การวิเคราะห์องค์ประกอบเชิงยืนยันของการบริหารคุณภาพทั่วทั้งองค์กรของโรงเรียนสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาในภาคตะวันออกเฉียงเหนือของประเทศไทย
คำสำคัญ:
การบริหารคุณภาพทั่วทั้งองค์กร, การวิเคราะห์องค์ประกอบเชิงยืนยัน, โรงเรียนประถมศึกษาบทคัดย่อ
บทความวิจัยนี้มีเพื่อวิเคราะห์องค์ประกอบเชิงยืนยันการบริหารคุณภาพทั่วทั้งองค์กรของโรงเรียน สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษา ในภาคตะวันออกเฉียงเหนือของประเทศไทย เป็นการวิจัยเชิงปริมาณ กลุ่มตัวอย่าง ได้แก่ ผู้บริหารโรงเรียนและครู จำนวน 597 คน เลือกโดยใช้การสุ่มแบบหลายขั้นตอน เครื่องมือการวิจัย คือ แบบสอบถาม สถิติที่ใช้ ได้แก่ ความถี่ ร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และการวิเคราะห์องค์ประกอบเชิงยืนยัน
ผลการวิจัยพบว่า โมเดลการวัดการประยุกต์ใช้การบริหารคุณภาพทั่วทั้งองค์กรของโรงเรียน สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษา ในภาคตะวันออกเฉียงเหนือของประเทศไทย ประกอบด้วย 4 องค์ประกอบ ได้แก่ การสร้างความพึงพอใจต่อผู้รับบริการ
การพัฒนาทรัพยากรบุคคล การวางแผนกลยุทธ์ และภาวะผู้นำ มีความสอดคล้องกับข้อมูลเชิงประจักษ์ โดยค่าไค-สแควร์ไม่มีนัยสำคัญทางสถิติ ไค-สแควร์สัมพัทธ์=1.20 ดัชนีระดับความเหมาะสมพอดี=0.98 ดัชนีวัดระดับความเหมาะสมที่ปรับแก้แล้ว=0.95 ดัชนีวัดระดับวัดระดับความเหมาสมพอดีเปรียบเทียบ=0.99 ดัชนีรากกำลังที่สองเฉลี่ยของเศษ=0.0) และดัชนีรากกำลังที่สองของความคลาดเคลื่อนในการประมาณค่า=0.01
เอกสารอ้างอิง
กฤติกานต์ ไกลยา. (2560). การบริหารคุณภาพทั้งองค์กรในศูนย์พัฒนาเด็กเล็ก สังกัด องค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น จังหวัดขอนแก่น. วารสารศึกษาศาสตร์ ฉบับวิจัย บัณฑิตศึกษา มหาวิทยาลัยขอนแก่น, 11(3), 13-24.
กัมปนาท คำอ่อน. (2566). ความสัมพันธ์ระหว่างภาวะผู้นำในศตวรรษที่ 21 กับการบริหารคุณภาพองค์กร (TQM) ของผู้บริหารสถานศึกษาสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษาพิจิตร. วารสารวิจยวิชาการ, 5(4), 133-146.
กิติศักดิ์ พลอยพานิชเจริญ. (2557). TQM การบริหารเพื่อคุณภาพโดยรวม. กรุงเทพฯ: ส.ส.ท.
ชิษณุพงศ์ ทองพวง. (2557). องค์ประกอบการบริหารคุณภาพทั่วทั้งองค์การของมหาวิทยาลัยเอกชนในไทย. วารสารวิชาการบัณฑิตวิทยาลัยสวนดุสิต, 10(2), 121-134.
ณัฐภัทร์ ขิงโพธิ์. (2562). องค์ประกอบและตัวบ่งชี้การบริหารคุณภาพการศึกษาสู่ความ เป็นเลิศของโรงเรียนสังกัดองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นในภาคตะวันออกเฉียงเหนือตอนล่าง. วารสารชุมชนวิจัย, 13(1), 140-153.
ณิรดา เวชญาลักษณ์. (2563). ภาวะผู้นำทางการบริหาร. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ธนัทฐ์อร วงศ์ปัญญาพสิน และอุทัย เลาหวิเชียร. (2566). การจัดการคุณภาพทั่วทั้งองค์การและผลการปฏิบัติงานในองค์การภาครัฐของไทย. วารสารรามคำแหง ฉบับรัฐประศาสนศาสตร์, 6(1). 40-87.
บุญชม ศรีสะอาด. (2560). การวิจัยเบื้องต้น (พิมพ์ครั้งที่ 10). กรุงเทพฯ: สุวีริยาสาส์น.
