ปัจจัยที่ส่งผลต่อการจัดการความรู้ของ มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย

สุมาลี   บุญเรือง; ศราวุธ สังข์วรรณะ

ผู้แต่ง

สุมาลี บุญเรือง คณะบริหารธุรกิจและเทคโนโลยีสารสนเทศ มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลสุวรรณภูมิ
ศราวุธ สังข์วรรณะ คณะบริหารธุรกิจและเทคโนโลยีสารสนเทศ มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลสุวรรณภูมิ

คำสำคัญ:

ปัจจัยที่ส่งผล, การจัดการ, ความรู้

บทคัดย่อ

บทความนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1. ศึกษาสภาพและปัญหาการจัดการความรู้ 2. ศึกษาระดับการจัดการความรู้ของมหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย 3. ศึกษาระดับปัจจัยที่ส่งผลต่อจัดการความรู้ และ 4. ศึกษาปัจจัยที่ส่งผลต่อการจัดการความรู้การศึกษาครั้งนี้เป็นการวิจัยแบบผสม โดยวิจัยเชิงคุณภาพใช้เก็บข้อมูลจากผู้ให้ข้อมูลสำคัญ จำนวน 7 คนการวิเคราะห์ข้อมูลใช้การวิเคราะห์เนื้อหาและการวิจัยเชิงปริมาณกลุ่มตัวอย่างจำนวน 630 คนโดยใช้การสุ่มกลุ่มตัวอย่างแบบชั้นภูมิ เครื่องมือที่ใช้ในการเก็บรวบรวมข้อมูล คือแบบสอบถาม และสถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูล คือค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย ค่าส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐานและใช้การวิเคราะห์การถดถอยเชิงพหุคูณ ด้วยวิธีแบบขั้นตอน (Stepwise Multiple Regression)
ผลการศึกษาพบว่า 1. สภาพและปัญหาการจัดการความรู้พบว่า ด้านการแสวงหาความรู้ มีการขอคำแนะนำจากผู้รู้ ศึกษาจากเอกสาร ตำรา และสื่ออิเล็กทรอนิกส์ ปัญหาคือเรื่องทุนสนับสนุนให้กับบุคลากรเพื่อพัฒนาความรู้ยังไม่ตรงกับความต้องการ ด้านการสร้างความรู้ มีการสร้างเอกสาร คู่มือ ตำรา และงานวิจัย รวมทั้งผลิตสื่อที่มีความทันสมัย ปัญหาคือผลการค้นคว้ายังขาดความเป็นองค์ความรู้ใหม่ที่สามารถนำไปประยุกต์ใช้ได้จริง ด้านการจัดเก็บความรู้ มีการแบ่งชนิดและประเภทข้อมูลความรู้ไว้เพื่อค้นหาและการใช้งาน ปัญหาคือขาดการจัดทำระบบฐานข้อมูลเพื่อสามารถสืบค้นได้อย่างรวดเร็ว ด้านการเผยแพร่องค์ความรู้ มีการเผยแพร่ความรู้ต่างๆ ให้บุคคลภายนอกได้รับทราบ เช่น บทความ เว็บไซต์ วารสาร แผ่นพับ ฐานข้อมูลสารสนเทศในการเผยแพร่ ปัญหาคือความร่วมมือในการเผยแพร่ความรู้ในองค์กรและในส่วนงานยังไม่ทั่วถึง 2. ระดับความคิดเห็นการจัดการความรู้ โดยภาพรวมอยู่ในระดับมาก 3. ระดับความคิดเห็นปัจจัยที่ส่งผลต่อการจัดการความรู้ โดยภาพรวมอยู่ในระดับมาก 4. ปัจจัยที่ส่งผลต่อการจัดการความรู้ พบว่า ปัจจัยด้านวัดผลและประเมินผล (X7) ปัจจัยด้านนโยบายการจัดการความรู้ (X3) ปัจจัยด้านภาวะผู้นำ (X1) ปัจจัยด้านเทคโนโลยี (X6) ปัจจัยด้านวัฒนธรรม (X5) ส่งผลต่อการจัดการความรู้ (Y) ได้อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ 0.05 และพยากรณ์การปัจจัยที่ส่งผลต่อการจัดการความรู้ของมหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย (Adjusted R2) ได้ร้อยละ 78.90

References

Adoondet Tawonchat. and Others. (2012). Factors Affecting the Knowledge Management of Personnel in Nakhon Sawan Rajabhat University. Nakhon Sawan Rajabhat University Graduate Studies Journal, 7(20), 123-134.
Brahmapundit. (2014). Leadership and World Peace. Journal of MCU Social Science Review, 3(2),1–7.
Latcharee Dethyothin. (2007). Organizational Culture Affecting the Learning Organization As Perceived by Personnel in Schools Under The Khon Kaen Educational Service Area 4 (Master’s Thesis). Graduate School, Khon Kaen University.
Office of the Public Sector Development Commission and Thailand Productivity Institute. (2005). Knowledge Management Action Plan. Bangkok: OPDC.
Ronnachit Prussakum. (2011). An Analysis of Factors Affecting the Implementation of a Knowledge Management Policy of Secondary Schools Under (Doctoral Dissertation). Graduate School, Chulalongkorn University.
Somnuk Aujirapongpan and others.(2010). Acceptance of Knowledge Management among Staff at Prince of Songkla University, Surat Thani Campus Saint John’s Journal, 16(19), 93-111.
Suttanu Srisai. (2008). Applied Statistics for Social Science Research. Bangkok: Faculty of Education, Chulalongkorn University.
Suttipon Saythong. (2016). Buddhist Approach to Knowledge Management for Development the Sangha College in Upper Northern Thailand. Journal of MCU Social Science Review,5(2), 85-96.
Supansa Mongkolwiwat. (2008). The Staff’s Opinions on the Knowledge Management Process towards Becoming a Learning Organization. Independent Study Master of Social Work (Social Welfare Administration and Policy). Faculty of Social Administration.Thammasat University.