ความสําเร็จของโครงการเผยแผ่ธรรมะวัดพระธรรมกายในยุคโลกาภิวัตน์

บทคัดย่อ

การวิจัยเรื่องความสําเร็จของโครงการเผยแผ่ธรรมะวัดพระธรรมกายในยุคโลกาภิวัตน์ มี วัตถุประสงค์เพื่อ ๑) ศึกษาความสําเร็จของการเผยแผ่ธรรมะของวัดพระธรรมกายในยุคโลกาภิวัตน์ ๒) วิเคราะห์ปัจจัยเชิงสาเหตุที่ส่งผลต่อความสําเร็จของการเผยแผ่ธรรมะของวัดพระธรรมกายในยุค โลกาภิวัตน์ และ ๓) นําเสนอตัวแบบการเผยแผ่ธรรมะของวัดพระธรรมกายในยุคโลกาภิวัตน์ การ วิจัยนี้เป็นแบบผสานวิธี การวิจัยเชิงคุณภาพ ใช้การสัมภาษณ์เจาะลึกจากบุคคลที่เป็นผู้มีบทบาท สําคัญในการจัดทําโครงการ และการวางแผนการบริหารโครงการเผยแผ่ธรรมะของวัดพระธรรมกาย รวม ๒๔ คน ที่เลือกแบบเจาะจง ส่วนการวิจัยเชิงปริมาณ ได้กลุ่มตัวอย่าง จํานวน ๓๗๖ คน ตาม สูตรของทาโร ยามาเน จากผู้ที่เข้าร่วมโครงการใน ๖ จังหวัด สุ่มตัวอย่างแบบแบ่งชั้นภูมิ และการ สุ่มแบบง่าย เครื่องมือการเก็บข้อมูลใช้แบบสอบถาม วิเคราะห์ข้อมูลเชิงคุณภาพด้วยการวิเคราะห์ แบบอุปนัย และใช้สถิติขั้นพื้นฐานวิเคราะห์ข้อมูลเชิงปริมาณ ได้แก่ การแจกแจงความถี่ ค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย และส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน

ผลการวิจัยพบว่า

๑) ความสําเร็จของโครงการเผยแผ่ธรรมะของวัดพระธรรมกายสะท้อนภาพแห่ง ความสําเร็จ ๔ มิติ คือ (๑) ด้านศาสนธรรม เป็นการประยุกต์ใช้หลักธรรมะขั้นพื้นฐานให้สอดคล้อง กับชีวิตประจําวันและใช้ภาษาที่เข้าใจง่าย (๒) ด้านศาสนบุคคล เป็นการบูรณาการองค์ความรู้ด้าน การจัดการทรัพยากรมนุษย์สมัยใหม่กับการใช้หลักธรรมะเป็นแนวทางในการฝึกอบรม รวมถึงการมีหลักการขั้นพื้นฐาน เช่น หลักคุณธรรม ๓ นิสสัย ๕ และ ๕ ห้องชีวิต ฯลฯ อยู่ในกระบวนการ ฝึกอบรมด้วย (๓) ด้านศาสนพิธีกรรม เป็นการสืบสานวัฒนธรรมประเพณีชาวพุทธให้คงอยู่สืบไป (๔) ด้านศาสนสถาน มีหลักการสําคัญ คือ มั่นคงแข็งแรง ประหยัด ประโยชน์สูงสุด

๒) ปัจจัยด้านหลักธรรมที่ใช้ในการอบรม ปัจจัยด้านกระบวนการบริหารโครงการ ปัจจัย ด้านศรัทธาของประชาชน ล้วนส่งผลต่อผลสัมฤทธิ์ของโครงการเผยแผ่ธรรมะของวัดพระธรรมกาย ในยุคโลกาภิวัตน์ทั้งสิ้น

๓) ตัวแบบของผลสัมฤทธิ์ของโครงการเผยแผ่ธรรมะของวัดพระธรรมกายในยุคโลกาภิ วัตน์พัฒนาขึ้นจากการยึดถือหลักสําคัญในทางพระพุทธศาสนา ได้แก่ ศีล สมาธิ และปัญญา เป็น แนวทางการพัฒนา โดยอาศัยภาวะผู้นําสงฆ์ของเจ้าอาวาสเป็นผู้ดําริโครงการและมีคณะทํางาน แปลงตํารีให้กลายเป็นโครงการสําคัญของวัด