ภัททิรา ประทุมมา. (2564). สภาพและปัญหาการบริหารแบบมุ่งคุณภาพทั้งองค์กรของผู้บริหารศูนย์การศึกษานอกระบบและการศึกษาตามอัธยาศัย อำเภอเดชอุดม จังหวัดอุบลราชธานี. วารสารนวัตกรรมการศึกษาและการวิจัย, 5(2), 455-466.
มลธิดา อุบลรัตน์. (2566). การวางแผนกลยุทธ์เพื่อพัฒนาการท่องเที่ยวบนรากฐานของเศรษฐกิจชีวภาพฝ่าวิกฤตการระบาดของโรคติดเชื้อไวรัสโคโรนา 2019. วารสารมหาวิทยาลัยพายัพ, 31(1), 134-150.
รัตนาภรณ์ รักษ์ตัว. (2562). การบริหารคุณภาพทั่วทั้งองค์กรในสถานศึกษาตามความคิดของผู้บริหารและครูผู้สอนในสถานศึกษาสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษาเขต 8. วารสารมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏสวนสุนันทา, 2(2), 74-88.
วาโร เพ็งสวัสดิ์. (2565). การวิจัยทางการบริหารการศึกษา : แนวคิดและการประยุกต์ใช้.สกลนคร: มหาวิทยาลัยราชภัฏสกลนคร.
สานนท์ ด่านภักดี. (2558). แบบจำลองการบริหารจัดการเทศบาลตามการจัดการคุณภาพทั่วทั้งองค์กร. วารสารสังคมศาสตร์วิชาการ, 8(2), 151-164.
สิทธิชัย เวศสุวรรณ. (2558). การวิเคราะห์องค์ประกอบของการพัฒนารูปแบบการบริหารคุณภาพองค์กรในสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษา. วารสารวิทยาการวิจัยและวิทยาการปัญญา, 13(1), 94-107.
อรวรรณ นิ่มตลุง และนันทิยา ทองหล่อ. (2568). บทบาท PISA ในการส่งเสริมสมรรถนะการอยู่ในสังคมโลกของนักเรียนไทยสู่การพัฒนาการศึกษาอย่างยั่งยืน. Journal of Buddhist Education and Research, 11(1), 141-152.
อุดมศักดิ์ ชมสุข. (2562). การบริหารคุณภาพทั่วทั้งองค์การเพื่อปรับปรุงผลิตภาพของการผลิตในองค์กร. วารสารนักบริหาร, 39(2), 84-95.
Diamantopoulos & Sigguaw. (2000). Introducing LISREL: A Guide for the Uninnitiated. London: Sage Publications.
Hair J. F. et al. (2006). Multivariate data analysis (6th ed.). New Jersey: Pearson Prentice Hall.
Kline, R. B. (2005). Principles and practice of structural equation modeling. New York, NY: Guilford Press.
ดาวน์โหลด
เผยแพร่แล้ว
รูปแบบการอ้างอิง
ฉบับ
ประเภทบทความ
สัญญาอนุญาต
ลิขสิทธิ์ (c) 2025 วารสาร มจร สังคมศาสตร์ปริทรรศน์
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
เพื่อให้เป็นไปตามกฎหมายลิขสิทธิ์ ผู้นิพนธ์ทุกท่านต้องลงลายมือชื่อในแบบฟอร์มใบมอบลิขสิทธิ์บทความให้แก่วารสารฯ พร้อมกับบทความต้นฉบับที่ได้แก้ไขครั้งสุดท้าย นอกจากนี้ ผู้นิพนธ์ทุกท่านต้องยืนยันว่าบทความต้นฉบับที่ส่งมาตีพิมพ์นั้น ได้ส่งมาตีพิมพ์เฉพาะในวารสาร มจร สังคมศาสตร์ปริทรรศน์ เพียงแห่งเดียวเท่านั้น หากมีการใช้ภาพหรือตารางหรือเนื้อหาอื่นๆ ของผู้นิพนธ์อื่นที่ปรากฏในสิ่งตีพิมพ์อื่นมาแล้ว ผู้นิพนธ์ต้องขออนุญาตเจ้าของลิขสิทธิ์ก่อน พร้อมทั้งแสดงหนังสือที่ได้รับการยินยอมต่อบรรณาธิการ ก่อนที่บทความจะได้รับการตีพิมพ์ หากไม่เป็นไปตามข้อกำหนดเบื้องต้น ทางวารสารจะถอดบทความของท่านออกโดยไม่มีข้อยกเว้นใดๆ ทั้งสิ้น
