A MODEL OF THE MONK HEALTH CARE MANAGEMENT ACCORDING TO MONK HEALTH CHARTER IN PHICHIT PROVINCE

Authors

  • Phrapalad Thasanapol Khamajaro Mahachulalongkornrajavidyalaya University
  • Phraudomsittinayok (Kampol Kunangkaro) Mahachulalongkornrajavidyalaya University
  • Phrapalad Raphin Buddhisaro Mahachulalongkornrajavidyalaya University

Keywords:

National Sangha Health Constitution, health management service, Sangha Administration

Abstract

This research aims to (1) to study the condition of obstacles Problems in monk health management according to the National Sangha Health Statute of Monks in Phichit Province. (2) To study the process of monks health management according to the National Sangha Health Constitution of the monks in Phichit Province. (3) To present the monk health management model according to the National Monks Health Constitution of the monks in Phichit Province. With a mixed research protocol, The qualitative research collected data from 18 key informants/person by in-depth interview method. Data were analyzed by descriptive and quantitative research. Data were collected by questionnaires from the sample group. 395 monks in Phichit province.

The results showed that Sangha health management model were 1. The management system. The Sangha created a learning system to create personnel to provide up-to-date health knowledge of monks. 2. Health manpower. The Sangha promoted monks within own monasteries who had knowledge understanding of the public health service system. 3. Information. The Sangha had managed communication system with technology. 4. Medical technology. The Sangha encouraged monks’ volunteers had knowledge. 5. Health expenses. The Sangha coordinated with local administrative organizations and communities for health promotion activities 6. Leadership and Governance. The Sangha is open to society and community to participate in creating health in all dimensions. 7. Community health system. The Sangha Council coordinated with the network of monks for society. as well as a network of other Buddhist organizations.

References

ณัฐวดี จิตรมานะศักดิ์. (2556). พฤติกรรมส่งเสริมสุขภาพสำหรับพระสงฆ์. วารสารวิทยาศาสตร์ และเทคโนโลยีมหาวิทยาลัยราชภัฏพระนคร, 3(3), 8.

พระมหากฤษฎา กิตฺติโสภโณ. (2561). เทคนิคการใช้สถิติเพื่อการวิจัย. พระนครศรีอยุธยา: มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.

พระมหาอภิวัชร์ อภิวชฺชโร. (2564). คุณภาพชีวิตของประชาชนตามแนวโครงการหมู่บ้านรักษาศีล 5 ของชุมชนหนองจอก อำเภอท่ายาง จังหวัดเพชรบุรี. วารสารสหวิทยาการนวัตกรรม, 4(2), 46-60.

พระราชสิทธิเวที (วิรัช วิโรจโน). (2562). การวิเคราะห์สถานการณ์สุขภาวะตามหลักภาวนา 4 ของพระสงฆ์ในจังหวัดพิจิตร. วารสาร มจร สังคมศาสตร์ปริทรรศน์, 8(3), 15-16.

พระเอกลักษณ์ อชิตโตและคณะ. (2564). เครือข่ายพระสงฆ์สาธารณะสงเคราะห์ของหลวงพ่อแดง นนฺทิโย: กับการช่วยเหลือประชาชนในพื้นที่น้ำท่วมจังหวัดชัยภูมิ นครราชสีมา พระนครศรีอยุธยา. วารสารพุทธนวัตกรรมและการจัดการ, 4(2), 57-68.

มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย. (2539). พระไตรปิฎกฉบับภาษาไทย ฉบับมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.

สำนักงานคณะกรรมการสุขภาพแห่งชาติ (สช.). (2560). ธรรมนูญสุขภาพพระสงฆ์แห่งชาติ พุทธศักราช 2560. นนทบุรี: บริษัท โอ.เอส. พริ้นติ้ง เฮาส์ จำกัด.

Downloads

Published

2022-02-23

How to Cite

Khamajaro, P. T. ., (Kampol Kunangkaro), P. ., & Buddhisaro , P. R. . (2022). A MODEL OF THE MONK HEALTH CARE MANAGEMENT ACCORDING TO MONK HEALTH CHARTER IN PHICHIT PROVINCE. Journal of MCU Social Science Review, 11(1), 280–290. Retrieved from https://so03.tci-thaijo.org/index.php/jssr/article/view/253818