INTEGRATED BUDDHIST ENHANCEMENT WELLNESS TOURISM POLICY FOR SUSTAINABLE DEVELOPMENT AT KHAOYAI NATIONAL PARK NAKRONRATCHASIMA PROVINCE

Authors

  • Saseepacha Wattanaraweewong Mahachulalongkornrajavidhayalaya University
  • Boonton Dockthaisong Mahachulalongkornrajavidyalaya University
  • Kiettisak Suklueang Mahachulalongkornrajavidyalaya University

Keywords:

The threefold learning, Wellness tourism, Khaoyai

Abstract

Objectives were to 1. Study factors affected the enhancement of wellness tourism policy for sustainable development at Khaoyai National Park Nakronratchasima Province. 2. Study factors of the causal model of enhancement wellness tourism policy for sustainable development at Khaoyai National Park Nakronratchasima Province. 3. To develop a model of the creative enhancement wellness tourism policy for sustainable development at  Khaoyai National Park Nakronratchasima Province. Research methodology was the mixed methods: 1) Qualitative research collected data by in-depth interviewing 19 key informants 2) Quantitative research collected data from 550 samples. The research instruments were interview forms, questionnaires. Qualitative data were analyzed using content and inductive conclusion creation and analyzed quantitative data using descriptive statistics. Analyzed correlations using applied statistics.

The research findings were as follows: 1) Factors  affected  the wellness tourism policy enhancement for sustainable development at Khaoyai National Park Nakronratchasima Province consisted of support and development of enhancement, support of investment of entrepreneur, support basic factor of tourism, support of marketing and public relations. 2) The causal  model of wellness tourism policy enhancement for sustainable development at Khaoyai National Park, Nakronratchasima Province consisted of 2 external latent variables and 3 internal latent variables 3) To develop a model of the creative wellness tourism policy enhancement for sustainable development at Khaoyai National Park Nakronratchasima Province. The model was consistent with the empirical data with the qui-square value at 4.49, df = 2, p = .106 and explained the variance at 89.00 percent.

References

คมพล สุวรรณกูฏ และคณะ. (2558). รูปแบบการจัดการท่องเที่ยวเพื่อการเสริมรายได้ภาคเกษตรกรรมในพื้นที่จังหวัดระยอง (รายงานวิจัย). จันทบุรี: มหาวิทยาลัยราชภัฏรำไพพรรณี.

ณัฏฐพัชร มณีโรจน์ และ นราศรี ไววนิชกุล. (2559). ความสามารถในการแข่งขันการท่องเที่ยวเชิงการแพทย์ของประเทศไทย. วารสารปาริชาต, 29(1), 196-200.

บุษกร วัฒนบุตร. (2555). การนำพุทธญาณวิทยา (ไตรสิกขา) และตัวแบบ KSM เพื่อสร้างและพัฒนาทุนมนุษย์ในองค์กรมหาชน (วิทยานิพนธ์ปริญญารัฐประศาสนศาสตรดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชารัฐประศาสนศาสตร์). ปทุมธานี: มหาวิทยาลัยราชภัฏวไลยอลงกรณ์ ในพระบรมราชูปถัมภ์.

พระพรหมคุณาภรณ์ (ป.อ. ปยุตฺโต). (2559). พจนานุกรมพุทธศาสตร์ ฉบับประมวลธรรม (พิมพ์ครั้งที่ 34). กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.

ยุพิน อุ่นแก้ว และโชคชัย สุเวชวัฒนกูล. (2560). การพัฒนาตัวบ่งชี้ความเป็นแหล่งท่องเที่ยวเชิงสร้างสรรค์. วารสารวิทยาลัยดุสิตธานี, 11(1), 10-15.

วุฒิชาติ สุนทรสมัย และปิยะพร ธรรมชาติ. (2559). รูปแบบการท่องเที่ยวชุมชนเชิงสุขภาพของจังหวัดปราจีนบุรี เพื่อการพัฒนาเครือข่ายวิสาหกิจชุมชนอย่างยั่งยืน. วารสารสมาคมวิจัย, 21(3), 167-168.

สุทธิชัย โล่นารายณ์ และคณะ. (2561). ยุทธศาสตร์การท่องเที่ยวเชิงบูรณาการของจังหวัดบุรีรัมย์. วารสารการวิจัยและพัฒนา วไลอลงกรณ์ในพระบรมราชูปถัมภ์, 13(3), 321-322.

พรรณี ตั้งใจสถาปัตย์. (2560). การท่องเที่ยวเชิงสุขภาพ. สืบค้น 8 พฤษภาคม 2564, จาก https://thainews.prd.go.th/th/website_th/news/news_detail/WNRPT6012070010002

ธีระ สินเดชารักษ์ และนาฬิกอติภัค แสงสนิท. (2556). การท่องเที่ยวเชิงสร้างสรรค์ : การรับรู้ของนักท่องเที่ยว ความพร้อมของเจ้าของกิจกรรม และความเป็นไปได้ของการท่องเที่ยวเชิงสร้างสรรค์ในประเทศไทย. กรุงเทพฯ: คณะสังคมวิทยาและมานุษยวิทยา มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.

ศุภณัฐ ชูศิลป์ทอง. (2557). ต้องการท่องเที่ยวเชิงกีฬาของแฟนคลับฟุตบอลลีกอาชีพของประเทศไทย (วิทยานิพนธ์ปริญญาวิทยาศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิทยาศาสตร์การกีฬา). กรุงเทพฯ: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

วิทยา อินทร์พงษ์พันธุ์. (2561). ปัจจัยเชิงสาเหตุที่ส่งผลต่อการท่องเที่ยวเชิงกีฬาของประเทศไทย. วารสารการจัดการธุรกิจ มหาวิทยาลัยบูรพา, 8(1), 43-61.

Dickman, C.R. (1996). Overview of the Impacts of Feral Cats on Australian Native Fauna. Australian Nature Conservation Agency: Canberra.

Downloads

Published

2021-12-19

How to Cite

Wattanaraweewong, S. ., Dockthaisong, B. ., & Suklueang, K. . (2021). INTEGRATED BUDDHIST ENHANCEMENT WELLNESS TOURISM POLICY FOR SUSTAINABLE DEVELOPMENT AT KHAOYAI NATIONAL PARK NAKRONRATCHASIMA PROVINCE. Journal of MCU Social Science Review, 10(4), 154–167. Retrieved from https://so03.tci-thaijo.org/index.php/jssr/article/view/252393