GOOD GOVERNANCE IN THE SANGKA'S JUSTICE PROCESS IN CHONBURI PROVINCE

Authors

  • Phramaha Saokum Dhamateero Burapha University
  • Passanan Phuangthuean Burapha University

Keywords:

Good Governance, Justice Process, Chonburi Province’s Sangka

Abstract

Objectives of this article were to study the performance of Chonburi Province Sangka justice process and to propose better solutions to the problems using the qualitative research collecting data by in-depth interviewing the key informants who were high-rank monks, the police monks (PhraVinayathikan) and laities, and analyzed data by descriptive interpretation. Findings revealed that the justice process was carried out according to the doctrine and discipline of Dhamma-Vinaya (Law of the Sangka) and the national law. There’s the coordination with the government officers in arresting and sending offenders after the religious punishment. In the fieldwork, it focused on persuasion and negation. The punishment was recorded and signed by those involved. The problems found in this study was the confusion in interpretation of worldly fault (Lokavajja). Moreover, the coordination seemed to depend on the patronage system which may lead to negative social opinion and embarrassment. The solation for these problems was that the justice system should be decentralized and have clear-cut in duty between the justice system and the administrative work. In the participation, it is suggested to offer bilateral training between the government officials and PhraVinayathikan (Police monks). As for the responsibility, the police monks were expected to have good interaction with the people in the community and be skilled with good communication in order to have good coordination.

References

เจริญ จันทร์จริง. (2542). บทบาทของพระวินยาธิการในการรักษาพระวินัยของคณะสงฆ์ไทย ศึกษากรณีกรุงเทพฯ (วิทยานิพนธ์ปริญญาอักษรศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาศาสนา). นครปฐม: มหาวิทยาลัยมหิดล.

ฉัตรกุล พงษ์ธรรม. (2556). ปัจจัยที่มีความสัมพันธ์กับพฤติกรรมการกระทำความผิดเกี่ยวกับทรัพย์ (วิทยานิพนธ์ปริญญารัฐประศาสนศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชารัฐประศาสนศาสตร์). กรุงเทพฯ: สถาบันบัณฑิตพัฒนาบริหารศาสตร์.

ซารีล่า ลาหมีด. (2559). การบริหารตามหลักธรรมาภิบาลของผู้บริหาร ตามทัศนะของครูโรงเรียนเอกชนสอนศาสนาอิสลาม สังกัดสำนักงานการศึกษาเอกชนจังหวัดสตูล (วิทยานิพนธ์ปริญญาศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารการศึกษา). สงขลา: มหาวิทยาลัยหาดใหญ่.

นครินทร์ เมฆไตรรัตน์ และคณะ. (2546). ทิศทางการปกครองท้องถิ่นไทยและต่างประเทศเปรียบเทียบ. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์วิญญูชน.

ปกรณ์ มณีปกรณ์. (2555). ทฤษฎีอาชญาวิทยา. กรุงเทพฯ: ห้างหุ้นส่วนจำกัด เอ็ม.ที.เพรส.

ประพนธ์ ผาสุขยืด. (2548). การจัดการความรู้ ฉบับมือใหม่หัดขับ (พิมพ์ครั้งที่ 2). กรุงเทพฯ: ใยไหม.

ประหยัด พวงจำปา. (2537). ปัจจัยทางสังคมที่มีผลต่อการกระทำผิดซ้ำของผู้ถูกคุมความประพฤติ (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต). กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์.

พิชศาล พันธุ์วัฒนา. (2561). ตำรวจพระ. วารสารวิทยาลัยสงฆ์นครลำปาง, 8(2), 187-203.

พรรณพิลาศ กุลดิลก. (2560). การขับเคลื่อนสังคมผ่านสื่อใหม่ในยุคโลกาภิวัตน์. วารสารวิชาการมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์มหาวิทยาลัยบูรพา, 25 (49), 59-74.

พระครูปลัดทะเล มหณฺณโว. (2553). บทบาทของพระวินยาธิการตามทัศนะของพระสงฆ์ในเขตพญาไท กรุงเทพฯ (วิทยานิพนธ์ปริญญาพุทธศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาการจัดการเชิงพุทธ). พระนครศรีอยุธยา: มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.

พระมหาอุทัย นิลโกสีย์. (2544). กระบวนการยุติธรรมของคณะสงฆ์ไทย. กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.

มนสิชา บุญนาค. (2556). การกำหนดโทษทางเลือกกับการแก้ไขฟื้นฟูผู้กระทำผิด (วิทยานิพนธ์ปริญญานิติศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชานิติศาสตร์). กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยธุรกิจบัณฑิตย์.

สุชาดา ศรีใหม่. (2559). หลักไม่มีความผิด ไม่มีโทษ โดยไม่มีกฎหมาย ตามประมวลกฎหมายอาญา เปรียบเทียบพุทธวินัยบัญญัติ. วารสารมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏสุราษฎร์ธานี, 8(2), 89-118.

สัญญพงศ์ ลิ่มประเสริฐ, สุธีราภรณ์ แสงจันทร์ศรี และ อนิสา มานะทน. (2562). การลงโทษผู้กระทำผิดทางอาญา. วารสารงานประชุมวิชาการระดับชาติมหาวิทยาลัยรังสิต, 8(1), 1484-1500.

สมชาย บุญคงมาก และภูภณัช รัตนชัย. (2562). ปัญหาการสละสมณเพศของพระภิกษุ ตามพระราชบัญญัติคณะสงฆ์ พ.ศ. 2505 : ศึกษากรณี การใช้อำนาจดุลยพินิจของเจ้าหน้าที่ของรัฐในกระบวนการยุติธรรม. วารสารมนุษย์ศาสตร์และสังคมศาสตร์นายเรืออากาศ, 6(2), 11-26.

สมศักดิ์ สามัคคีธรรม. (2559). ความสำนึกรับผิดชอบ กับการจัดการสาธารณะ. วารสารร่มพฤกษ์, 34(1), 41-56.

เสรี คงยืนยง. (2557). ปัจจัยที่มีผลต่อการปฏิบัติงานของตำรวจบ้านในพื้นที่กองบัญชาการตำรวจภูธรภาค 3. (วิทยานิพนธ์ปริญญาการจัดการมหาบัณฑิต สาขาวิชาเทคโนโลยีการจัดการ). นครราชสีมา: มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีสุรนารี.

อุดม คุมา. (2555). ความสัมพันธ์เชิงอุปถัมภ์ของผู้นำชุมชนกับประชาชนที่มีผลต่อการมีส่วนร่วมทางการเมืองในตำบลพระบาท อำเภอเมือง จังหวัดลำปาง. วารสารมหาวิทยาลัยราชภัฏลำปาง, 1(1), 87-102.

Downloads

Published

2020-03-27

How to Cite

Dhamateero, P. S., & Phuangthuean, P. (2020). GOOD GOVERNANCE IN THE SANGKA’S JUSTICE PROCESS IN CHONBURI PROVINCE. Journal of MCU Social Science Review, 9(1), 135–147. Retrieved from https://so03.tci-thaijo.org/index.php/jssr/article/view/234841