การประยุกต์หลักพุทธธรรม เพื่อส่งเสริมการมีส่วนร่วมทางการเมือง ของประชาชนในเขตเทศบาลนครระยอง จังหวัดระยอง
คำสำคัญ:
การประยุกต์, พุทธธรรม, การมีส่วนร่วมทางการเมืองบทคัดย่อ
บทความวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาระดับการมีส่วนร่วมทางการเมืองของประชาชน เปรียบเทียบ และศึกษาปัญหา อุปสรรค และข้อเสนอแนะแนวทางการประยุกต์หลักพุทธธรรมเพื่อส่งเสริมการมีส่วนร่วมทางการเมืองของประชาชน เป็นแบบผสานวิธี พบว่า 1. ระดับการมีส่วนร่วมทางการเมือง โดยภาพรวมอยู่ในระดับปานกลาง 2. ปัจจัยส่วนบุคคลต่างกันมีความคิดเห็นแตกต่างกัน อย่างมีนัยสำคัญที่ระดับ 0.05 จึงยอมรับสมมติฐานที่ตั้งไว้ 3. ปัญหา อุปสรรค และข้อเสนอแนะ การเลือกตั้งเป็นเรื่องไกลตัวขาดความเข้าใจในหลักอปริหานิยธรรม การเข้าร่วมมีบทบาทในชุมชนเป็นไปได้ลำบาก การติดต่อกับราชการมีปัญหาเรื่องความล่าช้า การนำเสนอข่าวไม่มีการประยุกต์หลักธรรมที่เหมาะสม จึงต้องให้ความรู้ถึงความสำคัญของการเลือกตั้งว่าเป็นสิทธิของประชาชนทุกคน ปรับปรุงภาพลักษณ์การเข้าร่วมมีบทบาทในชุมชนให้เป็นเรื่องง่าย พัฒนารูปแบบการปฏิบัติงานปรับเปลี่ยนให้ครอบคลุมมีความรวดเร็ว ประยุกต์หลักธรรมที่เหมาะสมมาประกอบเพื่อสร้างสังคมที่คนคุ้นชินกับการวิพากษ์วิจารณ์ ความเห็นต่าง โดยไม่ใช้อารมณ์แต่ใช้เหตุผลความรู้ให้มากขึ้น
เอกสารอ้างอิง
กิตติ ศรีสมบัติ. (2559). การประยุกต์ใช้หลักอปริหานิยธรรมในการบริหารงานของเทศบาลตำบลสันผักหวาน อำเภอหางดง จังหวัดเชียงใหม่ (วิทยานิพนธ์ปริญญาพุทธศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชารัฐประศาสนศาสตร์). พระนครศรีอยุธยา: มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
จักษ์ พันธ์ชูเพชร. (2549). การเมืองการปกครองของไทยจากยุคสุโขทัยสู่สมัยทักษิณ (พิมพ์ครั้งที่ 5). กรุงเทพฯ: พั้นช์ กรุ๊ป.
จุฬีวรรณ เติมผล. (2561). การมีส่วนร่วมทางการเมืองในระบอบประชาธิปไตย. กรุงเทพฯ: สำนักการพิมพ์สำนักงานเลขาธิการสภาผู้แทนราษฎร.
ชาญวิทย์ เกษตรศิริ. (2549). ประวัติการเมืองไทย 2475-2500 (พิมพ์ครั้งที่ 4). กรุงเทพฯ: พิมพ์ลักษณ์.
ทวีศักดิ์ ตั้งปฐมวงศ์. (2542). การเปลี่ยนแปลงการปกครอง 2475 : การปฏิวัติที่ถูกนิยามใหม่ The changing of the ruling in 1932 : The new definition revolution. วารสารมหาวิทยาลัยมหาสารคาม, 31(3), 18-20.
ทัพกฤษฏิ์ สุวรรณวัฒน์. (2554). การมีส่วนร่วมทางการเมืองของนักศึกษาระดับปริญญาโท มหาวิทยาลัยมหามกุฏราชวิทยาลัย วิทยาเขตล้านนา (วิทยานิพนธ์ปริญญาศาสนศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชารัฐศาสตร์). นครปฐม: มหาวิทยาลัยมหามกุฏราชวิทยาลัย.
