ภาวะผู้นำทางวิชาการของผู้บริหารสถานศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่ การศึกษามัธยมศึกษา

ผู้แต่ง

  • นิตยา วงษ์กันยา

คำสำคัญ:

ภาวะผู้นาทางวิชาการ, ผู้บริหารสถานศึกษา

บทคัดย่อ

การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาองค์ประกอบหลักและองค์ประกอบย่อยของภาวะผู้นาทางวิชาการของผู้บริหารสถานศึกษา สังกัดสานักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษามีขั้นตอน
การวิจัยดังนี้ขั้นตอนที่ 1 ศึกษาองค์ประกอบหลักและองค์ประกอบย่อยของภาวะผู้นาทางวิชาการโดยศึกษาจากเอกสารและงานวิจัยที่เกี่ยวข้องกับภาวะผู้นาทางวิชาการ นามากาหนดกรอบแนวคิด
ในการวิจัย และร่างองค์ประกอบหลัก องค์ประกอบย่อย ขั้นตอนที่ 2 พัฒนาองค์ประกอบหลักและองค์ประกอบย่อยภาวะผู้นาทางวิชาการของผู้บริหารสถานศึกษา สังกัดสานักงานเขตพื้นที่การศึกษา
มัธยมศึกษาโดยการสนทนากลุ่ม กาหนดผู้ทรงคุณวุฒิจานวน 9 คน เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัยได้แก่ 1) แบบวิเคราะห์เอกสาร 2) แบบบันทึกการสนทนากลุ่ม วิเคราะห์ข้อมูลโดยการวิเคราะห์เนื้อหา
ผลการวิจัยพบว่า องค์ประกอบของภาวะผู้นาทางวิชาการของผู้บริหารสถานศึกษา สังกัดสานักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษา ประกอบด้วย 4 องค์ประกอบหลัก และ 13 องค์ประกอบย่อย ได้แก่1)
องค์ประกอบหลักด้านความรู้ความสามารถ ประกอบด้วย 4 องค์ประกอบย่อย ได้แก่การวางแผนงานวิชาการ การจัดหลักสูตร การจัดการเรียนการสอน และการนิเทศ กากับ ติดตาม และการ
ประเมินผล 2) องค์ประกอบหลักด้านความสาเร็จของงาน ประกอบด้วย 3 องค์ประกอบย่อย ได้แก่ การวิจัยทางการศึกษา การกาหนดเป้าหมาย และการมุ่งมั่นพัฒนา 3) องค์ประกอบหลัก
สัมพันธภาพ ประกอบด้วย 4 องค์ประกอบย่อย ได้แก่ประสิทธิผลของงาน การจูงใจ การมีส่วนร่วม และบรรยากาศการเรียนรู้ 4) องค์ประกอบหลักความคิดสร้างสรรค์ ประกอบด้วย 2 องค์ประกอบ
ย่อย ได้แก่การมีวิสัยทัศน์ และการสร้างนวัตกรรม

