แนวทางส่งเสริมการอยู่ร่วมกันอย่างสันติในสังคมพหุวัฒนธรรมระหว่างชาวไทยพุทธและชาวไทยมุสลิม กรณีศึกษา : เทศบาลเมืองรูสะมิแล อำเภอเมือง จังหวัดปัตตานี

บทคัดย่อ

สังคมพหุวัฒนธรรมประกอบด้วยผู้คนหลากหลายเชื้อชาติ ศาสนา และวัฒนธรรม การส่งเสริมการอยู่ร่วมกันอย่างสันติเป็นปัจจัยสำคัญในการสร้างความเข้าใจและความสมานฉันท์ในสังคม งานวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาแนวทางส่งเสริมการอยู่ร่วมกันอย่างสันติในสังคมพหุวัฒนธรรมระหว่างชาวไทยพุทธกับชาวไทยมุสลิม ในพื้นที่เทศบาลเมืองรูสะมิแล อำเภอเมือง จังหวัดปัตตานี เป็นการวิจัยเชิงคุณภาพแบบกรณีศึกษา โดยการสัมภาษณ์เชิงลึกผู้ให้ข้อมูลหลัก 3 กลุ่ม รวม 13 คน ประกอบด้วย ผู้นำองค์กรปกครอง  ส่วนท้องถิ่นและผู้นำท้องที่ ประชาชนชาวไทยมุสลิม และประชาชนชาวไทยพุทธ วิเคราะห์ข้อมูลด้วยการวิเคราะห์แก่นสาระ

ผลการวิจัย พบว่า 9 แนวทางสำคัญ ครอบคลุม 3 องค์ประกอบหลัก ประกอบด้วย 1) การสื่อสาร   เชิงสร้างสรรค์ 3 แนวทาง ได้แก่ การสื่อสารอย่างเข้าใจ การสื่อสารโดยให้เกียรติซึ่งกันและกัน และการสื่อสารโดยหลีกเลี่ยงประเด็นที่อาจก่อให้เกิดความขัดแย้ง 2) การเคารพและยอมรับความหลากหลายทางวัฒนธรรม 4 แนวทาง ได้แก่ การส่งเสริมการพูดคุยเปิดใจเรียนรู้และปรับตัวกับคนต่างศาสนิก การเคารพและยอมรับในความแตกต่าง การจัดกิจกรรมสร้างความสัมพันธ์ระหว่างชาวไทยพุทธและชาวไทยมุสลิม และการช่วยเหลือและร่วมแก้ปัญหา และ 3) ความเท่าเทียมและการเข้าถึงทรัพยากร 2 แนวทาง ได้แก่ การส่งเสริมความเท่าเทียมและความยุติธรรมโดยไม่เลือกปฏิบัติ และการเปิดโอกาสในการเข้าถึงทรัพยากรอย่างเท่าเทียมกันงานวิจัยนี้เสนอแนะให้จัดเวทีในการพูดคุยแลกเปลี่ยนความรู้ทางวัฒนธรรมระหว่างชาวไทยพุทธและชาวไทยมุสลิม โดยเป็นพื้นที่ปลอดภัย ที่ทุกฝ่ายสามารถแสดงความคิดเห็นได้อย่างเต็มที่ เพื่อสร้างพื้นที่กลางในการสื่อสารและเรียนรู้ร่วมกัน ควรส่งเสริมให้ประชาชนในพื้นที่ได้ทำกิจกรรมร่วมกันเพื่อสร้างความสัมพันธ์ที่ดี
การจ้างงานควรกำหนดคุณสมบัติที่เป็นกลาง มีความสมเหตุสมผลและทุกคนยอมรับได้ ซึ่งสามารถนำไปสู่แนวทางการไม่เลือกปฏิบัติ