การบูรณาการหลักพุทธธรรมเพื่อการพัฒนาศักยภาพผู้สูงอายุ ของเทศบาลในจังหวัดลำพูน

ผู้แต่ง

  • พระครูปลัดชาติชาย ญาณโสภโณ มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย
  • กฤช เพิ่มทันจิตต์ มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย
  • สุรินทร์ นิยมางกูร มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย

คำสำคัญ:

พุทธธรรม, การพัฒนาศักยภาพ, ผู้สูงอายุ

บทคัดย่อ

บทความวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาศักยภาพผู้สูงอายุ ปัจจัยที่ส่งผลต่อศักยภาพผู้สูงอายุ และนำเสนอแนวทางการพัฒนาศักยภาพผู้สูงอายุของเทศบาลในจังหวัดลำพูน เป็นการวิธีวิจัยแบบผสานวิธี กลุ่มตัวอย่างคือ ผู้สูงอายุที่อาศัยอยู่ในเทศบาลตำบลอุโมงค์ ตำบลบ้านกลาง ตำบลต้นธง อำเภอเมืองลำพูน 380 คน ใช้วิธีการสุ่มตัวอย่างแบบหลายขั้นตอน เครื่องมือที่ใช้คือ แบบสอบถาม วิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้สถิติค่าความถี่ ค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และการวิเคราะห์การถดถอยอย่างง่าย และการวิจัยเชิงคุณภาพใช้การสัมภาษณ์เชิงลึกกับผู้ให้ข้อมูลสำคัญ 18 รูปหรือคน วิเคราะห์ข้อมูลเชิงเนื้อหา ผลการวิจัยพบว่า 1. ศักยภาพผู้สูงอายุของเทศบาลในจังหวัดลำพูน ภาพรวมอยู่ในระดับมาก (gif.latex?\bar{X}=3.89) 2. ปัจจัยที่ส่งผลต่อศักยภาพผู้สูงอายุได้แก่ ปัจจัยการบริหาร  หลักการมีส่วนร่วม และหลักไตรสิกขา ส่วนผลการทดสอบสมมติฐาน พบว่า ปัจจัยการบริหาร (X1) หลักการมีส่วนร่วม (X2) หลักไตรสิกขา (X3) มีอิทธิพลต่อศักยภาพผู้สูงอายุของเทศบาลในจังหวัดลำพูน (Y) อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ 0.01 3. เทศบาลมีการบูรณาการหลักพุทธธรรมเพื่อการพัฒนาศักยภาพผู้สูงอายุ โดยอบรมความรู้หลักของศีล 5 มีการไหว้พระ สวดมนต์ นั่งสมาธิ เดินจงกลม เจริญภาวนา และจัดกิจกรรมที่ช่วยพัฒนาปัญญาที่จะนำมาใช้ในการดำเนินชีวิตอย่างปกติสุข ปฏิบัติสมถกรรมฐาน และวิปัสสนากรรมฐาน

References

เจริญ นุชนิยม. (2561). การพัฒนาคุณภาพชีวิตผู้สูงอายุด้วยวิธีพุทธบูรณาการ. วารสารสันติศึกษาปริทรรศน์ มจร, 6(2), 619-631.

คณะกรรมการวิจัยแห่งชาติ. (2562). ยุทธศาสตร์การวิจัยรายประเด็นด้านผู้สูงอายุและสังคมสูงอายุ (2556-2559). สืบค้น 9 พฤศจิกายน 2562, จาก https://ora.kku.ac.th/Research_Inside.pdf.

นิดา ตั้งวินิต. (2559). การบูรณาการหลักพุทธธรรมกับการแพทย์แบบองค์รวมในการดูแลสุขภาพผู้สูงอายุ. (ดุษฎีนิพนธ์พุทธศาสตรดุษฎีบัณฑิต สาขาพระพุทธศาสนา). พระนครศรีอยุธยา: มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.

บุญทัน ดอกไธสง และคณะ. (2562). กลไกการขับเคลื่อนศักยภาพขีดความสามารถของผู้สูงอายุโดยบูรณาการหลักพุทธธรรม. Journal of Interdisciplinary Research: Graduate Studies, 8(1), 26-27.

พระครูสมุห์จิรชาติ พุทฺธรกฺขิโตและคณะ. (2563). ประสิทธิผลการจัดการสวัสดิการผู้สูงอายุของเทศบาลเมืองท่าช้าง จังหวัดจันทบุรี. วารสาร มจร สังคมศาสตร์ปริทรรศน์. 9(2), 156-165.

พระอุดมสิทธินายก (กำพล คุณงฺกโร). (2562). การมีส่วนร่วมของพระสงฆ์ในการเสริมสร้างสุขภาวะและเครือข่ายทางสังคม เพื่อลดเหล้าบุหรี่เชิงพุทธบูรณาการในจังหวัดนนทบุรี, วารสาร มจร สังคมศาสตร์ปริทรรศน์, 8(4), 1-16.

พิรญาณ์ โคตรชมภู. (2561). การพัฒนาคุณภาพชีวิตผู้ต้องขังเชิงพุทธบูรณาการ. (ดุษฎีนิพนธ์พุทธศาสตรดุษฎีบัณฑิต สาขาพระพุทธศาสนา). พระนครศรีอยุธยา: มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.

ภานุกฤษฏิ์ พิศิษฎ์สกุลชัย. (2560). วิเคราะห์รูปแบบการบริหารตามหลัก TQM เชิงพุทธ, (ดุษฎีนิพนธ์พุทธศาสตรดุษฎีบัณฑิต สาขาพระพุทธศาสนา). พระนครศรีอยุธยา: มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.

มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย. (2539). พระไตรปิฎกภาษาไทย ฉบับมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย. กรุงเทพฯ: มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.

สำนักงานสถิติจังหวัดลำพูน. (2562). วิเคราะห์และสรุปสถานการณ์ผู้สูงอายุของจังหวัดลำพูน, สืบค้น 10 พฤศจิกายน 2562, จากhttp://lamphun.nso.go.th/index.php?option=com_content&view=article&id=431:20-9-60-10-44&catid=113&Itemid=614.

สุโขทัยธรรมาธิราช. (2562). สังคมผู้สูงอายุ : นัยต่อการพัฒนาเศรษฐกิจ. สืบค้น 9 พฤศจิกายน 2562, จาก https://www.stou.ac.th/stouonline/lom/data/sec/Lom12/05-04-02.html.

สุพัตรา สุภาพ. (2543). ปัญหาสังคม. กรุงเทพฯ: ไทยวัฒนาพานิช.

Yamane, T. (1967). Statistic: and introductory analysis. New York: Harper and Row.

Downloads

เผยแพร่แล้ว

2020-12-22

How to Cite

ญาณโสภโณ พ. ., เพิ่มทันจิตต์ ก. ., & นิยมางกูร ส. . (2020). การบูรณาการหลักพุทธธรรมเพื่อการพัฒนาศักยภาพผู้สูงอายุ ของเทศบาลในจังหวัดลำพูน. วารสาร มจร สังคมศาสตร์ปริทรรศน์, 9(4), 64–75. สืบค้น จาก https://so03.tci-thaijo.org/index.php/jssr/article/view/246039