เอกสารอ้างอิง

กมล ตราชู. (2553). การพัฒนาตัวบ่งชี้พฤติกรรมภาวะผู้นาทางวิชาการสาหรับผู้บริหาร
สถานศึกษาเทศบาล.ปริญญาดุษฎีบัณฑิต สาขาการบริหารการจัดการศึกษา บัณฑิต
วิทยาลัยมหาวิทยาลัยราชภักมหาสารคาม มหาสารคาม.
เกษม วัฒนชัย. (2546). การบริหารเพื่อพัฒนาคุณภาพ. พิมพ์ครั้งที่ 1. กรุงเทพฯ: 21 เซ็นจูรี่.
เกษม วัฒนชัย. (2546). การผลิตและพัฒนาผู้บริหารสถานศึกษา. พิมพ์ครั้งที่ 1. กรุงเทพฯ: พิมพ์
ดี.
ไกศิษฎ์ เปลรินทร์. (2552). การพัฒนาตัวบ่งชี้ภาวะผู้นาทางวิชาการสาหรับผู้บริหารสถานศึกษา
ขั้นพื้นฐาน. ปริญญาดุษฎีบัณฑิต สาขาการบริหารการศึกษา บัณฑิตวิทยาลัย
มหาวิทยาลัยขอนแก่น.
ดวงกมล เปียทอง. (2554).ศึกษาองค์ประกอบและรูปแบบภาวะผู้นาทางวิชาการของสถานศึกษา
ขั้นพื้นฐานสานักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษาภาคตะวันออก. ศึกษาศาสตรดุษฎี
บัณฑิตสาขาวิชาการบริหารการศึกษาและผู้นาการเปลี่ยนแปลงมหาวิทยาลัยอิสเทิร์น
เอเชีย.
จิติมา วรรณศรี. (2553). ภาวะผู้นาทางวิชาการของผู้บริหารสถานศึกษา.วารสารศึกษาศาสตร์
มหาวิทยาลัยนเรศวร. 12(1), 35-47.
เพ็ญพักตร์ ภู่ศิลป์. (2557). องค์ประกอบของภาวะผู้นาทางวิชาการของผู้บริหารโรงเรียนสาธิต
ระดับประถมศึกษา ในสังกัดมหาวิทยาลัยราชภัฏ. วิทยานิพนธ์ปริญญาปรัชญาดุษฎี
บัณฑิตสาขาวิชาการบริหารการศึกษาบัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยคริสเตียน
วานิสินธุ์ ผาลา วาโร เพ็งสวัสดิ์ และ ศักดิ์ไทย สุรกิจบวร. (2554). การพัฒนาตัวบ่งชี้ภาวะผู้นา
ทางวิชาการของผู้บริหารโรงเรียน สังกัดเทศบาลเมืองนครพนม. วารสารมหาวิทยาลัย
นครพนม. 1(2), 103-110
วิณัฐธพัชร์ โพธิ์เพชร .(2556). การพัฒนาตัวบ่งชี้ภาวะผู้นาทางวิชาการ ของผู้บริหารสถานศึกษา
ขั้นพื้นฐาน.วารสารสุทธิปริทัศน์. 84 (27),7-27
วิโรจน์สารรัตนะ. (2548). ผู้บริหารโรงเรียนสามมิติการพัฒนาวิชาชีพสู่ความเป็นผู้บริหารที่มี
ประสิทธิผล. พิมพ์ครั้งที่ 5. กรุงเทพฯ: ทิพย์วิสุทธิ์.
สถาบันทดสอบทางการศึกษาแห่งชาติ (องค์การมหาชน). (ม.ป.ป). O–NET ชี้วิกฤตการศึกษาไทย
ภาค 2. กรุงเทพฯ. วี.ที.ซี คอมมิวนิเคชั่น
สถาบันส่งเสริมการสอนวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี, กระทรวงศึกษาธิการม และองค์การเพื่อความ
ร่วมมือทางเศรษฐกิจและการพัฒนา. (2558). สรุปผลการประเมิน PISA 2015
วิทยาศาสตร์ การอ่าน และคณิตศาสตร์. กรุงเทพฯ.
สิทธิพร นิยมศรีสมศักดิ์. (2556). การศึกษานาร่องโดยการสัมภาษณ์ผู้บริหารโรงเรียน ที่เป็นนิสิต
ปริญญาโทการบริหารการศึกษา. คณะศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยบูรพา.
สานักงานเลขาธิการสภาการศึกษา.(2557).สภาวการณ์การศึกษาไทยในเวทีโลก ปี 2557.
กรุงเทพฯ: พริกหวานกราฟฟิค

ดาวน์โหลด

เผยแพร่แล้ว

2020-02-29

รูปแบบการอ้างอิง

วงษ์กันยา น. . (2020). ภาวะผู้นำทางวิชาการของผู้บริหารสถานศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่ การศึกษามัธยมศึกษา. วารสาร มจร สังคมศาสตร์ปริทรรศน์, 6(2-01), 359–370. สืบค้น จาก https://so03.tci-thaijo.org/index.php/jssr/article/view/240707