การพัฒนาการเสริมสร้างความปรองดองเพื่อสังคมสันติสุข โดยพระสังฆาธิการจังหวัดปทุมธานี
คำสำคัญ:
การพัฒนา, การเสริมสร้างความปรองดอง, สังคมสันติสุขบทคัดย่อ
บทความวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาสภาพทั่วไป องค์ประกอบ และนำเสนอการพัฒนาการเสริมสร้างความปรองดองเพื่อสังคมสันติสุข เป็นการวิจัยแบบผสานวิธี โดยการสัมภาษณ์เชิงลึกกับผู้ให้ข้อมูลสำคัญ 22 รูป/คน การสนทนากลุ่มเฉพาะกับผู้ทรงคุณวุฒิ 12 รูป/คน วิเคราะห์ข้อมูลแบบพรรณนาความ และเก็บข้อมูลโดยแบบสอบถามกับกลุ่มตัวอย่าง 194 รูป สถิติที่ใช้ ได้แก่ ค่าความถี่ ค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย และส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน ผลการวิจัยพบว่า 1. ประชาชนนำหลักธรรมคำสอนไปปฏิบัติในชีวิตประจำวัน เริ่มมีการสนใจในหลักธรรมคำสอน ได้ศึกษาหลักธรรมต่างๆ เพื่อนำไปสอนให้บุคคลในครอบครัวและสนับสนุนให้ความร่วมมือในกิจกรรมต่างๆ ทั้งที่วัด และชุมชนภายในหมู่บ้าน จึงเป็นการสร้างความสามัคคีปรองดองกัน 2. พระสังฆาธิการมีความคิดเห็นต่อการเสริมสร้างความปรองดองเพื่อสังคมสันติสุขโดยพระสังฆาธิการจังหวัดปทุมธานี โดยมีภาพรวมอยู่ในระดับมาก 3. การพัฒนาการเสริมสร้างความปรองดองเพื่อสังคมสันติสุข โดยพระสังฆาธิการ จังหวัดปทุมธานี ได้แก่ (1) พระสังฆาธิการปฏิบัติตามหน้าที่ตามภารกิจ 6 ด้านของคณะสงฆ์อย่างเคร่งครัด (2) มีการปลูกฝังคุณธรรมร่วมกับการปฏิบัติธรรม (3) ปฏิบัติด้วยความบริสุทธิ์ทั้งทางด้านกาย วาจา ใจ มีความจริงใจต่อกัน (4) ปฏิบัติต่อผู้อื่นด้วยความเที่ยงธรรม โดยไม่เลือกปฏิบัติ (5) มีความโอบอ้อมอารีต่อเพื่อนมนุษย์ด้วยกัน (6) เสียสละมีจิตใจที่เสียสละไม่เห็นแก่ตัว
เอกสารอ้างอิง
ประกาศสถานการณ์ฉุกเฉินที่มีความร้ายแรง ในเขตท้องที่กรุงเทพมหานคร จังหวัดนนทบุรี อำเภอลาดหลุมแก้ว จังหวัดปทุมธานี และอำเภอบางพลี จังหวัดสมุทรปราการ. (2557, 21 มกราคม). ราชกิจจานุเบกษา. เล่มที่ 131 ตอนที่ 13 ง. หน้า 1-2.
พระครูปลัดจักรพันธ์ กิตฺติภาโร. (2560). รูปแบบการสร้างสันติสุขของชุมชนตามหลักพุทธศาสนา ในอำเภอบางกรวย จังหวัดนนทบุรี (รายงานผลการวิจัย). พระนครศรีอยุธยา: มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
พระครูพินิจรัตนากร (อนุสรณ์ ฐานทตฺโต). (2556). การประยุกต์ใช้พรหมวิหารธรรมในการสร้างสันติสุขในอำเภอบางพลี จังหวัดสมุทรปราการ (รายงานผลการวิจัย). พระนครศรีอยุธยา: มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
พระมหากฤษฎา กิตฺติโสภโณ (แซ่หลี). (2558). การสร้างความปรองดองสมานฉันท์ ด้วยการขับเคลื่อนโครงการหมู่บ้านศีล 5 จังหวัดพระนครศรีอยุธยา. วารสาร มจร สังคมศาสตร์ปริทรรศน์, 5(3), 55-62.
พระมหาอำนาจ อจฺฉริยเมธี. (2562). การพัฒนาการเสริมสร้างความปรองดองเพื่อสังคมสันติสุขโดยพระสังฆาธิการจังหวัดปทุมธานี (ดุษฎีนิพนธ์ปริญญาพุทธศาสตรดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาการจัดการเชิงพุทธ). พระนครศรีอยุธยา: มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
พระเมธาวินัยรส (สุเทพ ปสิวิโก) และคณะ. (2559). แนวทางการเสริมสร้างสังคมสันติสุขของมูลนิธิมิราเคิลออฟไลฟ์ตามหลักพุทธสันติวิธี (รายงานผลการวิจัย). พระนครศรีอยุธยา: มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
พระราชญาณวิสิฐ. (2561). 6 หลักปรองดองสมานฉันท์. สืบค้น 5 พฤศจิกายน 2561, จาก http://www.prd.go.th/ewt.news.php?nid=15376&filename=index
มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย. (2539). พระไตรปิฎกฉบับภาษาไทย ฉบับมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
มหาวิทยาลัยศรีปทุม. (2561). แนวทางการอยู่ร่วมกันอย่างสันติสุข. สืบค้น 5 พฤศจิกายน 2561, จาก http://www.thaigoodview.com/Node/204971
อดิศักดิ์ ธีรานุพัฒนา. (2561). 5 ส : หลักการและวิธีปฏิบัติ (พิมพ์ครั้งที่ 2). นนทบุรี: บริษัทปัญญฉัตร์ บุคส์บายดิ้ง จำกัด.
ดาวน์โหลด
เผยแพร่แล้ว
รูปแบบการอ้างอิง
ฉบับ
ประเภทบทความ
สัญญาอนุญาต
ลิขสิทธิ์ (c) 2020 วารสาร มจร สังคมศาสตร์ปริทรรศน์
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
เพื่อให้เป็นไปตามกฎหมายลิขสิทธิ์ ผู้นิพนธ์ทุกท่านต้องลงลายมือชื่อในแบบฟอร์มใบมอบลิขสิทธิ์บทความให้แก่วารสารฯ พร้อมกับบทความต้นฉบับที่ได้แก้ไขครั้งสุดท้าย นอกจากนี้ ผู้นิพนธ์ทุกท่านต้องยืนยันว่าบทความต้นฉบับที่ส่งมาตีพิมพ์นั้น ได้ส่งมาตีพิมพ์เฉพาะในวารสาร มจร สังคมศาสตร์ปริทรรศน์ เพียงแห่งเดียวเท่านั้น หากมีการใช้ภาพหรือตารางหรือเนื้อหาอื่นๆ ของผู้นิพนธ์อื่นที่ปรากฏในสิ่งตีพิมพ์อื่นมาแล้ว ผู้นิพนธ์ต้องขออนุญาตเจ้าของลิขสิทธิ์ก่อน พร้อมทั้งแสดงหนังสือที่ได้รับการยินยอมต่อบรรณาธิการ ก่อนที่บทความจะได้รับการตีพิมพ์ หากไม่เป็นไปตามข้อกำหนดเบื้องต้น ทางวารสารจะถอดบทความของท่านออกโดยไม่มีข้อยกเว้นใดๆ ทั้งสิ้น
