The Last Subject [University Left Untaught]

Abstract

         หนังสือ “วิชาสุดท้ายที่มหาวิทยาลัยไม่ได้สอน” เป็นหนังสือที่รวบรวมบทแปลสุนทรพจน์วันรับปริญญาของคนที่มีชื่อเสียงระดับโลกรวม ๒๐ คน อาทิ  Steve Jobe  Bill Gate  Barack Obama  Aleksandr  Solzhenitsyn   J.K. Rowling   David  Foster  Wallace เป็นต้น ที่ถูกเชิญมากล่าวให้ผู้จบการศึกษาในมหาวิทยาลัยชั้นนำในอเมริกาได้ฟัง ซึ่งล้วนแล้วกลั่นจากประสบการณ์ของการใช้ชีวิต เหมือนเอาชีวิตของคนที่เคยยืนตรงที่บัณฑิตจบใหม่กำลังยืนอยู่และหาจุดเพื่อก้าวเดินต่อไป เขาผู้กล่าวสุนทรพจน์เหล่านี้ จึงเป็นเหมือนเข็มทิศให้กับชีวิตของบัณฑิต พร้อมประสบการณ์ของการใช้ชีวิตผ่านวิธีการเล่าเรื่องตามประสบการณ์ของแต่ละคน ซึ่ง “กินใจ-ประทับใจ”  สร้างแรงบันดาลใจ และมี “ความเป็นสากล”  เป็นประโยชน์   เพราะบุคคลเหล่านี้ไม่ได้สอนสูตรสำเร็จให้นักศึกษา แต่หลายคนเลือกที่จะสะท้อนความล้มเหลวและมองมันอย่างสนุกสนาน เข้าใจ พร้อมปรับท่าทีต่อชีวิตใหม่ เป็นพลังแห่งความสร้างสรรค์ และพลังทางบวกเพื่อก้าวข้ามมันไป ในฐานะชีวิตหนึ่งที่จะต้องเดินและก้าวมันไปข้างหน้า เพราะในชีวิตจริง “กับดัก” ของปริญญา ความรู้ และค่านิยมทางสังคม กลายเป็น “กรงขัง” ให้คนในสังคมไม่ได้พบกับความจริงแท้ และบทสรุปของการใช้ชีวิตในฐานะเป็นชีวิต การศึกษา มหาวิทยาลัย และปริญญา จึงเหมือนเป็น “ชุดความเชื่อ” ที่คนแล้วคนเล่าผ่านมาและหยิบไปใช้จนกลายเป็น “ส่วนหนึ่งของชีวิต” ที่เรียกว่าปริญญา มหาวิทยาลัย และกลายเป็น “แบบสากล” ดังที่ปรากฏในสังคมไทย เรียนสูง จะได้เป็นเจ้าคนนายคน ค่าปริญญากลายเป็นค่าทางสังคม เป็นของประดับ แต่ไม่ใช่ “ประดิษฐกรรม” เพื่อการมีชีวิตที่คุณค่าหรือประโยชน์เยี่ยงมนุษย์ในสังคมแต่ประการใด  แล้วความหมายของ “ชีวิต” และ “ปริญญา” ควรอยู่ที่ใด ? หนังสือนี้มีประสบการณ์ของคนเหล่านั้นซึ่งมันอาจคือคำตอบ ?