SUCCESSFUL ENVIRONMENTAL MANAGEMENT AMONG BUDDHIST MONKS IN THE NORTHEAST OF THAILAND

Authors

  • Phongphat Maijandee Mahidol University
  • Kampanad Bhaktikul Mahidol University
  • Kulvadee Kansuntisukmongkol Mahidol University

Keywords:

Environmentalist monks, Traditional ecological knowledge, Environmental management and conservation models

Abstract

This research has its objectives to study the models of environmental management and conservation among Buddhist environmentalist monks in the northeastern region, and proposes the models and the approaches for successful management and conservation. The study employed qualitative research approach with documentary research and in-depth interview with purposive samples of nine environmentalist monks in nine provinces of the northeastern region. Conceptual framework to analyze traditional ecological knowledge of Berkes was applied in this research.

The results found that 1. all nine monks’ models of management and conservation were based on (1) integrating knowledge of area context, Buddhist knowledge, and environmental knowledge, (2)operating environmental management and conservation activities to cover all dimensions, (3) relying on the cost of faith to build partnerships with stakeholders, and (4) having holistic worldview with system thinking. The model of successful environmental management and conservation of which its components included (1) integrating knowledge, (2) implementing activities covering all dimensions, (3) applying the dharma principles in leading the network, and (4) thinking in a connected way on the basis of nature, along with supporting factors in regard to the monk's desirable attributes and participation of those involved in environmental management and conservation.

References

กุลวดี แก่นสันติสุขมงคล. (2555). กลไกการขับเคลื่อนการปรับตัวของชุมชนต่อการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศ : กรณีศึกษาเปรียบเทียบเครือข่ายลุ่มน้ำปะเหลียน จังหวัดตรัง และเครือข่ายลุ่มน้ำประแส จังหวัดระยอง. กรุงเทพฯ: สำนักงานกองทุนสนับสนุนการวิจัย.

จำนงค์ ทองประเสริฐ. (2527). การประยุกต์ศาสนาและปรัชญาเพื่อการพัฒนาชีวิต และสังคมไทย. กรุงเทพฯ: ศักดิโสภาการพิมพ์.

ปิ่นแก้ว เหลืองอร่ามศรี. (2548). คนกับป่า : มุมมองจากรากหญ้า. เชียงใหม่: สถาบันวิจัยสังคมมหาวิทยาลัยเชียงใหม่.

พระธรรมปิฎก (ป. อ. ปยุตฺโต). (2546). พจนานุกรมพุทธศาสตร์ ฉบับประมวลศัพท์. กรุงเทพฯ: มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.

พระราชวรมุนี (ป. อ. ปยุตฺโต). (2527). พุทธธรรม. กรุงเทพฯ: สุขภาพใจ.

พินิจ ลาภธนานนท์. (2549). กระบวนการเปลี่ยนแปลงทางสังคมกับการเปลี่ยนแปลงบทบาทการพัฒนาการของพระสงฆ์นักพัฒนาในภาคอีสาน. กรุงเทพฯ: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

สมบูรณ์ สุขสำราญ. (2530). พุทธศาสนากับการเปลี่ยนแปลงทางการเมืองและสังคม. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

สายชล ปัญญชิต และพฤทธิ์ ศุภเศรษฐศิริ. (2562). ภูมิปัญญากับการพัฒนา: บทวิเคราะห์ว่าด้วยการบวชป่าเพื่อการพัฒนาอย่างยั่งยืน. วารสาร มจร สังคมศาสตร์ปริทรรศน์, 8(1), 253-263.

สมภาร พรมทา. (2547). กิน : มุมมองของพุทธศาสนา. กรุงเทพฯ : โครงการเผยแพร่ผลงานวิชาการ คณะอักษรศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

Berger, P. L., et al. (2008). Religious America, Secular Europe? A Theme and Variations. Aldershot: Ashgate.

Berkes, F., & Folke, C. (edited). (2000). Linking Social and Ecological Systems: Management Practices and Social

Mechanisms for Building Resilience. United Kingdom: Cambridge University Press.

Christensen, R. Scott. (1991). The Politics of Democratization in Thailand: State and Society Since 1932. Bangkok: Thailand Development Research Institute.

Craig, J. R. (1994). Predicaments of Modern Thai History. Southeast Asia Research, 2(1), 64-90.

Crosby, K. (2013). Theravada Buddhism: Continuity, Diversity, and Identity. Chichester: Wiley-Blackwell.

Danforth, J. (2015). The Relevance of Religion: How Faithful People Can Change Politics. Random House; First Edition.

England, P. (1996). Seeing Forests for Trees: Environment and environmentalism in Thailand. Chiang Mai: Silkworm Books.

Ishii, Y. (1986). Sangha, State, and Society: Thai Buddhism in History. Translated by Peter Hawkes, Monograph of the Center for Southeast Asian Studies, Kyoto University. Honolulu: The University of Hawaii Press.

Laird, J. (2000). Money politics, globalization, and crisis: The case of Thailand. Singapore: Graham Brash.

Pasuk, P., & Chris, B. (1998). Thailand’s Boom and Bust. Chiang Mai: Silkworm Books.

Sacks, H. J. (2011). The Great Partnership: Science, religion, and the search for meaning. New York, NY: Schocken Books.

Tambiah, S. J. (1976). World Conqueror and World Renouncer: A Study of Buddhism and Polity in Thailand against a Historical Background. Cambridge.

Downloads

Published

2022-02-23

How to Cite

Maijandee, P. ., Bhaktikul, K. ., & Kansuntisukmongkol, K. . (2022). SUCCESSFUL ENVIRONMENTAL MANAGEMENT AMONG BUDDHIST MONKS IN THE NORTHEAST OF THAILAND. Journal of MCU Social Science Review, 11(1), 361–377. Retrieved from https://so03.tci-thaijo.org/index.php/jssr/article/view/257769