ความคิดเห็นของประชาชนต่อนโยบายยกฐานะองค์การบริหารส่วนตำบลขึ้นเป็น เทศบาลในประเทศไทย

อนงค์วิชญา   สาริบุตร

ผู้แต่ง

อนงค์วิชญา สาริบุตร มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย

คำสำคัญ:

ความคิดเห็นของประชาชน, นโยบายยกฐานะองค์การบริหารส่วนตําบลขึ้นเป็นเทศบาล ในประเทศไทย, รูปแบบเทศบาล

บทคัดย่อ

การศึกษาเรื่องนี้มีวัตถุประสงค์ 3 ประการคือ (1) เพื่อศึกษาความคิดเห็นของประชาชน ต่อนโยบายยกฐานะองค์การบริหารส่วนตําบลขึ้นเป็นเทศบาลในประเทศไทย (2) เพื่อศึกษาปัจจัย สําคัญที่มีผลกับความคิดเห็นของประชาชนต่อนโยบายยกฐานะองค์การบริหารส่วนตําบลขึ้นเป็น เทศบาลในประเทศไทย (3) เพื่อเสนอแนวทางการปฏิบัติตามนโยบายยกฐานะองค์การบริหารส่วน ตําบลขึ้นเป็นเทศบาลในประเทศไทย ผู้วิจัยมุ่งศึกษาวิจัยแบบผสานวิธีระหว่างการวิจัยเชิงคุณภาพ และเชิงปริมาณ การวิจัยเชิงคุณภาพเน้นการสัมภาษณ์เชิงลึก (In-depth interviews) โดย สัมภาษณ์ผู้ให้ข้อมูลสําคัญ 25 คน และโดยการสนทนากลุ่ม (Focus Group Discussion) กับ ผู้เชี่ยวชาญจํานวน 18 คน การวิเคราะห์ข้อมูลการสัมภาษณ์เชิงลึกใช้การวิเคราะห์เนื้อหาเชิง พรรณนา

สําหรับการวิจัยเชิงปริมาณเป็นการวิจัยเชิงสํารวจโดยแจกแบบสอบถามแก่กลุ่มตัวอย่าง หลากหลายอาชีพจํานวน 377 คน ซึ่งคํานวณจากจํานวนประชากรในพื้นที่องค์การบริหารส่วน

ตําบลนาคําไฮ จังหวัดหนองบัวลําภูจํานวน 6,313 คนโดยใช้สูตรคํานวณของ ทาโร ยามาเน่ (Taro Yamane) สําหรับการวิเคราะห์ข้อมูลใช้การวัดค่าความถี่ ค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ยกลาง, ค่าเบี่ยงเบน มาตรฐาน, วันเวย์อโนวา, และค่าสัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์เพียรสัน อาร์

ผลการวิจัย

วัตถุประสงค์ที่ 1: ความคิดเห็นของประชาชนต่อนโยบายยกฐานะองค์การบริหารส่วน ตําบลขึ้นเป็นเทศบาลในประเทศไทย จากผลการวิเคราะห์การสัมภาษณ์เชิงลึก ผู้วิจัยพบว่าปัจจัย วัดสําคัญ 4 ประการได้แก่ (1) รูปแบบเทศบาล (Municipal type) เป็นรูปแบบสากลซึ่งเทศบาล เป็นการปกครองท้องถิ่นระดับล่างสุดที่ใช้กันในประเทศที่เจริญแล้ว เช่น ประเทศญี่ปุ่น, ฝรั่งเศส อเมริกา, อังกฤษ, บราซิล, สวีเดน เป็นต้น (2) การเรียนรู้ (Learning) เทศบาลสามารถจัดสร้าง องค์การการเรียนรู้ และกิจกรรมการเรียนรู้ได้ดีกว่า เพราะมีรายได้และอํานาจหน้าที่มากกว่า องค์การบริหารส่วนตําบล (3) ประสิทธิภาพ (Efficiency) เทศบาลสามารถจัดบริการสาธารณะมี ประสิทธิภาพดีกว่าองค์การบริหารส่วนตําบล และ (4) เศรษฐกิจ (Economy) เทศบาลมีการ ส่งเสริมเศรษฐกิจดีกว่าองค์การบริหารส่วนตําบล เพราะมีรายได้มากกว่าเนื่องด้วยมีฐานภาษีกว้าง กว่าและได้รับการจัดสรรให้มากกว่าองค์การบริหารส่วนตําบล และจากการวิเคราะห์ข้อมูลเชิง ปริมาณพบว่าปัจจัยสําคัญทั้ง 4 ด้านดังกล่าวอยู่ในเกณฑ์สูงโดยมีค่าเฉลี่ย 3.87-3.91, 3.87-3.93, 3.87-3.89 และ 3.81-3.86 ตามลําดับ

