รัฐในโลกไร้พรมแดน : การบริหารจัดการภาครัฐในยุคโลกาภิวัตน์

ผู้แต่ง

  • รัฐชญา วัฒนกุล นักวิชาการอิสระ

คำสำคัญ:

โลกไร้พรมแดน, การบริหารจัดการภาครัฐ, ยุคโลกาภิวัตน์

บทคัดย่อ

บทความนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อวิเคราะห์การเปลี่ยนแปลงบทบาทของรัฐในยุคโลกาภิวัตน์และเสนอแนวทางการบริหารจัดการภาครัฐที่เหมาะสมสำหรับโลกไร้พรมแดน ผลการวิเคราะห์พบว่า รัฐต้องเผชิญกับความท้าทายสำคัญ 5 ประการ คือ อำนาจอธิปไตยที่ถูกท้าทายจากองค์กรระหว่างประเทศและบริษัทข้ามชาติ ปัญหาระดับโลกที่ซับซ้อนและไร้พรมแดนเช่นโลกร้อนและโรคระบาด ความผันผวนทางเศรษฐกิจที่ควบคุมยากจากการเชื่อมโยงกันทั่วโลก การปฏิวัติดิจิทัลและภัยคุกคามไซเบอร์ที่เพิ่มขึ้น และความคาดหวังของประชาชนที่สูงขึ้นในยุคข้อมูลข่าวสาร การศึกษาเสนอแนวทางการบริหารจัดการภาครัฐ 5 ประการ คือ การเปิดกว้างและสร้างความร่วมมือกับทุกภาคส่วน การใช้เทคโนโลยีและนวัตกรรมเพื่อพัฒนารัฐบาลดิจิทัล การเสริมสร้างธรรมาภิบาลและความโปร่งใส การพัฒนาทรัพยากรมนุษย์ภาครัฐให้มีทักษะแห่งอนาคต และการปรับตัวเชิงรุกและยืดหยุ่น นอกจากนี้ ยังนำเสนอองค์ความรู้ใหม่ 2 แนวคิด คือ รัฐบาลเสมือนจริงที่ขยายการบริการสู่ Metaverse และการบริหารจัดการแบบพลวัตด้วยข้อมูลที่ใช้ AI วิเคราะห์ข้อมูลแบบเรียลไทม์ ผลการศึกษาชี้ให้เห็นว่าการบริหารจัดการภาครัฐในยุคโลกาภิวัตน์จำเป็นต้องผสานเทคโนโลยีขั้นสูงเข้ากับการบริหารจัดการเชิงกลยุทธ์เพื่อสร้างรัฐที่ฉลาด ยืดหยุ่น และยั่งยืน

เอกสารอ้างอิง

กฤชวรรธน์ โล่ห์วัชรินทร์. (2565). รัฐประศาสนศาสตร์ : แนวคิดเพื่อการจัดการปกครองสาธารณะในศตวรรษที่ 21. ขอนแก่น: มหาวิทยาลัยขอนแก่น.

จารุวรรณ ประวันเน. (2563). กระบวนการเปลี่ยนแปลงสู่ความเป็นเมืองอัจฉริยะ : กรณีศึกษาเทศบาลนครขอนแก่น. วารสารการบริหารท้องถิ่น, 13(3), 267-284.

ฉัฐวัฒน์ ชัชณฐาภัฏฐ์. (2567). รัฐประศาสนศาสตร์ยุคใหม่. วารสารสถาบันวิจัยพิมลธรรม, 11(2), 205-216.

ติน ปรัชญาพฤทธิ์. (2553). รัฐประศาสนศาสตร์เปรียบเทียบ เครื่องมือในการพัฒนาประเทศ. กรุงเทพฯ: อินทภาษ.

บุญทัน ดอกไธสง. (2565). รัฐประศาสนศาสตร์เปลี่ยนโลก 2. พระนครศรีอยุธยา: มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.

บุญเลิศ ไพรินทร์. (2556). รัฐประศาสนศาสตร์ แนวคิด ทฤษฎี และวิธีปฏิบัติ. กรุงเทพฯ: เอส. พี. เอ เจริญผล.

ปิยะนุช เงินคล้าย. (2562). นโยบายสาธารณะ. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยรามคำแหง.

วรรณมาฆะ เกษรดอกไม้ และธนวัฒน์ พิมลจินดา. (2567). แผนยุทธศาสตร์ชาติ 20 ปี การนำไปปฏิบัติที่ประสบความสำเร็จของเทศบาลนครนครสวรรค์. วารสารศิลปการจัดการ, 8(4), 645-661.

วุฒิชัย วงค์ปัญโญ และคณะ. (2567). กลยุทธ์การบริหารจัดการภาครัฐอัจฉริยะขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น จังหวัดนครราชสีมา. วารสารวิชาการเครือข่ายบัณฑิตศึกษา มหาวิทยาลัยราชภัฏภาคเหนือ, 14(2), 88-106.

สำนักงานส่งเสริมเศรษฐกิจดิจิทัล. (2564). การส่งเสริมเมืองอัจฉริยะ. กรุงเทพฯ: สำนักงานส่งเสริมเศรษฐกิจดิจิทัล.

สุดารัตน์ อมรวิไลกุล และคณะ. (2567). แนวทางการส่งเสริมการพัฒนาคุณภาพการบริหารจัดการภาครัฐ ของสำนักงานศึกษาธิการภาค 1-18. วารสาร มจร เพชรบุรีปริทรรศน์, 7(2), 207-220.

โสภารัตน์ จารุสมบัติ. (2562). พลิกภาครัฐสู่การบริหารจัดการยุคใหม่. ปทุมธานี: มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.

Hersey, P. et al. (2001). Management of Organizational Behavior: Leading Human Resources. New Jersey: Prentice Hall.

ดาวน์โหลด

เผยแพร่แล้ว

2025-12-25

รูปแบบการอ้างอิง

วัฒนกุล ร. (2025). รัฐในโลกไร้พรมแดน : การบริหารจัดการภาครัฐในยุคโลกาภิวัตน์. วารสาร มจร สังคมศาสตร์ปริทรรศน์, 14(6), 254–263. สืบค้น จาก https://so03.tci-thaijo.org/index.php/jssr/article/view/292431