มาตรการทางกฎหมายเกี่ยวกับการรับรองและคุ้มครองสิทธิคนพิการ เนื่องจากการปฏิบัติหน้าที่หรือการทำงานให้แก่นายจ้าง

บทคัดย่อ

บทความนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อที่จะศึกษาถึงประวัติความเป็นมา แนวความคิดและทฤษฎีเกี่ยวกับสิทธิมนุษยชนโดยมุ่งเน้นถึงสิทธิมนุษยชนที่เกี่ยวกับการคุ้มครองคนพิการ และผลงานวิจัยที่เกี่ยวข้อง ตลอดจนสภาพปัญหา การบังคับใช้กฎหมาย อุปสรรค จุดแข็งและจุดอ่อนของ
มาตรการทางกฎหมายของไทยและต่างประเทศเกี่ยวกับการกำหนดคุณสมบัติหรือลักษณะต้องห้ามของคนพิการเพื่อรับบุคคลเข้าทำงาน การคุ้มครองการประกอบอาชีพของคนพิการรวมถึงข้อตกลงระหว่างประเทศที่เกี่ยวข้อง ตลอดจนศึกษาและวิเคราะห์เปรียบเทียบมาตรการทางกฎหมายที่เกี่ยวกับการรับรองและคุ้มครองสิทธิคนพิการอันเนื่องจากการปฏิบัติหน้าที่และการทำงานให้แก่นายจ้างทั้งในประเทศและต่างประเทศ เพื่อเสนอแนะมาตรการทางกฎหมายที่มีความเหมาะสม เพื่อนำมาใช้เป็นแนวทางในการพัฒนามาตรการทางกฎหมายที่เกี่ยวกับการรับรองและคุ้มครองสิทธิคน
พิการอันเนื่องจากการปฏิบัติหน้าที่และการทำงานให้แก่นายจ้าง ซึ่งถือเป็นเรื่องที่มีความสำคัญในการทำการศึกษาและวิเคราะห์เป็นอย่างยิ่ง วิธีดำเนินการวิจัยในครั้งนี้ ผู้วิจัยได้กำหนดขอบเขตด้านเนื้อหาและประชากรกลุ่มตัวอย่าง

ผลการวิจัยพบว่า  แนวทางแก้ไขปัญหาในครั้งนี้ ทางหน่วยงานหรือองค์กรที่เกี่ยวข้องควรส่งเสริมศักยภาพ (empowerment) และสนับสนุน (encouragement) ให้คนพิการพึ่งตนเองได้ นอกจากนี้ สภาคนพิการทุกประเภทแห่งประเทศไทย ควรจัดทำโครงการรณรงค์ต่อต้านกฎหมายจำกัดสิทธิของคนพิการเพื่อให้สื่อมวลชนได้ช่วยประชาสัมพันธ์ให้เห็นถึงความไม่เป็นธรรมของกฎหมาย และควรแก้ไขเพิ่มเติมกฎกระทรวง (พ.ศ. ๒๕๓๗) ออกตามความในพระราชบัญญัติการฟื้นฟูสมรรถภาพคนพิการพ.ศ. ๒๕๓๔ เพื่อเป็นการส่งเสริมศักยภาพ และสนับสนุนให้คนพิการสามารถพึ่งตนเองได้ ควรยกเลิกประกาศกรมประชาสงเคราะห์ เรื่อง กำหนดลักษณะของงานที่คนพิการสามารถทำได้ และควรแก้ไขเพิ่มเติม ระเบียบ ข้อบังคับของรัฐวิสาหกิจที่มีถ้อยคำที่เลือกปฏิบัติโดยไม่เป็นธรรมอย่างชัดแจ้งหรือมีถ้อยคำที่เปิดโอกาสให้ใช้ดุลพินิจ เป็นต้น ทั้งนี้ เพื่อให้กฎหมายเกี่ยวกับการทำงานของคนพิการของไทยมีมาตรฐานเทียบเท่าสากลต่อไป