A STUDY OF SIGNIFICANT PUBLIC AREAS IN TRADITIONAL COMMERCIAL AREAS OF WATERFRONT COMMUNITIES IN THE MAE KLONG BASIN FOCUSING ON RATCHABURI AND SAMUT SONGKHRAM PROVINCES

Authors

  • Theerada Rongrat Rajamangala University of Technology Rattanakosin

Keywords:

Floating market, Public space, Water Community

Abstract

This research paper aims to study the nature of the area, analyze public spaces that are significant to the floating market. Public Space Usage Patterns Expectations for future changes, as well as propose ways to develop and improve public spaces. The research uses a qualitative and exploratory integration method, with the content divided into two parts: data collection and interviewing users in six major floating markets, namely Bang Noi Floating Market. Bang Nok Khwaek Floating Market Amphawa Floating Market Tha Kha Floating Market, RomBoor Floating Market and Pratunam Floating Market, and an in-depth study of the floating market are stagnant by collecting data and group interviews at sam district floating market.

The results showed that traditional commercial areas were operating and sluggish floating markets were shifted roles to promote tourism. Public spaces significant to the traditional floating market include: New religious sites and commercial sites linked to the former floating market area, which promotes the community economy. Public spaces significant to the restored original floating market and applied floating market include: Waterfront promenades, waterfront areas and multipurpose courtyard areas for commercial activities Users expect the development of public spaces that take into account the role and identity of each area. Key approaches to the development and improvement of public spaces of the floating market include: Improving physical appearance and environment Activity management and management of public areas and services focused on promoting tourism, the economy, communities and culture.

References

กฤตพร ห้าวเจริญ. (2555). กระบวนการเกิดและการเปลี่ยนแปลงของตลาดชุมชนริมน้ำบริเวณลุ่มน้ำท่าจีน. กรุงเทพฯ: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

กุลธิดา สุริยะวรรณากูล. (2557). แนวทางการบริหารจัดการพื้นที่สาธารณะของตลาดน้ำอัมพวา. ปทุมธานี: คณะสถาปัตยกรรมศาสตร์และการผังเมือง มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.

ชนิธิกาญจน์ จีนใจตรง, และ กฤตพร ห้าวเจริญ. (2563). ภูมิทัศน์วัฒนธรรมของชุมชนดั้งเดิมจังหวัดสมุทรสงคราม. วารสารวิชาการคณะสถาปัตยกรรมศาสตร์ สจล., 31(2), 17-33.

ไทยโพสต์. (2561). ชวนเที่ยวนอกกรอบ ปลุกกระแสเมืองรองไฮซีซัน. สืบค้น 13 พฤศจิกายน 2564, จาก https://www.thaipost.net/main/detail/23237

พรชัย ปานรัตน์. (2564, สิงหาคม). ตัวแทนผู้ค้าชุมชนวัดเพลง [บทสัมภาษณ์].

สุธาสินี สารประสิทธิ์. (2559). ลักษณะพื้นที่กึ่งสาธารณะและพื้นที่สาธารณะที่แสดงถึงอัตลักษณ์ชุมชนอัมพวา จังหวัดสมุทรสงคราม. กรุงเทพฯ: ภาควิชาการออกแบบและวางผังชุมชนเมือง มหาวิทยาลัยศิลปากร.

อรุณวรรณ ศิริวชิราภรณ์. (2550). ปัจจัยที่มีผลต่อการดำรงอยู่ของการตั้งถิ่นฐานดั้งเดิมของชุมชนคลองวัดประดู่. กรุงเทพฯ: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

Jan Gehl. (2013). How to study public life. Chichester, Washinton, DC: Island Press.

Matthew Carmona, at el. (2003). Public Places Urban Spaces. Oxford: Architectural Press

Downloads

Published

2022-06-02

How to Cite

Rongrat, T. (2022). A STUDY OF SIGNIFICANT PUBLIC AREAS IN TRADITIONAL COMMERCIAL AREAS OF WATERFRONT COMMUNITIES IN THE MAE KLONG BASIN FOCUSING ON RATCHABURI AND SAMUT SONGKHRAM PROVINCES. Journal of MCU Social Science Review, 11(3), 365–382. Retrieved from https://so03.tci-thaijo.org/index.php/jssr/article/view/260493