โดยการเลือกแบบเจาะจง และทำการวิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้การวิเคราะห์เนื้อหาเชิงพรรณนา

ผลการวิจัยพบว่า 1. พนักงานที่เป็นกลุ่มตัวอย่างมีความคิดเห็นเกี่ยวกับความผูกพันต่อองค์กรโดยรวมเฉลี่ยอยู่ในระดับมาก และเมื่อพิจารณรายด้าน ปรากฏว่า พนักงานที่เป็นกลุ่มตัวอย่างมีความคิดเห็นเกี่ยวกับความผูกพันต่อองค์กรรายด้านทุกด้าน โดยเฉลี่ยอยู่ในระดับมาก เช่นเดียวกัน 2. จากการวิเคราะห์การถดถอยเชิงเส้นอย่างง่าย ปรากฏว่า แต่ละปัจจัย คือคุณลักษณะงาน แรงจูงใจในการปฏิบัติงาน หลักสังคหวัตถุ 4 และหลักอิทธิบาท 4 ต่างก็มีอิทธิพลต่อความผูกพันต่อองค์การของพนักงาน และจากการวิเคราะห์การถดถอยแบบขั้นตอน ปรากฏว่า หลักอิทธิบาท 4 หลักสังคหวัตถุ 4 และแรงจูงใจในการปฏิบัติงาน มีอิทธิพลร่วมกันต่อความผูกพันต่อองค์การของพนักงาน 3. ข้อเสนอสำหรับการพัฒนาความผูกพันต่อองค์การของพนักงานคือ พนักงานควรประยุกต์ใช้หลักอิทธิบาท 4 และหลักสังคหวัตถุ 4 ในการปฏิบัติงาน และผู้บริหารควรส่งเสริมแรงจูงใจในการปฏิบัติงานของพนักงานและสนับสนุนคุณลักษณะงานของพนักงาน