DEVELOPMENT OF RECONCILIATION FOR PEACEFUL SOCIETY BY THE SANGHA ADMINISTRATOR IN PATHUM THANI PROVINCE

Authors

  • PhramahaAmnat Adchariyameti Faculty of Social Sciences, Mahachulalongkornrajavidyalaya University
  • PhramahaKrisada Kittisobhano Faculty of Social Sciences, Mahachulalongkornrajavidyalaya University
  • Sunan Sunando Faculty of Social Sciences, Mahachulalongkornrajavidyalaya University

Keywords:

Development, Reconciliation, Peaceful Society

Abstract

Objectives of this article were  to study the general conditions, components and to present the development of reconciliation for peaceful society, using Mixed research methods: the qualitative research collected data from 22 key informants by in-depth interviewing and 12 participants in focus group discussion and analyzed data by descriptive interpretation. The quantitative research collected data with questionnaires from 194 samples and analyzed data with statistics of frequency, percentage, mean and standard deviation. Findings were as follows: 1. The people practiced the doctrine in daily life, began to be interested in the doctrine and taught the Dhamma to members of the families, participated in various activities both at monasteries and the communities resulting the reconciliation. 2. Administrative monks’ opinions on the reconciliation promotion for peaceful society by the administrative monks in Pathum Thani Province, by overall were at high level 3. Development of reconciliation for peaceful society by the Sangha Administrative monks in PathumThani Province were  1) Sangha Administrative monks strictly perform their duties according to the 6 tasks of the Sangha, 2) morality cultivation together with Dharma practice 3) Dhamma practice with purity bodily, verbally and mentally and sincerity to one another, 4) treat others with fairness by not discriminating against any body, 5) being generous to fellow human beings and 6) sacrificing mind without selfishness.

References

ประกาศสถานการณ์ฉุกเฉินที่มีความร้ายแรง ในเขตท้องที่กรุงเทพมหานคร จังหวัดนนทบุรี อำเภอลาดหลุมแก้ว จังหวัดปทุมธานี และอำเภอบางพลี จังหวัดสมุทรปราการ. (2557, 21 มกราคม). ราชกิจจานุเบกษา. เล่มที่ 131 ตอนที่ 13 ง. หน้า 1-2.

พระครูปลัดจักรพันธ์ กิตฺติภาโร. (2560). รูปแบบการสร้างสันติสุขของชุมชนตามหลักพุทธศาสนา ในอำเภอบางกรวย จังหวัดนนทบุรี (รายงานผลการวิจัย). พระนครศรีอยุธยา: มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.

พระครูพินิจรัตนากร (อนุสรณ์ ฐานทตฺโต). (2556). การประยุกต์ใช้พรหมวิหารธรรมในการสร้างสันติสุขในอำเภอบางพลี จังหวัดสมุทรปราการ (รายงานผลการวิจัย). พระนครศรีอยุธยา: มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.

พระมหากฤษฎา กิตฺติโสภโณ (แซ่หลี). (2558). การสร้างความปรองดองสมานฉันท์ ด้วยการขับเคลื่อนโครงการหมู่บ้านศีล 5 จังหวัดพระนครศรีอยุธยา. วารสาร มจร สังคมศาสตร์ปริทรรศน์, 5(3), 55-62.

พระมหาอำนาจ อจฺฉริยเมธี. (2562). การพัฒนาการเสริมสร้างความปรองดองเพื่อสังคมสันติสุขโดยพระสังฆาธิการจังหวัดปทุมธานี (ดุษฎีนิพนธ์ปริญญาพุทธศาสตรดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาการจัดการเชิงพุทธ). พระนครศรีอยุธยา: มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.

พระเมธาวินัยรส (สุเทพ ปสิวิโก) และคณะ. (2559). แนวทางการเสริมสร้างสังคมสันติสุขของมูลนิธิมิราเคิลออฟไลฟ์ตามหลักพุทธสันติวิธี (รายงานผลการวิจัย). พระนครศรีอยุธยา: มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.

พระราชญาณวิสิฐ. (2561). 6 หลักปรองดองสมานฉันท์. สืบค้น 5 พฤศจิกายน 2561, จาก http://www.prd.go.th/ewt.news.php?nid=15376&filename=index

มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย. (2539). พระไตรปิฎกฉบับภาษาไทย ฉบับมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.

มหาวิทยาลัยศรีปทุม. (2561). แนวทางการอยู่ร่วมกันอย่างสันติสุข. สืบค้น 5 พฤศจิกายน 2561, จาก http://www.thaigoodview.com/Node/204971

อดิศักดิ์ ธีรานุพัฒนา. (2561). 5 ส : หลักการและวิธีปฏิบัติ (พิมพ์ครั้งที่ 2). นนทบุรี: บริษัทปัญญฉัตร์ บุคส์บายดิ้ง จำกัด.

Downloads

Published

2020-03-27

How to Cite

Adchariyameti, P. ., Kittisobhano, P., & Sunando, S. (2020). DEVELOPMENT OF RECONCILIATION FOR PEACEFUL SOCIETY BY THE SANGHA ADMINISTRATOR IN PATHUM THANI PROVINCE. Journal of MCU Social Science Review, 9(1), 98–109. Retrieved from https://so03.tci-thaijo.org/index.php/jssr/article/view/239922