รูปแบบการพัฒนาภาวะผู้นาเชิงพุทธของพระสังฆาธิการในจังหวัดนครสวรรค์

ผู้แต่ง

  • พระครูนิพัทธ์กัลยาณวัฒน์ (คะนอง กลฺยาโณ) มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย
  • ยุทธนา ปราณีต มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย
  • อนุวัต กระสังข์ มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย

คำสำคัญ:

รูปแบบ การพัฒนา ภาวะผู้นำเชิงพุทธ พระสังฆาธิการ

บทคัดย่อ

การวิจัยในครั้งนี้มีวัตถุประสงค์ ดังนี้ 1) เพื่อศึกษาสภาพทั่วไปเกี่ยวกับภาวะผู้นำเชิงพุทธของพระสังฆาธิการในจังหวัดนครสวรรค์ 2) เพื่อศึกษาทฤษฏีและหลักพุทธธรรมที่เกี่ยวกับภาวะผู้นำเชิงพุทธของพระสังฆาธิการ และ 3) เพื่อนำเสนอรูปแบบการพัฒนาภาวะผู้นำเชิงพุทธของพระสังฆาธิการ ในจังหวัดนครสวรรค์

            ระเบียบวิธีวิจัยเป็นการวิจัยแบบผสานวิธี การวิจัยเชิงคุณภาพเก็บข้อมูลจากผู้ให้ข้อมูลสำคัญ จำนวน 25 รูป/คน ด้วยแบบสัมภาษณ์เชิงลึกที่มีโครงสร้าง โดยวิธีการสัมภาษณ์เชิงลึก วิเคราะห์ข้อมูลด้วยการพรรณนาความ และการวิจัยเชิงปริมาณ เก็บข้อมูลด้วยแบบสอบถามจากกลุ่มตัวอย่าง 264 รูป จากวัดในจังหวัดนครสวรรค์ ทั้ง 15 อำเภอ จำนวน 264 วัด วิเคราะห์ข้อมูลด้วยสถิติเชิงพรรณนา ได้แก่ ความถี่ ร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน

            ผลการวิจัย พบว่า     

  1. พระสังฆาธิการ สภาพทั่วไปควรมีการศึกษาขั้นต่ำก็คือ เปรียญธรรม- นักธรรมเอก เป็นผู้ที่มีพรรษาไม่ต่ำกว่า 5 พรรษา มีประสบการณ์ในการบริหารวัด มีความประพฤติดี อยู่ในพระธรรมวินัย มีความรู้ความสามารถ ในการพัฒนา บริหารและจัดการวัด มุ่งบริหารกิจการคณะสงฆ์ มีมนุษย์สัมพันธ์ดี มีทักษะทางสังคม จริยวัตรงดงามน่าเลื่อมใส เป็นที่ศรัทธาต่อพุทธศาสนิกชน มีจิตอาสาให้การช่วยเหลือและพัฒนาอาชีพให้ชาวบ้าน พัฒนาพระเณรให้เป็นผู้มีความรู้ความสามารถในการสั่งสอน อบรมประชาชน มีบุคลิกลักษณะโดยรวมดี กิริยาท่าทางชาวบ้านให้ความเคารพและนับถือ มีความเฉลียวฉลาด แกล้วกล้า สร้างเครือข่ายกับประชาชน ชุมชน หน่วยงานต่างๆ ในพื้นที่ สามารถชักจูงพุทธศาสนิกเข้าร่วมพัฒนาวัดและประกอบกิจกรรมอื่นร่วมกับวัดได้ ส่งเสริมและกระตุ้นการเรียนรู้ของพระเณรในวัด ให้มีความรู้และความสามารถ กล้าตัดสินใจ คิดสร้างสรรค์
  2. พระสังฆาธิการ มีภาวะผู้นำเชิงพุทธตามหลักสัปปุริสธรรม 7 โดยรวมอยู่ในระดับมาก และเมื่อพิจารณาในแต่ละด้านโดยเรียงตามลำดับค่าเฉลี่ยจากมากไปหาน้อยดังนี้ ด้านที่มีค่าเฉลี่ยสูงที่สุดได้แก่ ด้านอัตถัญญุตา รองลงมากด้านธัมมัญญุตา ด้านปุคคลปโรปรัญญุตา ด้านอัตตัญญุตา ด้านกาลัญญุตา ด้านปริสัญญุตา และน้อยที่สุดด้านมัตตัญญุตา ตามลำดับ
  3. รูปแบบการพัฒนาภาวะผู้นำเชิงพุทธของพระสังฆาธิการ ตามหลักสัปปุริสธรรม 7 คือ ผู้นำมุ่งเกณฑ์ ตามหลักสัปปุริสธรรม 7 ต้องเคารพกฎหมาย ยึดกฎระเบียบ กฏเกณฑ์ของสงฆ์ เคร่งครัดพระธรรมวินัย อาศัยเหตุและผลในการปฏิบัติหน้าที่  รู้หน้าที่ มีวิธีปฏิบัติ เลือกใช้บริวารให้ถูกงาน ตรงต่อเวลา ผู้นำที่มุ่งงาน ตามหลักสัปปุริสธรรม 7 มีภาวะผู้นำแบบรู้จักประมาณในขอบเขตของงานและคิดสร้างสรรค์ รู้จักผลของงาน มีหิริโอตัปปะ มีสัจจะ กล้ารับผิดชอบในการตัดสินใจ ดำเนินกิจกรรมทางพระพุทธศาสนา และมุ่งประโยชน์ส่วนรวมของวัดและชุมชนเป็นหลัก อย่างผู้มีภูมิรู้ ภูมิธรรม ภูมิฐานผู้นำมุ่งสัมพันธ์ ตามหลักสัปปุริสธรรม 7 มีภาวะผู้นำในการสร้างมนุษย์สัมพันธ์ รู้จักชุมชนในพื้นที่ มีทักษะในการสื่อสารอย่างเป็นมิตร มีความสามารถเลือกใช้คนถูกกับงาน ทำให้สามารถบริหารคนได้ใช้คนเป็น ผู้นำที่มุ่งประสาน  ตามหลักสัปปุริสธรรม 7 เป็นผู้รู้จักตนเองในการปรับตัวให้เข้ากับบุคคลอื่นและเข้าถึงชุมชนด้วยมีมนุษย์สัมพันธ์ รอบรู้เท่าทันสังคม รู้จักสภาพแวดล้อมในชุมชน สามารถประสานงานได้ โดยการจัดการวัดและให้ความช่วยเหลือ เพื่อสร้างพลังสามัคคี ร่วมพัฒนาชุมชนและพัฒนาวัดให้ร่มรื่น สงบ จัดสภาพแวดล้อมดีชวนให้พุทธศาสนิกชนเข้าวัด ผู้นำที่มุ่งการเปลี่ยนแปลง ตามหลักสัปปุริสธรรม 7 มีภาวะผู้นำในความเป็นผู้รู้จักกาล มีวิสัยทัศน์ มองกว้าง เห็นการณ์ไกล ก้าวทันเทคโนโลยีที่ทันสมัย (เก่งคิด) สร้างโอกาสใหม่ๆ ในการพัฒนา ปกครองคณะสงฆ์ (เก่งงาน) และเกื้อกูลชุมชน ช่วยเหลือสังคม (เก่งคน)

เอกสารอ้างอิง

Department of Religions, Ministry of Education. (2542). Handbook for Administrative Monks: Sangha Act. Rules. Regulations and Orders of Sangha. Bangkok: Religion Printing House.
Nanatwan Isranuwatchai. (2552). Desirable Leadership in Globalization Age: Study from Buddhadhamma (Research report). the Faculty of Human Capital Development. Mahasarakam University
Phrabaideekasomchai Dhammataro(Seehabutr). (2555). The Role of Administrative Monks in Sangha Administration at Saohai District, Saraburi Province (Thesis) Garaduate School: Mahachulalngkornrajavidhyalaya University
Phrabrahmmakunaporn (P.A.Payutto). (2540). Leadership. Bangkok: Sukhapapjai Press.
Phradhammakosajarn (Prayoon Dhammajitto). (2549). Buddhist Administration. Special Edition, 5 December 2549. Bangkok: Mahachulalongkorn-
rajavidhyala University Press
Phrasripariyattimolee (Somchai Kusarajitto). (2547). Sangho the Social Leaders. Bangkok: Mahachulalongkorn University Press.
Tongchai Singhaudom. (2556). Leadership Development of Administrative Monks in the Sangha Administration Region 8 (Doctor of Buddhism Thesis). Graduate School: Mahachulalongkornrajavidhayalaya University.

ดาวน์โหลด

เผยแพร่แล้ว

2020-08-01

รูปแบบการอ้างอิง

(คะนอง กลฺยาโณ) พ. ., ปราณีต ย. . ., & กระสังข์ อ. . . (2020). รูปแบบการพัฒนาภาวะผู้นาเชิงพุทธของพระสังฆาธิการในจังหวัดนครสวรรค์. วารสาร มจร สังคมศาสตร์ปริทรรศน์, 6(2), 29–42. สืบค้น จาก https://so03.tci-thaijo.org/index.php/jssr/article/view/245594