MANAGEMENT AND DEVELOPMENT OF CULTURAL AND TRADITIONAL TOURISM IN AYUTTHAYA PROVINCE
Keywords:
Management, Development, Cultural and Traditional TourismAbstract
Objectives of this research article were to study the general condition and problem condition, indicators and propose a model of management and development of cultural and traditional tourism in Ayutthaya Province. Methodology was the qualitative research, collecting data by in-depth-interviewing 18 key informants. Findings were as follows: 1. Ayutthaya Province have many beautiful ancient places attracting tourists from all over the world, multi-cultural society, religious diversity and peaceful city. Most monasteries emphasized only temple tourism without knowledge dissemination to tourists. 2. Indicators of management of cultural and traditional tourism in Ayutthaya Province consisted of 8 components with 9 indicators, such as tourist attraction management committee appointment, etc. 3. Models of management and development of cultural and traditional tourism of Ayutthaya Province consisted of 3 models: 1) A model of tourist attraction efficiency development with appropriate tourist attractions, 2) A model of tourist welcome that was the motivation of local people to be aware and proud to be the part of the community that were clean, safe, not dangerous to tourists. 3) A model of administration; consisted of creative tourist attractions development for local culture and environment learning center.
References
ชัยวัชร พรหมจิตติพงศ์ และสาติยา มิ่งวงศ์. (2555). พฤติกรรมที่ไม่เหมาะสมของนักท่องเที่ยวในแหล่งท่องเที่ยวทางประวัติศาสตร์ : กรณีศึกษาโบราณสถานในอุทยานประวัติศาสตร์พระนครศรีอยุธยา จังหวัดพระนครศรีอยุธยา. วารสารการบริการและการท่องเที่ยว, 7(2), 39 – 56.
ชุมพล พืชพันธ์ไพศาล. (2561). ความพร้อมของแหล่งเรียนรู้ทางวัฒนธรรมชุมชนโดยองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นต่อการพัฒนาไปสู่การจัดการการท่องเที่ยวเชิงสร้างสรรค์ ในกลุ่มจังหวัดภาคกลางตอนบน (พระนครศรีอยุธยา และอ่างทอง). วารสาร มจร สังคมศาสตร์ปริทรรศน์, 7(4), 242 – 251.
ธนรัตน์ รัตนพงศ์ธระ และคณะ. (2560). การมีส่วนร่วมของชุมชนในการพัฒนาการท่องเที่ยวเชิงอนุรักษ์ชุมชนอโยธยา จังหวัดพระนครศรีอยุธยา. วารสารวิชาการนวัตกรรมสื่อสารสังคม, 5(2), 8 – 16.
ธาตรี มหันตรัตน์. (2562). รูปแบบการบริหารจัดการพื้นที่มรดกโลกแบบมีส่วนร่วมเพื่อส่งเสริมการท่องเที่ยวนครประวัติศาสตร์พระนครศรีอยุธยาและเมืองบริวารอย่างยั่งยืน. วารสารวิจัยราชภัฏกรุงเก่า, 6(3), 31 - 78.
พระมหากวินท์ ยสินฺทวํโสและคณะ. (2561). การพัฒนาการท่องเที่ยวเชิงวัฒนธรรมของจังหวัดพระนครศรีอยุธยา, วารสาร มจร สังคมศาสตร์ปริทรรศน์, 7(1), 145 – 156.
พะยอม ธรรมบุตร. (2548). เอกสารประกอบการเรียนการสอนเรื่องหลักการท่องเที่ยวเชิงอนุรักษ์. กรุงเทพฯ: สถาบันการท่องเที่ยวเพื่ออนุรักษ์สิ่งแวดล้อม มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.
มานพ ถนอมศรี. (2547). อยุธยา เมืองประวัติศาสตร์ มรดกโลก. กรุงเทพฯ: พี พี เวิลด์ มีเดีย.
ระพีพรรณ ใจภักดี. (2548). คู่มือชมศิลปะและสถาปัตยกรรมไทย พระนครศรีอยุธยา. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์แสงแดดเพื่อเด็ก.
ราณี อสิชัยกุล. (2546). การท่องเที่ยวเชิงวัฒนธรรมในเอกสารการสอนชุดวิชาประสบการณ์วิชาชีพการจัดการการท่องเที่ยว = Professional experience in tourism management. นนทบุรี : มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช.
สมบูรณ์ ศิริสรรหิรัญและคณะ. (2561). แผนยุทธศาสตร์สำหรับโครงการการอนุรักษ์และพัฒนามรดกโลกพระนครศรีอยุธยา, วารสารการบริหารปกครอง, 7(1), 229 – 247.
Downloads
Published
How to Cite
Issue
Section
License
In order to conform the copyright law, all article authors must sign the consignment agreement to transfer the copyright to the Journal including the finally revised original articles. Besides, the article authors must declare that the articles will be printed in only the Journal of MCU Journal of Social Sciences. If there are pictures, tables or contents that were printed before, the article authors must receive permission from the authors in writing and show the evidence to the editor before the article is printed. If it does not conform to the set criteria, the editor will remove the article from the Journal without any exceptions.