THE DEVELOPMENT OF MULTICULTURAL PARADIGMS AND UNDERSTAND FOR PEACEFUL COEXISTENCE

Authors

  • Rattiya Nua-amnat Mahachulalongkornrajavidyalaya University
  • Akkaradecha Brahmakappa Mahachulalongkornrajavidyalaya University
  • PhramahaHai Thammamethee Mahachulalongkornrajavidyalaya University
  • Jaroonsak Soonthondachar Mahachulalongkornrajavidyalaya University

Keywords:

Paradigms, Multicultural, Peaceful Coexistence

Abstract

Objectives of this Action research were to develop and propose the guideline of the development of multicultural paradigms and understanding for peaceful coexistence. Methodology was the qualitative research, collected data interviewing 96 core group of leader and policy levels and documentary research. Action research by development of multicultural paradigms and understanding for peaceful coexistence for everybody of multicultural activity by A-I-C technique and evaluated by AAR technique

Findings were as follows: 1. The development of multicultural paradigms and understanding for peaceful coexistence must be carried out in 5 dimensions: 1) prevention of mutual misunderstanding 2) creating equality, fairness and solidarity 3) recognition and respect for individual differences 4) Promotion of honesty, honesty and self-sacrifice for the common good 5) support of coexistence based on differences but not divisibility. And 2. The guideline of development of multicultural paradigms and understanding for peaceful coexistence was that everybody should encouraged according to the 10 commandments: 1) adherence to religious teachings 2) value and respect dignity and humanity 3) recognition and respect for differences between individuals 4) respect for human rights 5) equality and justice 6) maintaining the interests of the public 7) consciousness, volunteerism and public mind 8) duties responsible 9) critical verbal and opinion expression and 10) resolving conflicts in a peaceful manner.

References

จุฑาทิพย์ ภัทราวาท. (2553). การวิจัยเชิงปฏิบัติการแบบมีส่วนร่วม. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์.

พระมหานภดล ปุญฺญสุวฑฺฒโก. (2560). การอยู่ร่วมกันของคนในสังคมพหุวัฒนธรรม: กรณีศึกษาชุมชนเขตบางรัก กรุงเทพมหานคร (รายงานการวิจัย). พระนครศรีอยุธยา: สถาบันวิจัยพุทธศาสตร์.

พระมหามงคลกานต์ ฐิตธมฺโมและคณะ. (2562). การอยู่ร่วมกันของคนในสังคมพหุวัฒนธรรมในประเทศไทยกรณีศึกษาสังคมพหุวัฒนธรรมในอำเภอเมือง จังหวัดเชียงใหม่. วารสารมหาจุฬาวิชาการ, 6(2), 46-59.

พระราชรัตนสุธี (ขวัญรัก เกษรบัว). (2563). วิเคราะห์ความสัมพันธ์ของภาครัฐ เครือข่ายทางสังคม และองค์กรชุมชนกับการขับเคลื่อนการพัฒนาเชิงพื้นที่สี่แยกอินโดจีน. วารสารวิจยวิชาการ, 3(3), 1-12.

ลำพอง กลมกูล. (2561). พหุวัฒนธรรมทางศาสนากับแนวทางการอยู่ร่วมกันของจีนและมลายู: กรณีศึกษาประเทศบรูไน. วารสารโพธิวิจัย มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ, 2(2), 76-90.

วันชัย วัฒนศัพท์. (2550). ความขัดแย้ง: หลักการและเครื่องมือแก้ปัญหา (พิมพ์ครั้งที่ 3). นนทบุรี: สถาบันพระปกเกล้า.

วาสนา พิทักษ์ธรรม และคณะ. (2559). การอยู่ร่วมกันอย่างสันติสุขที่ยั่งยืนในสังคมพหุวัฒนธรรม กรณีศึกษา องค์การบริหารส่วนตำบลกระโด อำเภอยะรัง จังหวัดปัตตานี. อุบลราชธานี: มหาวิทยาลัยราชธานี.

Filley, A. C. (1975). Interpersonal Conflict Resolution. Glenview, Illinois: Scott Foresman.

Galtung, J. (1996). Peace by Peaceful Means: Peace and Conflict, Development and Civilization. London: SAGE Publications Ltd.

Shaffer, L. F., & Shoben, E. J. (1965). The Psychology of Adjustment. Boston: Houghton Miffin.

Downloads

Published

2022-02-24

How to Cite

Nua-amnat, R., Brahmakappa, A. ., Thammamethee , P. ., & Soonthondachar, J. . (2022). THE DEVELOPMENT OF MULTICULTURAL PARADIGMS AND UNDERSTAND FOR PEACEFUL COEXISTENCE. Journal of MCU Social Science Review, 11(1), 212–226. Retrieved from https://so03.tci-thaijo.org/index.php/jssr/article/view/253984