การพัฒนาการบริหารจัดการเพื่อการพัฒนาชุมชน ของหน่วยอบรมประชาชนประจำตำบลในจังหวัดพิจิตร

พระครูวิวิธธวัชชัย  วรปุญฺโญ; พระสุธีวีรบัณฑิต  (โชว์ ทสฺสนีโย); พระมหากฤษฎา   กิตฺติโสภโณ

ผู้แต่ง

พระครูวิวิธธวัชชัย วรปุญฺโญ มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย
พระสุธีวีรบัณฑิต (โชว์ ทสฺสนีโย) มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย
พระมหากฤษฎา กิตฺติโสภโณ มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย

คำสำคัญ:

การพัฒนาการบริหารจัดการ, การพัฒนาชุมชน, หน่วยอบรมประชาชนประจำตำบล

บทคัดย่อ

บทความวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์ เพื่อศึกษาสภาพทั่วไป ศึกษาองค์ประกอบ และการบริหารจัดการเพื่อการพัฒนาชุมชน เป็นการวิจัยแบบผสานวิธี เก็บข้อมูลด้วยแบบสอบถาม จากประชาชนในพื้นที่จังหวัดพิจิตรได้ 399 คน โดยใช้เครื่องมือที่ใช้เป็นแบบสอบถามวิเคราะห์ข้อมูล การวิจัยเชิงคุณภาพเลือกแบบเจาะจงเก็บข้อมูลจากการสัมภาษณ์เชิงลึกจากผู้ให้ข้อมูลสำคัญ 20 รูปหรือคน

ผลการวิจัยพบว่า 1) สภาพทั่วไปของการบริหารจัดการเพื่อการพัฒนาชุมชนของหน่วยอบรมประชาชนประจำตำบลในจังหวัดพิจิตร พบว่าบุคลากรยังไม่มีความรู้ในการทำหน้าที่ 2) องค์ประกอบของการพัฒนาการบริหารจัดการเพื่อการพัฒนาชุมชนของหน่วยอบรมประชาชนประจำตำบลในจังหวัดพิจิตร พบว่าองค์ประกอบ 8 ด้านคือ ด้านศีลธรรมและวัฒนธรรม ให้วัดเป็นศูนย์กลางทำกิจกรรม ด้านสุขภาพอนามัยให้ความรู้ด้านสาธารณสุข ด้านสัมมาชีพส่งเสริมอาชีพเสริม ด้านสันติสุขการนำหลักธรรมไปใช้ด้านศึกษาสงเคราะห์สนับสนุนการศึกษา ด้านสาธารณสงเคราะห์ สงเคราะห์ผู้ประสบภัย ด้านกตัญญูกตเวทีตาธรรม การให้ความเคารพต่อผู้มีพระคุณ ด้านสามัคคีธรรม การพัฒนาผู้นำ 3) การบริหารจัดการเพื่อการพัฒนาชุมชน ด้านการวางแผนงาน การกำหนดวางแผน ด้านการลงมือปฏิบัติงาน จัดบุคลากรทำหน้าที่ ด้านการตรวจสอบผล การประเมินผลในการทำงาน ด้านการปรับปรุงแก้ไข การนำผลการประเมินมาแก้ไข

References

กริชพัฒน์ ภูวนา. (2554). รูปแบบการพัฒนาชุมชนอยู่ดีมีสุข กรณีศึกษา: บ้านดอนมัน อำเภอกันทรวิชัย จังหวัดมหาสารคาม. (วิทยานิพนธ์ปริญญาปรัชญาดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชายุทธศาสตร์การพัฒนาภูมิภาค). มหาสารคาม: มหาวิทยาลัยราชภัฎมหาสารคาม.

ประสิทธิ พิริยะไพบูลย์. (2559). การศึกษาการดูแลสุขภาพด้วยตนเองของครอบครัวในภาคตะวันออกเฉียงเหนือ. (รายงานการวิจัย). กรุงเทพฯ: กองสนับสนุนสุขภาพประชาชน กรมสนับสนุนบริการสุขภาพ.

พระครูชินวรานุวัตร (สิงห์ ชินวโร). (2558). การพัฒนาการบริหารจัดการสาธารณะสงเคราะห์ของพระสังฆาธิการ ในเขตการปกครองคณะสงฆ์ภาค 15. (วิทยานิพนธ์พุทธศาสตรดุษฎีบัณฑิต สาขาการจัดการเชิงพุทธ). พระนครศรีอยุธยา: มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.

พระฐาณี ฐิตวิริโย. (2552). การพัฒนาขีดความสามารถของพระสงฆ์เพื่อหนุนเสริมการแก้ไขปัญหาความยากจน. (วิทยานิพนธ์ดุษฎีนิพนธ์) เชียงใหม่: มหาวิทยาลัยแม่โจ้.

พระธรรมปิฎก. (2540). พระพุทธศาสนาพัฒนาคนและสังคม. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์ส่วนท้องถิ่น กรมการศาสนา.

พระราชปัญญาภรณ์ (สิงห์คำ ชยวํโส) ป.ธ. 9. (2556). กระบวนการสร้างสังคมคุณธรรมแบบมีส่วนร่วมภายใต้รูปแบบธนาคารความดี สำหรับหน่วยอบรมประชาชนประจำตำบลหนเหนือ. (วิทยานิพนธ์พุทธศาสตรดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาพระพุทธศาสนา). พระนครศรีอยุธยา: มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.

แม่ชีวงเพชร คงจันทร์. (2558). รูปแบบการเสริมสร้างความมั่นคงของครอบครัวไทยเชิงพุทธบูรณาการ. (วิทยานิพนธ์พุทธศาสตรดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาพระพุทธศาสนา). พระนครศรีอยุธยา: มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.

วิทยา จันทร์แดง. (2555). การพัฒนารูปแบบการบริหารจัดการชุมชนเข้มแข็งตามแนว ปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียงในเขตจังหวัดภาคกลางตอนบน. (วิทยานิพนธ์รัฐประศาสนศาสตรดุษฎีบัณฑิต). ปทุมธานี: มหาวิทยาลัยราชภัฏวไลยอลงกรณ์ ในพระบรมราชูปถัมภ์.

สำนักงานพระพุทธศาสนาแห่งชาติ กองพุทธศาสนศึกษา. (2546). คู่มือการปฏิบัติงานหน่วยอบรมประชาชนประจำตำบล. กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์สำนักงานพระพุทธศาสนาแห่งชาติ.

สุญาดา สุนทรศารทูล. (2552). รูปแบบความร่วมมือของบ้าน วัด โรงเรียนและชุมชน ในการสร้างภูมิคุ้มกัน ทางวัฒนธรรมแก่เด็กและเยาวชนในเขตปริมณฑลกรุงเทพมหานคร. (วิทยานิพนธ์ปรัชญาดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาวัฒนธรรมศาสตร์). มหาสารคาม: มหาวิทยาลัยมหาสารคาม.