รูปแบบการพัฒนาภาวะผู้นำเชิงดิจิทัลของผู้บริหารสถานศึกษามัธยมศึกษา สังกัดสำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ศึกษาองค์ประกอบของภาวะผู้นำเชิงดิจิทัล และแนวทางการพัฒนาภาวะผู้นำเชิงดิจิทัล 2) สร้างและตรวจสอบรูปแบบการพัฒนาภาวะผู้นำเชิงดิจิทัล และ 3) ประเมินรูปแบบการพัฒนาภาวะผู้นำเชิงดิจิทัลของผู้บริหารสถานศึกษามัธยมศึกษา สังกัดสำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน การวิจัยใช้ระเบียบวิธีวิจัยและพัฒนา ดำเนินการใน 3 ขั้นตอน ประกอบด้วย 1) ศึกษาองค์ประกอบของภาวะผู้นำเชิงดิจิทัล และแนวทางการพัฒนาภาวะผู้นำเชิงดิจิทัล และสัมภาษณ์ผู้ทรงคุณวุฒิ 5 คน 2) การสร้างรูปแบบโดยยกร่างและตรวจสอบผ่านการสัมมนาอิงผู้เชี่ยวชาญ 9 คน และ 3) การประเมินรูปแบบโดยผู้บริหารสถานศึกษา 346 คน
ผลการวิจัยพบว่า 1. องค์ประกอบภาวะผู้นำเชิงดิจิทัลของผู้บริหารสถานศึกษามัธยมศึกษา ประกอบด้วย 8 องค์ประกอบ ได้แก่ วิสัยทัศน์และกลยุทธ์ดิจิทัล ความรู้และทักษะดิจิทัล การสร้างวัฒนธรรมดิจิทัลและการเรียนรู้ การบริหารการเปลี่ยนแปลงดิจิทัล การพัฒนาทรัพยากรมนุษย์ด้านดิจิทัล การสร้างนวัตกรรมและคุณค่าดิจิทัล การสร้างความร่วมมือและเครือข่ายดิจิทัล และความปลอดภัยและจริยธรรมดิจิทัล และแนวทางการพัฒนาภาวะผู้นำเชิงดิจิทัลของผู้บริหารสถานศึกษามัธยมศึกษา ประกอบด้วย 6 องค์ประกอบ ได้แก่ กระบวนการพัฒนา วิธีการพัฒนา บทบาทผู้รับการพัฒนา บทบาทผู้ให้การพัฒนา ระยะเวลาการพัฒนา และการวัดและประเมินผล 2. รูปแบบการพัฒนาภาวะผู้นำเชิงดิจิทัลของผู้บริหารสถานศึกษามัธยมศึกษาที่สร้างขึ้น ประกอบด้วย 2 องค์ประกอบหลัก คือ องค์ประกอบภาวะผู้นำเชิงดิจิทัล และแนวทางการพัฒนาภาวะผู้นำเชิงดิจิทัล ซึ่งผ่านการตรวจสอบความเหมาะสมโดยผู้เชี่ยวชาญและมีฉันทามติว่ารูปแบบมีความเหมาะสมและสามารถนำไปใช้ได้จริง 3. ผลการประเมินรูปแบบการพัฒนาภาวะผู้นำเชิงดิจิทัลของผู้บริหารสถานศึกษามัธยมศึกษา พบว่า มีความเป็นไปได้และความเป็นประโยชน์โดยรวมอยู่ในระดับมากที่สุด รูปแบบนี้สามารถนำไปใช้เป็นแนวทางในการพัฒนาผู้บริหารสถานศึกษามัธยมศึกษาให้มีสมรรถนะด้านภาวะผู้นำเชิงดิจิทัลที่เหมาะสมกับบริบทการเปลี่ยนแปลงในยุคดิจิทัล
Article Details
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
ทัศนะและความคิดเห็นที่ปรากฏในบทความในวารสาร ถือเป็นความรับผิดชอบของผู้เขียนบทความนั้น และไม่ถือเป็นทัศนะและความรับผิดชอบของกองบรรณาธิการ ยินยอมว่าบทความเป็นลิขสิทธิ์ของวารสาร
เอกสารอ้างอิง
Avolio, B. J. (2005). Leadership Development in Balance. (1st ed.). New York: Psychology Press.
