ปรากฎการณ์นักร้องกับผลสะเทือนทางการเมืองจากระบอบตุลาการภิวัฒน์ หลัง พ.ศ. 2549 – 2563

บทคัดย่อ

บทความวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์ 1. ศึกษาบทบาทและลักษณะของผู้ร้องเรียนในปรากฏการณ์ทางการเมืองที่เกิดขึ้นภายหลัง พ.ศ. 2549-2563 2. ศึกษาถึงลักษณะผลสะเทือนจากการร้องเรียนในปรากฏการณ์ทางการเมืองที่เกิดขึ้นภายหลังปี พ.ศ. 2549-2563 เป็นการศึกษาวิจัยในเชิงพรรณนา (Descriptive Research) โดยใช้วิธีการศึกษาจากเอกสาร (Documentary Research)

ผลการศึกษาพบว่า 1. ลักษณะและบทบาทของผู้ร้องเรียนสามารถแบ่งได้สามกลุ่มดังนี้ หนึ่งผู้ร้องเรียนเฉพาะฝ่ายอำนาจรัฐ สองผู้ร้องเรียนทั้งฝ่ายรัฐและฝ่ายคู่ตรงข้ามของรัฐ และสามผู้ร้องเรียนต่อฝ่ายตรงข้ามกับจุดยืนทางการเมืองของตนเอง โดยลักษณะและบทบาทของผู้ร้องเรียนในกลุ่มที่ 1 และกลุ่มที่ 2 เป็นการทำหน้าที่ตรวจสอบอำนาจรัฐซึ่งเป็นการช่วยให้สังคมตื่นรู้ในประเด็นทางการเมือง ซึ่งเปรียบเสมือนการทำหน้าที่ในการมีส่วนร่วมในฐานะพลเมืองในระบอบประชาธิปไตย (Political Participation) ซึ่งแตกต่างกับลักษณะของผู้ร้องเรียนในกลุ่มที่ 3 ที่เป็นการบิดผันสิทธิตามกฎหมายเพื่อประโยชน์ส่วนตน เพื่อให้สถาบันทางการเมืองใช้กฎเกณฑ์ ระเบียบ ข้อบังคับ ซึ่งจะส่งผลให้เกิดประโยชน์แก่ตนเองในท้ายที่สุด 2. ผลสะเทือนทางการเมืองที่เกิดจากกลุ่มที่หนึ่งและสองก่อให้เกิดกระแสความตื่นตัวทางการเมือง นำไปสู่การตรวจสอบผู้ใช้อำนาจรัฐในประเด็นต่าง ๆ และเป็นการแสดงออกถึงหน้าที่ของปวงชนชาวไทยในรัฐธรรมนูญ โดยผลสะเทือนจากกลุ่มที่สามได้กลายเป็นปัจจัยในการสนับสนุนกระบวนการตุลาการภิวัตน์ ซึ่งไม่ได้เป็นการพิทักษ์รัฐธรรมนูญและประชาธิปไตย แต่เป็นการบิดผันให้อำนาจตุลาการเข้าแทรกแซงอำนาจจากกระบวนการทางการเมือง