THE DEVELOPMENT OF ELDERLY'S WELFARE STRUCTURE IN THAI SOCIETY: CASE STUDY OF UMONG MUNICIPALITY MUEANG LAMPHUN DISTRICT, LAMPHUN PROVINCE

Authors

  • Anek Yai-in Mahachulalongkornrajavidyalaya University

Keywords:

Development, Population structure, Elderly welfare

Abstract

Objectives of this research article were to study knowledge on welfare of the elderly of local administrative agencies, to study the structure of the elderly welfare work of local administrative agencies and to propose a suitable welfare structure for the quality of life of the elderly in Thai society. It was a qualitative research by applied research. Data were collected by interviewing 18 key informants and participant observation and analyzed by content descriptive interpretation. The search findings were as follows: The welfare for the elderly of Umong Municipality Mueang Lamphun District, Lamphun Province was of 2 forms: 1) Providing welfare according to the government's mission, such as the elderly allowance 2) Providing integrated welfare among government agencies, non-governmental organizations and communities by providing opportunities for private organizations and citizens to take part in brainstorming, leading to the design projects and activities to meet the needs of  3 groups of elderly; bed bound elderly ,home bound elderly and social bound elderly. More importantly, it must truly be the needs of the elderly in the community under measure 4 S’s: 1) Physical health promotion 2) Mental health promotion 3) Promoting cognitive health and 4) Encouraging the elderly to live happily in society.

References

กลุ่มอนามัยผู้สูงอายุ สำนักส่งเสริมสุขภาพ กรมอนามัย กระทรวงสาธารณสุข. (2556). รายงานการสำรวจสุขภาวะผู้สูงอายุไทย ปี 2556 ภายใต้แผนงานส่งเสริมสุขภาพผู้สูงอายุและผู้พิการ. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์วัชรินทร์ พี.พี.

กองส่งเสริมศักยภาพผู้สูงอายุ, กรมกิจการผู้สูงอายุ. (2558). แนวทางการดำเนินงานโครงการกองส่งเสริมศักยภาพผู้สูงอายุประจำปี 2559. กรุงเทพฯ: กระทรวงการพัฒนาสังคมและความมั่นคงของมนุษย์.

เกรียงศักดิ์ ธรรมอภิพลและคณะ. (2555). รูปแบบการจัดการดูแลระยะยาวกลุ่มผู้สูงอายุติดเตียงโดยชุมชน. วารสารวิทยาลัยราชสุดาเพื่อการวิจัย และการพัฒนา, 8(11), 28-30.

ธาริน สุขอนันต์และคณะ. (2554). คุณภาพชีวิตของผู้สูงอายุในเขตเทศบาลเมืองบ้านสวน จังหวัดชลบุรี. วารสารสาธรณสุขศาสตร์, 41(3), 240-249.

ปภัสสร กิมสุวรรณวงศ์. (2557). การดูแลสุขภาพแบบองค์รวมของผู้สูงอายุตามแนวคิดทางพระพุทธศาสนา. วารสารบัณฑิตศึกษาปริทรรศน์ วิทยาเขตขอนแก่น, 8(3), 74-75.

วรพงษ์ บุญเคลือบ. (2549). การจัดสวัสดิการสังคมผู้สูงอายุขององค์การบริหารส่วนตำบล ในจังหวัดเชียงใหม่ (การค้นคว้าอิสระปริญญารัฐประศาสนศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชารัฐประศาสนศาสตร์) เชียงใหม่: มหาวิทยาลัยเชียงใหม่.

วิโรจน์ ตั้งเจริญเสถียร และคณะ. (2536). ค่ารักษาพยาบาลผู้ป่วยนอกภายใต้สวัสดิการ รักษาพยาบาลของข้าราชการ (รายงานการวิจัย). กรุงเทพฯ: กระทรวงสาธารณสุข.

ศิริพร เป็งสลี. (2554). การกำหนดทางเลือกกลยุทธ์ในการจัดสวัสดิการสังคมผู้สูงอายุเทศบาลเขลางค์นคร (วิทยานิพนธ์ปริญญารัฐประศาสนศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชารัฐประศาสนศาสตร์). เชียงใหม่: มหาวิทยาลัยเชียงใหม่.

สำนักส่งเสริมและพิทักษ์ผู้สูงอายุ (สทส.). (2546). พระราชบัญญัติผู้สูงอายุ พ.ศ. 2546 (ฉบับแก้ไข พ.ศ. 2553). กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์เทพดพ็ญวานิสย์.

สุปรียา พูลทาจักร. (2556). การจัดสวัสดิการสังคมแก่ผู้สูงอายุและคนพิการของเทศบาลตำบลในพื้นที่อำเภอแม่ริม จังหวัดเชียงใหม่ (วิทยานิพนธ์ปริญญารัฐประศาสนศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชารัฐประศาสนศาสตร์). เชียงใหม่: มหาวิทยาลัยเชียงใหม่.

Downloads

Published

2021-03-20

How to Cite

Yai-in, A. (2021). THE DEVELOPMENT OF ELDERLY’S WELFARE STRUCTURE IN THAI SOCIETY: CASE STUDY OF UMONG MUNICIPALITY MUEANG LAMPHUN DISTRICT, LAMPHUN PROVINCE. Journal of MCU Social Science Review, 10(1), 52–65. Retrieved from https://so03.tci-thaijo.org/index.php/jssr/article/view/249513