วัตถุประสงค์ที่ 2: ปัจจัยสําคัญที่มีผลกับความคิดเห็นของประชาชนต่อนโยบายยกฐานะ องค์การบริหารส่วนตําบลขึ้นเป็นเทศบาลในประเทศไทย ผลการวิเคราะห์การสัมภาษณ์เชิงลึก พบว่าปัจจัยสําคัญทั้ง 4 ประการได้แก่ (1) โครงสร้างขององค์การบริหารส่วนตําบล เป็นโครงสร้างที่ ดี มีสองฝ่ายคือฝ่ายบริหาร และฝ่ายนิติบัญญัติ ซึ่งเป็นไปตามหลักการตุลยอํานาจตามทฤษฎี ประชาธิปไตย (2) ภาวะผู้นําขององค์การบริหารส่วนตําบล นายกองค์การบริหารส่วนตําบลส่วน ใหญ่มีภาวะที่ดี (3) รายได้ขององค์การบริหารส่วนตําบล ส่วนใหญ่มีรายได้น้อยจากรายได้ที่จัดเก็บ เอง นอกจากนี้เป็นรายได้ที่หน่วยงานของรัฐบาลจัดเก็บและแบ่งให้ และมีรายได้จากเงินอุดหนุนของ รัฐบาล และ (4) สภาวะสิ่งแวดล้อมขององค์การบริหารส่วนตําบล ปรากฏว่ายังมีสภาวะสิ่งแวดล้อม ที่มีผลกระทบในเชิงลบต่อองค์การบริหารส่วนตําบล ได้แก่ ภัยธรรมชาติ เช่น น้ําท่วม, ฝนแล้ง เป็น ต้น และสภาวะสิ่งแวดล้อมทางสังคม เป็นการอพยพของราษฎรวัยหนุ่มสาวและวัยกลางคน อพยพ ไปทํางานในกรุงเทพและจังหวัดใหญ่ จากผลการวิเคราะห์เชิงปริมาณพบว่าปัจจัยสําคัญทั้ง 4 ด้าน ดังกล่าวมีค่าเฉลี่ยระดับ 3.54-4.16, 3.47-3.81, 3.46-4.04 และ 3.11-3.56 ตามลําดับและวัตถุประสงค์ที่ 3: ผู้วิจัยได้เสนอแนวทางการปฏิบัติตามนโยบายยกฐานะองค์การ บริหารส่วนตําบลขึ้นเป็นเทศบาลในประเทศไทยออกเป็นสองกรณี ได้แก่ กรณีที่ 1 สามารถยกฐานะ องค์การบริหารส่วนตําบลขึ้นเป็นเทศบาลได้ทันทีเมื่อมีกฎหมายบังคับใช้เนื่องจากมีคุณสมบัติ เข้าเกณฑ์ถูกต้องทุกข้อ และกรณีที่ 2 เห็นสมควรเลื่อนการยกฐานะองค์การบริหารส่วนตําบลขึ้น เป็นเทศบาลออกไปเป็นเวลา 4 ปี (2020-2023) สําหรับองค์การบริหารส่วนตําบลที่ยังไม่มี คุณสมบัติครบตามเกณฑ์ของกฎหมายเมื่อครบกําหนด 4 ปีแล้วจึงบังคับให้เป็นไปตามเกณฑ์ของ กฎหมาย และถึงเวลานั้นแล้วประเทศไทยจะไม่มีองค์การบริหารส่วนตําบลทั่วประเทศ คงมีแต่ เทศบาลเป็นองค์กรปกครองท้องถิ่นในระดับล่างสุดต่อไป

เอกสารอ้างอิง

The Act on Tambon Council and Tambon Administration Organization. (1994).
Royal Thai Goverment Gazette. 49, 53K (2 December 1994). (In Thai)
BoontonDockthaisong. (2010). The Extent of Public Administration in the age of globalization. Bangkok Panyachon.
James E. Anderson. (2003). Public Policymaking. New York: Houghton Mifflin
Company,
The National Local Government Reform Committee. (2015).The Report on Decentralization and Local Government Reform Approaches. Bangkok Richard
Richard L. Daft. (2001). Organization, Theory and Design" South-Western CollegePublishing, Ohio, U.S.A.
Robbins, Stephen P. and Coulter, Mary. (2002) Management, edNew JerseyPrentice-Hall.
Stephen P.Robbins. (2012). Mary Coulter "Management" Pearson Education
Limited Essex: England.
Sukhum Saributra. (2001). The Success of TAO Administration in Sukhothai Province.
Bangkok Research Document, National Defend Academy.