ทินพันธ์ นาคะตะ. (2517). ประชาธิปไตย : ความหมายปัจจัยเอื้ออำนวยและการสร้างจิตใจ. กรุงเทพฯ: ธรรมศาสตร์.
เทศบาลนครระยอง. (2562). ข้อมูลสำนักทะเบียนเทศบาลนครระยอง ประจำเดือนเมษายน พ.ศ.2562. สืบค้น 16 เมษายน 2562, จาก http://www.rayongcity.go.th/index.php/2016-07-22-06-13-38/2016-07-22-07-07-50/2016-07-22-07-57-46
บรรจบ แก้วหน่อ. (2554). การมีส่วนร่วมทางการเมืองของข้าราชการตำรวจ สถานีตำรวจภูธรแม่ริม จังหวัดเชียงใหม่ (วิทยานิพนธ์ปริญญาศาสนศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชารัฐศาสตร์). นครปฐม: มหาวิทยาลัยมหามกุฏราชวิทยาลัย.
บุญชม ศรีสะอาด. (2535). การวิจัยเบื้องต้น. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์สหวิริยาสาสน์.
พระชาญชัย ติสฺสวํโส. (2562). การประยุกต์หลักพุทธธรรมเพื่อส่งเสริมการมีส่วนร่วมทางการเมืองของประชาชนในเขตเทศบาลนครระยอง จังหวัดระยอง (วิทยานิพนธ์ปริญญารัฐศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชารัฐศาสตร์). พระนครศรีอยุธยา: มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
พระธรรมปริยัติโสภณ (วรวิทย์). (2548). การคณะสงฆ์และการพระศาสนา. กรุงเทพฯ: มหาเถรสมาคม.
พระอธิการปรีชา ติกฺขญาโณ (มาทา). (2560). ประสิทธิผลการบริหารงานตามหลักอปริหานิยธรรมของเทศบาลตำบลนาแก้ว อำเภอเกาะคา จังหวัดลำปาง (วิทยานิพนธ์ปริญญารัฐประศาสนศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชารัฐประศาสนศาสตร์). พระนครศรีอยุธยา: มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
วศิน อินทสระ. (2548). หลักธรรมอันเป็นหัวใจของพระพุทธศาสนา. กรุงเทพฯ: ธรรมดาการพิมพ์.
สมบัติ ธำรงธัญวงศ์. (2549). การเมืองไทย. กรุงเทพฯ: เสมาธรรม.
สุรพล สุยะพรหม. (2553). ระเบียบวิธีวิจัยทางการจัดการ. กรุงเทพฯ: มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
ดาวน์โหลด
เผยแพร่แล้ว
รูปแบบการอ้างอิง
ฉบับ
ประเภทบทความ
สัญญาอนุญาต
ลิขสิทธิ์ (c) 2020 วารสาร มจร สังคมศาสตร์ปริทรรศน์
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
เพื่อให้เป็นไปตามกฎหมายลิขสิทธิ์ ผู้นิพนธ์ทุกท่านต้องลงลายมือชื่อในแบบฟอร์มใบมอบลิขสิทธิ์บทความให้แก่วารสารฯ พร้อมกับบทความต้นฉบับที่ได้แก้ไขครั้งสุดท้าย นอกจากนี้ ผู้นิพนธ์ทุกท่านต้องยืนยันว่าบทความต้นฉบับที่ส่งมาตีพิมพ์นั้น ได้ส่งมาตีพิมพ์เฉพาะในวารสาร มจร สังคมศาสตร์ปริทรรศน์ เพียงแห่งเดียวเท่านั้น หากมีการใช้ภาพหรือตารางหรือเนื้อหาอื่นๆ ของผู้นิพนธ์อื่นที่ปรากฏในสิ่งตีพิมพ์อื่นมาแล้ว ผู้นิพนธ์ต้องขออนุญาตเจ้าของลิขสิทธิ์ก่อน พร้อมทั้งแสดงหนังสือที่ได้รับการยินยอมต่อบรรณาธิการ ก่อนที่บทความจะได้รับการตีพิมพ์ หากไม่เป็นไปตามข้อกำหนดเบื้องต้น ทางวารสารจะถอดบทความของท่านออกโดยไม่มีข้อยกเว้นใดๆ ทั้งสิ้น
