แนวทางแก้ไขปัญหาการปกครองคณะสงฆ์ของพระสังฆาธิการ ในอำเภอขุขันธ์ จังหวัดศรีสะเกษ

ผู้แต่ง

  • พระชัย สนฺตกาโย (สุขเฉลิม) มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย
  • ประเสริฐ ธิลาว มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย
  • พระมหาสุนันท์ สุนนฺโท(รุจิเวทย์) มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย

คำสำคัญ:

แนวทาง, ปัญหา, พระสงฆ์

บทคัดย่อ

บทความวิจัยมีวัตถุประสงค์ 1) เพื่อศึกษาสภาพทั่วไปของการปกครองคณะสงฆ์ของ       พระสังฆาธิการในอำเภอขุขันธ์   จังหวัดศรีสะเกษ  2) เพื่อศึกษาเปรียบเทียบสภาพปัญหา อุปสรรค การปกครองคณะสงฆ์ของพระสังฆาธิการในอำเภอขุขันธ์ จังหวัดศรีสะเกษ จำแนกสถานภาพตามส่วนบุคคล 3) เพื่อเสนอแนวทางแก้ไขปัญหาการปกครองของพระสังฆาธิกา ในอำเภอขุขันธ์ จังหวัดศรีสะเกษ เป็นการวิจัยแบบผสานวิธี ระหว่างงานวิจัยเชิงปริมาณ เป็นการสำรวจกลุ่มตัวอย่าง ได้แก่พระสงฆ์ในเขตปกครองคณะสงฆ์ในอำเภอขุขันธ์ จังหวัดศรีสะเกษ จำนวน 280 รูป เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัยเป็นแบบสอบถาม มีค่าความเชื่อมั่นทั้งฉบับอยู่ที่ 0.837 เป็นทั้งคำถามปลายเปิดและปลายปิด  โดยใช้โปรแกรมสำเร็จรูปทางสังคมศาสตร์ในการวิเคราะห์ข้อมูลสถิติที่ใช้ในการวิจัย คือ ค่าความถี่ค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และทดสอบค่าที (t-test) และทดสอบค่าเอฟ (F-test) และงานวิจัยเชิงคุณภาพ ด้วยการสัมภาษณ์กับผู้ให้ข้อมูลสำคัญจำนวน 14 รูป/คน วิเคราะห์ข้อมูลโดยการวิเคราะห์เนื้อหาเชิงพรรณนา

           ผลการวิจัยพบว่า

           1) พระสงฆ์มีความคิดเห็นต่อสภาพทั่วไปของแนวทางแก้ไขปัญหาการปกครองของพระสังฆาธิการ ในอำเภอขุขันธ์ จังหวัดศรีสะเกษโดยภาพรวมอยู่ในระดับมากมีค่าเฉลี่ย (x¯=3.49) เมื่อพิจารณาเป็นรายด้านพบว่า พระสงฆ์มีความคิดเห็นต่อแนวทางแก้ไขปัญหาการปกครองของพระสังฆาธิการ ในอำเภอขุขันธ์ จังหวัดศรีสะเกษในด้านการปกครองตามระเบียบวัด อยู่ในระดับสูงที่สุดมีค่าเฉลี่ย 3.59 รองลงมาคือด้านการปกครองตามพระธรรมวินัย 3.46 และด้านที่ค่าเฉลี่ยน้อยที่สุดคือ ด้านการปกครองตามพระราชบัญญัติคณะสงฆ์มีค่าเฉลี่ย 3.45)

           2) ผลการเปรียบเทียบแนวทางแก้ไขปัญหาการปกครองของพระสังฆาธิการ ในอำเภอ
ขุขันธ์จังหวัดศรีสะเกษจำแนกตามสถานสภาพส่วนบุคคลพบว่าผู้ตอบแบบสอบถามที่มีพรรษาและวุฒิการศึกษาสามัญมีความคิดเห็นต่อบทบาทการปกครองคณะสงฆ์ของพระสังฆาธิการอำเภอขุขันธ์จังหวัดศรีสะเกษแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ 0.05 ส่วนพระสงฆ์ที่มีอายุ วุฒิการศึกษานักธรรมและวุฒิการศึกษาเปรียญธรรม แตกต่างกัน มีความคิดเห็นไม่แตกต่างกัน

           3). ปัญหาส่วนใหญ่ต่อแนวทางแก้ไขปัญหาการปกครองของพระสังฆาธิการ ในอำเภอ
ขุขันธ์ จังหวัดศรีสะเกษ คือ ขาดพระที่มีความรู้ความสามารถในการให้ความรู้ในการปกครอง ผู้บริหารสั่งงานปฏิบัติการได้ไม่ค่อยสมบูรณ์ตามนโยบาย เลือกปฏิบัติต่อผู้ใต้บังคับบัญชา ไม่แบ่งหน้าที่ให้ภิกษุสามเณรภายในวัดอย่างชัดเจน ขาดการเอาใจใส่ดูแลอย่างใกล้ชิด และขาดการประชุมอย่างต่อเนื่องข้อเสนอแนะแนวทางในการพัฒนาแนวทางแก้ไขปัญหาการปกครองของพระสังฆาธิการ ในอำเภอขุขันธ์ จังหวัดศรีสะเกษคือ ควรปกครองให้เป็นไปตามนโยบาย ควรปฏิบัติต่อผู้ใต้บังคับบัญชาอย่างเท่าเทียมกัน ควรแบ่งหน้าที่ให้พระภิกษุสามเณรภายในวัดรับผิดชอบอย่างชัดเจน ควรเอาใจใส่งานที่ได้รับมอบหมาย และควรจัดให้มีการประชุมอย่างเป็นระยะและต่อเนื่อง

เอกสารอ้างอิง

Anuwat Krasang. (2017). Theory of Service Leadership: The Future of Organizational Management. Journal of MCU Social Science Review, 6(4),112.
Planning Division, Ministry of Religious Affairs. (2009.) Guide Buddhist Monks With Statutory Rules and Orders of The Clergy. Bangkok: Printing of Religion.
Institute for the Promotion and Development of Religion Office of National Buddhism. (2004) Buddhist Monks Guide. Bangkok: Center for the Divine Office of National Buddhism.
Devi Ratn Bible scholar (Somsak Chote Thistle Allah). (2010). The Role of the Sangha, The Rule of The Clergy. Pathum Thani. (Master of Thesis). Graduate School: Maha Chulalongkorn University College.
Prosperity Candle, Saying Merit. (2004). A Study of Reform Measures by The Country. Abbot of the Province. (Master of Thesis). Graduate School Nakhon Ratchasima Rajabhat University.

ดาวน์โหลด

เผยแพร่แล้ว

2019-06-29

รูปแบบการอ้างอิง

สนฺตกาโย (สุขเฉลิม) พ., ธิลาว ป., & สุนนฺโท(รุจิเวทย์) พ. (2019). แนวทางแก้ไขปัญหาการปกครองคณะสงฆ์ของพระสังฆาธิการ ในอำเภอขุขันธ์ จังหวัดศรีสะเกษ. วารสาร มจร สังคมศาสตร์ปริทรรศน์, 8(2), 43–56. สืบค้น จาก https://so03.tci-thaijo.org/index.php/jssr/article/view/192187