Darling-Hammond, L. et al. (2009). Professional Learning in the Learning Profession: A Status Report on Teacher Development in the United States and Abroad. Dallas: National Staff Development Council.
Day, D. V. (2000). Leadership Development: A Review in Context. Leadership Quarterly, 11(4), 581-613.
Education Council Secretariat Office. (2017). National Education Plan 2017-2036. Bangkok: Prik Wan Graphic Co., Ltd.
Fullan, M. (2013). Stratosphere: Integrating Technology, Pedagogy, and Change Knowledge. (1st ed.). United Kingdom: Pearson.
Fullan, M. (2014). The Principal: Three Keys to Maximizing Impact. San Francisco: Jossey-Bass.
Guskey, T. R. (2000). Evaluating Professional Development. Thousand Oaks, CA: Corwin Press.
Institute for the Promotion of Teaching Science and Technology. (2023). PISA 2022 Assessment Report. Bangkok: Institute for the Promotion of Teaching Science and Technology.
Joyce, B., & Showers, B. (2002). Student Achievement Through Staff Development. (3rd ed.). Alexandria, VA: Association for Supervision & Curriculum Deve (ASCD).
Klanpaitoon, S. (2021). A Model for Developing Academic Leadership in the Digital Era of Basic Education School Administrators. (Doctoral Dissertation). Naresuan University. Phitsanulok.
Kolb, D. A. (1984). Experiential Learning: Experience as the Source of Learning and Development. Englewood Cliffs, NJ: Prentice Hall.
Kowalski, T. J. et al. (2015). The American School Superintendent: 2010 Decennial Study. UK: Rowman & Littlefield Education.
Krejcie, R. V., & Morgan, D. W. (1970). Determining Sample Size for Research Activities. Educational and Psychological Measurement, 30(3), 607-610.
Leesakul, P. (2018). Leadership in Digital Era. Retrieved December 16, 2024, https://aj-pakornleesakul.medium.com/leadership-in-digital-era-ภาวะผู้นำในโลกดิจิทัล-5f66d3a5b3fe
Ministry of Digital Economy and Society. (2022). National Policy and Plan on Digital Development for Economy and Society (2018-2037). Bangkok: Ministry of Digital Economy and Society.
Ministry of Education. (2022). Educational Development Plan of the Ministry of Education No. 13 (2022-2026). Bangkok: Office of the Permanent Secretary, Ministry of Education.
National Economic and Social Development Council. (2022). 20-Year National Strategy (2018-2037). Bangkok: Office of the National Economic and Social Development Council.
Office of the Basic Education Commission. (2021). Guidelines for the Development of Basic Education school Administrators in the Digital Age. Bangkok: Office of the Basic Education Commission.
Panich, W. (2022). Education Is the Path: School Leaders for Students in the 21st Century. Bangkok: Siam Commercial Foundation.
Petersen, A. (2014). Teachers' Perceptions of Principals' ICT Leadership. Contemporary Educational Technology, 5(4), 302-315.
Sheninger, E. C. (2014). Digital Leadership: Changing Paradigms for Changing Times. Thousand Oaks, CA: Corwin Press.
Thawilkarn, D. (2021). Digital Leadership. (2nd ed.). Khon Kaen: Khon Kaen University Press.
Wannasri, J. (2021). A Model for Developing School Administrators’ Leadership in Digital Era. Journal of Buddhist Anthropology, 6(10), 458-472.
Westerman, G., Bonnet, D., & McAfee, A. (2014). Leading Digital: Turning Technology into Business Transformation. Boston, MA: Harvard Business Press.
